ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ

ΞΑΝΘΗΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΘΕΩΡΙΟΥ

κ.κ. Π Α Ν Τ Ε Λ Ε Η Μ Ο Ν Ο Σ

 

 

Κυριακή 20-11-2016         Θεία Λειτουργία εἰς τόν Ἱερό Ναό Παμμεγίστων

ΩΡΑ: 07:00-10:30                       Ταξιαρχῶν Γκιώνας.

 

ΩΡΑ: 18:00-20:00                            Μέγας Ἑσπερινός τῶν Εἰσοδίων τῆς Θεοτόκου

                                            εἰς τήν πανηγυρίζουσα Ἱερά Μονή Παναγίας

Ἀρχαγγελιωτίσσης.

 

Δευτέρα 21-11-2016                Θεία Λειτουργία εἰς τήν πανηγυρίζουσα Ἱερά

ΩΡΑ: 07:00-10:30                        Μονή Παναγίας Ἀρχαγγελιωτίσσης.

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

«Ο ΑΦΡΩΝ»

Με αυτόν τον χαρακτηρισμό προσφωνεί τον πλεονέκτη πλούσιο ο Χριστός στη σημερινή ευαγγελική περικοπή. «Άφρων», του λέει, δηλαδή, ασύνετε, παράφρον, «αυτή τη νύχτα τελειώνει η ζωή σου, Τι θα τα κάνεις όλα αυτά, που με νοσηρή ιδιοτέλεια θησαύρισες; Σε ποιόν θα τα αφήσεις;

Ο χαρακτηρισμός αυτός, που χρησιμοποιεί ο Κύριος για τον άπληστο πλούσιο, μας αποκαλύπτει ότι η πλεονεξία είναι αληθινή αρρώστεια που δεν αφήνει τον άνθρωπο να ηρεμήσει και να χαρεί. «Και διελογίζετο εν εαυτώ».  Τα όρια στα οποία κλείνονται οι σκέψεις του και οι προοπτικές του, είναι η λέξη «εγώ»

Αυτό θα κάνω: θα κατεδαφίσω τις αποθήκες μου και θα κτίσω μεγαλύτερες και θα συγκεντρώσω εκεί όλα τα γεννήματά μου και τα αγαθά μου». Λες και μόνος του τα φύτεψε, τα πότισε, τα μάζεψε. Γι’ αυτόν δεν υπάρχουν εργάτες που δούλεψαν, γη,  βροχή,  άνεμοι   που βοήθησαν.  Όλα τα βλέπει σαν γεννήματά του. Γι’ αυτό, αφού τα συνάξει, σκέπτεται να πει: «Ψυχή, έχεις πολλά αγαθά, για πολλά χρόνια· αναπαύσου, φάγε, πίε, ευφραίνου». Εδώ πλέον κορυφώνεται η παράκρουση.

Μα τι λοιπόν είναι η ανθρώπινη ύπαρξη;   Έτσι ικανοποιείται; Με σιτάρι και κρασί; Τα πάντα βρίσκονται σε μια φοβερή σύγχυση στον άνθρωπο που κλείνεται αποκλειστικά στον εαυτό του, που σκέπτεται μόνο το άτομό του, που αγνοεί τους άλλους και τον Θεό.   Νομίζει   ότι   ασφαλίσθηκε στο φρούριο του «εγώ» του, ενώ στην πραγματικότητα το φρούριο αυτό γίνεται η φυλακή του.

Πολλοί δυστυχώς και στην εποχή μας ζουν μέσα σ’ αυτή τη σύγχυση. Συγκεντρώνουν χρήματα, κτήματα, περιουσίες, για να τα απολαύσουν μόνοι τους η το πολύ-πολύ μέσα σ’ ένα μικρό, στενό οικογενειακό περιβάλλον, χωρίς να ενδιαφέρονται καθόλου για τις ανάγκες της κοινωνίας, για τον πόνο και την πείνα, που μαστίζουν τους συναθρώπους τους.

Μια δεύτερη πραγματικότητα που διαφεύγει από τον άνθρωπο της σημερινής περικοπής είναι ότι αδυνατεί να καταλάβει πως δεν είναι μόνιμος στην γη.  Όσα και αν κατορθώνουμε να συγκεντρώσουμε δεν πρόκειται να παραμείνουν για πάντα στα χέρια μας.

Χρήματα, θέσεις, αξιώματα, υλικά αγαθά εξυπηρετούν απλώς την ζωή.  Περαστικοί είμαστε απ’ αυτή τη γη αδελφοί. Ο θάνατος είναι τόσο κοντά μας, τριγυρίζει στους δρόμους μας, δεν αφήνει σπίτι που να μην επισκεφθεί. Δεν υπάρχει πιο σίγουρη πραγματικότητα από αυτή.

Ας το σκεπτόμαστε συχνότερα αυτό.

ΕΚ  ΤΗΣ  ΙΕΡΑΣ  ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ