Όταν ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας κάνει δηλώσεις περί αμφισβήτησης κυριαρχίας γης και νησιών φαίνεται να μην έχει αντιληφθεί ακόμη ότι αυτό αποτελεί κόκκινο πανί για την Ελλάδα. Και ότι, τελικά, οι δύο αναφορές που έχει κάνει τελευταία δε βοηθούν σε ένα κλίμα, ώστε, έστω και σε επίπεδο συνομιλιών, να γίνουν βήματα μπροστά.

Ειδικά ενόψει εκλογών, η τουρκική εξωτερική πολιτική έχει ανάγκη να σηκώνει τους τόνους, γιατί ο εθνικισμός είναι βασικό κριτήριο επιλογής κυβερνώντων στην Τουρκία. Και αυτό, μπορεί κανείς να το αντιληφθεί κυρίως από τον φιλοκυβερνητικό τύπο. Πως παίρνουν αμέσως φωτιά οι τίτλοι όταν αναφέρονται στην Ελλάδα, ή πόσο  «φουσκώνουν» τα στήθη μίας μερίδας πολιτών από τις μεγαλοπρεπείς εξοπλιστικές ανακοινώσεις, ή από το χάρτη με τα βαμμένα τουρκικά νησιά στο σποτ του ΑΚΡ.

Ο υπερεθνικισμός αποτελεί βασικό συστατικό της τουρκικής πολιτικής γιατί προσελκύει ένα σημαντικό κομμάτι της τουρκικής κοινωνίας. Από την άλλη πλευρά, όμως, τροφοδοτείται η καχυποψία της Αθήνας, που δεν έχει πειστεί ακόμη για τις «φιλικές» προθέσεις της Άγκυρας. Ένθεν κακείθεν, βέβαια, υποβόσκει ένα κλίμα περιέργειας για το εάν και το ποιος θα «σπάσει» πρώτος το μορατόριουμ που έχει συμφωνηθεί στις σχέσεις Ελλάδας-Τουρκίας. Αυτό το αντιλαμβάνεται κανείς εύκολα από τα ΜΜΕ και των δύο χωρών. Αντιλαμβάνεται κανείς εύκολα την προσπάθεια να ανακαλύψουν το τι -αρνητικό πάντα- κρύβεται πίσω από την κάθε αναφορά του Ερντογάν, του Μητσοτάκη και των υπουργών των δύο χωρών.

«Η Άγκυρα τροφοδοτεί την καχυποψία της Αθήνας για τις φιλικές προθέσεις της – Σε αναμμένα κάρβουνα τα ΜΜΕ»

Παράδειγμα, το πλοίο Αναντολού που θα πάει στη Σμύρνη, οι δηλώσεις Τσαβούσογλου περί κυριαρχίας νησιών, ο χάρτης με τα βαμμένα…. τουρκικά νησιά στο σποτ του ΑΚΡ αποτελούν για τα ελληνικά ΜΜΕ «γεγονότα που αποδεικνύουν» αλλαγή πολιτικής εκ μέρους της Άγκυρας ξανά προς το επιθετικότερο. Τα τουρκικά ΜΜΕ από την άλλη χλευάζουν την ελληνική μιντιακή αντίδραση, κομπορρημονώντας ότι η Τουρκία τρομάζει τους Έλληνες «που κυριεύονται ξανά από φόβο, ανησυχία», αλλά όταν αντίστοιχα ο Κυριάκος Μητσοτάκης προβεί σε κάποια δήλωση για την Τουρκία η λέξη ‘πρόκληση’ και ‘σκάνδαλο’ επανέρχεται δυναμικά στους τίτλους του τουρκικού τύπου, σαν να μην πέρασε μια μέρα.

Αυτό σημαίνει ότι επικρατεί ακόμη μία καχυποψία ένθεν κακείθεν για το αν το θετικό κλίμα είναι πράγματι ειλικρινές ή είναι θα κρατήσει μέχρι τις εκλογές των δύο χωρών και αν μετά όλο αυτό που κρατάνε μέσα τους οι δύο χώρες θα ξεσπάσει και πάλι. Καμία από τις δύο χώρες δεν έχει πειστεί για τις προθέσεις του άλλου και γι’ αυτό οι ειδήσεις που αφορούν στα ελληνοτουρκικά παραμένουν επιρρεπείς προς μιντιακές «κορώνες», παρά τη συμφωνία των κυβερνήσεων για ρίξιμο των τόνων.