Με το άρθρο 4 παραγρ.1 του Ν.2703/1999 (ΦΕΚ 72/Α/1999) καθιερώθηκε η 9η Μαΐου, ημέρα λήξης του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, ως ημέρα πανελλαδικού
εορτασμού της Εθνικής Αντίστασης 1941-1944 κατά του ναζισμού και του φασισμού, για την έμπρακτη απόδοση της οφειλόμενης τιμής προς τους πολεμιστές, τους αγωνιστές, τους νεκρούς και τα θύματα του αγώνα του Ελληνικού Λαού εναντίον των εχθρικών στρατευμάτων κατοχής

Δεν ξέρω ποιο αριστερόστροφο η «προοδευτικό» μυαλό έβαλε αυτόν τον τίτλο για να τιμήσει τους ήρωες του έπους του 1940, αλλά έχω την αίσθηση, ότι όλο αυτό, μπερδεύει τον μέσο πολίτη και σίγουρα μέσα στο μυαλό του, δεν είναι ξεκάθαρο τι ακριβώς υποδηλώνει, και δεν ξέρει ποια παραδοχή να λάβει υπόψη του, στην λογική πάντοτε ότι η Ελλάδα αντιστάθηκε κατά της Γερμανίας.
Για να γίνει αντιληπτός ο συλλογισμός, δεν πρέπει να παραδεχτούμε ότι μία εχθρική χώρα, η Γερμανία, επιτέθηκε άνευ λόγου και αιτίας κατά της Χώρας μας;
Δεν ήταν ένας πόλεμος μεταξύ της Γερμανίας και της Ελλάδας;
Ο Μουσολίνι που επιτέθηκε πρώτος στην Ελλάδα, δεν ήταν φασίστας; Δεν επιτέθηκε ως χώρα η Ιταλία κατά της Ελλάδος; Ο Ναζισμός και ο φασισμός που χωράει στα ιστορικά βιβλία της Ελλάδας;
Τι ήταν αυτό που οδήγησε τους πολιτικούς της Ελλάδος ώστε με νόμο, να γιορτάζεται η αντίσταση κατά του φασισμού;
Γιατί οι νεότεροι πολιτικοί του τόπου, θα πρέπει να παρουσιάζουν μία αλλοιωμένη κατά την γνώμη μας εικόνα;
Μήπως υπονοεί ο τίτλος που επέβαλε ένα φαύλο πολιτικό σύστημα που διαφεντεύει την Ελλάδα από την μεταπολίτευση και μετά, και στα πλαίσια του «εκδημοκρατισμού» της Χώρας, ακόμη και τα Εθνικά θέματα, την ιστορία, το αίμα και τους αγώνες των Ελλήνων που έδωσαν και την τελευταία ρανίδα του αίματος τους για την Ελλάδα, τα παρουσιάζουν με έναν «προοδευτικό» τρόπο, ακαταλαβίστικο για τον μέσο Έλληνα, που έχασε τον πατέρα, τον αδερφό τον συγγενή στον πόλεμο κατά της Ιταλίας και της Γερμανίας;
Αλήθεια γιατί χρειάστηκε να ψηφισθεί ένας νόμος για να τιμούνται οι νεκροί που θυσιάστηκαν σε έναν πόλεμο και που άφησαν την τελευταία τους πνοή στο πεδίο της μάχης, για να έρθουν οι επόμενες γενιές να ψηφίσουν νόμο για να τιμηθούν αυτοί που έδωσαν την ζωή τους για να κρατήσουν ελεύθερη την χώρα; Δεν είναι αυτονόητο ότι οι Έλληνες τιμούν τους νεκρούς τους;
Δεν είναι αυτονόητο ότι η πολιτεία πρέπει να τιμήσει αυτούς που την κράτησαν όρθια; Χρειαζόταν κάποιος νόμος ή κάποιος τίτλος περίεργος, ακαταλαβίστικος, για να γίνει αντιληπτό το αυτονόητο;
Επιτέλους κάποια στιγμή, το πολιτικό σύστημα, πρέπει να αντιληφθεί ότι άλλο είναι οι πολιτικές ισορροπίες μεταξύ των κομμάτων που κατοικοεδρεύουν ως σύγχρονοι κηφήνες στα έδρανα της βουλής, και άλλο η ψυχή του Έλληνα, που δίνει το αίμα του για να κρατήσει την Ελλάδα όρθια εδώ και χιλιάδες χρόνια.
Ασεβής, ανθέλληνες και πλιατσικολόγοι, προσπαθούν να επιβιώσουν καταβαραθρώνοντας την τιμή και την υπόσταση κάθε Έλληνα Πατριώτη, ανεξάρτητα ποιο κόμμα και πολιτική πρεσβεύει.
Η τιμή που αποδίδεται στους νεκρούς της Ελλάδος, πρέπει να είναι τίμια και καθαρή σαν τον ουρανό της Ελλάδας και τους προδότες, ξεκάθαρα και με ντοκουμέντα, να τους περνά στην λήθη της ιστορίας και να τους έχει ως πρότυπο για αποφυγή, διδάσκοντας στους νέους μας, να μην τους μοιάσουν και να μην γίνουν σαν και αυτούς.
Και μιας και μιλάμε για τους νέους, θα πρέπει οι ιστορία να διδάσκεται στα σχολεία από δασκάλους που αφήνουν την κομματική τους ταυτότητα έξω από τα σχολεία και αφού διασταυρώσουν την ιστορική αλήθεια, τότε με σεβασμό να την διδάξουν στους νέους μας. Εκτός αν το πολιτικό σύστημα, δεν θέλει τους Έλληνες στην Ελλάδα.

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΥΛΙΚΙΑΝΟΣ