κύριε Μ. Χατζηδάκη, με ακούτε ;
Θα πρέπει να είστε πολύ υπερήφανος σήμερα.
Η πόλη που γεννηθήκατε σας τιμά.
Γιορτάζει μέσα από εσάς και το έργο σας.
Η μουσική σας ακούστηκε σε κάθε σημείο της.
Είχατε πει : 
«…γεννήθηκα στην Ξάνθη, στην παλιά κι όχι σε αυτή που την κατάντησαν οι νεώτεροι…». 
Οι σημερινοί «νεώτεροι» βρήκαν τον τρόπο να συνδέσουν το πέρασμα σας. 
Με ποιότητα, καλαισθησία και σεβασμό.
Όχι βέβαια ότι είχατε ανάγκη προβολής και αναγνώρισης.
Ο κόσμος υποκλίνεται στο έργο σας.
Γι αυτό κι η Ξάνθη διάλεξε ότι αγνότερο για να σας θυμηθεί :
Τους μαθητές !
Και μαζί τους…τα παιδιά της Ελλάδας !
Ήρθαν από παντού για χάρη σας.
Σας γνωρίζουν και σας αγαπούν.
Με καθαρές, άδολες και απονήρευτες φωνές.
Η απάντηση σε όλα και για όλους.
Τα παιδιά του Μουσικού Σχολείου Ξάνθης ήταν οι πρωταγωνιστές. 
Τους ρώτησαν ποιο είναι το μυστικό ;
Που οφείλεται η επιτυχία στο φεστιβάλ ;
Η απάντηση ήταν απλή : 
Στα χαμόγελα των παιδιών !
Ευχαριστούμε κ. Μάνο που μας εμπνέετε .
Ραντεβού το 2019 !
ΥΓ :  πολλά συγχαρητήρια σε όλους τους συντελεστές και ιδιαίτερα στον Δ/ντη του Μουσικού Σχολείου Ξάνθης, καθώς έτυχε να παρακολουθήσω από κοντά την πολύμηνη προσπάθεια που κατέβαλε.