Την αίσθηση πλέον του εγκλωβισμού, σύμφωνα με μαρτυρίες των ίδιων των κατοίκων της περιοχής των συνόρων, στην Ειδομένη, έχουν και πολλοί κάτοικοι της περιοχής.
Η μοίρα παίζει ένα άσχημο παιγνίδι σε εκείνη την γωνιά της Χώρας μας όπου οι ψυχές των προσφύγων δένονται με τις ψυχές των ντόπιων που νοιώθουν το άδικο της μοίρας να τους πνίγει.
Το άδικο πνίγει τους πρόσφυγες γιατί συναντούν στον δρόμο τους κυνηγημένοι από έναν πόλεμο που τον προκάλεσαν αυτοί που τώρα τους κλείνουν τα σύνορα.
Το άδικο όμως πνίγει και τους ντόπιους κατοίκους που ο αριθμός των μεταναστών τους ξεπέρασε πληθυσμιακά και νοιώθουν μόνοι, ανήμποροι αδύναμοι να προστατεύσουν τους δυστυχείς ανθρώπους που κυνηγημένοι από τον πόλεμο βρίσκονται μπροστά στα σπίτια τους αλλά και τους εαυτούς τους.
Νοιώθουν αδικημένοι γιατί η Κυβέρνηση τους βάζει στην διαδικασία να υφίστανται όλον αυτόν τον πόνο των συνανθρώπων τους, την βίαια προσαρμογή της καθημερινότητας τους σε μία κατάσταση που δεν ήταν υποχρεωμένοι να βιώσουν.
Άραγε ποιοι θα εκραγούν πρώτοι; Οι μετανάστες που βλέπουν μπροστα τους κλειστα σύνορα ή οι Έλληνες πολίτες της Ειδομένης που βλέπουν την ζωή τους να γίνεται όμοια με αυτή των προσφύγων;