Εθνικό σχέδιο για τα ύδατα: Οι 5 άξονες για την αντιμετώπιση της λειψυδρίας – ΟΧΙ ΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΛΕΕΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΠΟΙΟΣ ΤΗΝ ΠΙΣΤΕΥΕΙ;
Τελικά λέγε – λέγε για την κλιματική αλλαγή, φαίνεται ότι η κυβέρνηση βρήκε τον τρόπο να επιβάλλει την ιδιωτικοποίηση του νερού, όσο κι αν φωνάζει για το αντίθετο.
Όπως φαίνεται, η ιδιωτικοποίηση και του νερού περνά μέσα από την κλιματική αλλαγή.
Προφανώς, αυτός είναι και ο λόγος την τελευταία 4ετία όλα τα φιλικά προς την κυβέρνηση Μέσα Ενημέρωσης, έκαναν πλύση εγκεφάλου στους πολίτες για να τονίσουν την αναγκαιότητα λήψης μέτρων. Μόνο που “ξέχασε” να λάβει σοβαρά μέτρα για την αποφυγή πλημμυρών, και την λειψυδρία.
Αφού διαχρονικά καμμία κυβέρνηση δεν έλαβε μέτρα για την αποφυγαί της λειψυδρίας, τώρα, με τις τελευταίες αποφάσεις, αντί να λάβει μέτρα για την εξοικονόμηση των υδάτινων πόρων με έργα υποδομών, λαμβάνει αποφάσεις φέρνοντας την ιδιωτικοποίηση του νερού από την πίσω πόρτα, συγχωνεύοντας 700 ΔΕΥΑ.
Ακόμη μία φορά οι πολίτες καλούνται να πληρώσουν τις αστοχίες, διαχρονικά του πολιτικού συστήματος.
Εθνικό σχέδιο για τα ύδατα: Οι 5 άξονες για την αντιμετώπιση της λειψυδρίας
Ποιες παρεμβάσεις περιλαμβάνει το εθνικό σχέδιο για τα ύδατα, που παρουσιάστηκαν σε σύσκεψη στο Μαξίμου. Στο προσκήνιο μονάδες αφαλάτωσης στα νησιά.
Το πρόβλημα της λειψυδρίας και οι βασικοί άξονες αντιμετώπισής του παρουσιάστηκαν σήμερα, Τετάρτη (23/07) σε σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε το πρωί υπό τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, στο Μέγαρο Μαξίμου.
Όπως σημειώθηκε κατά τη διάρκεια της σύσκεψης, η αντιμετώπιση του προβλήματος της λειψυδρίας με έναν εθνικό σχεδιασμό αποτελεί επείγουσα μεταρρυθμιστική ανάγκη η οποία σε πρώτο χρόνο θα έρθει να απαντήσει στις πιεστικές ανάγκες του σήμερα και, σε μεσομακροπρόθεσμο ορίζοντα, να προετοιμάσει τη χώρα για τις μεγάλες προκλήσεις των επόμενων 30 ετών.
Ο πρωθυπουργός τόνισε ότι το νερό είναι και θα παραμείνει δημόσιο αγαθό και πόρος ζωτικής σημασίας και μόνο έτσι πρέπει να αντιμετωπίζεται.
Στη σύσκεψη έγινε αναλυτική παρουσίαση των επιστημονικών δεδομένων, τα οποία δείχνουν ξεκάθαρα το μέγεθος του προβλήματος, λόγω της κλιματικής κρίσης, σε όλες τις χώρες της Μεσογείου, λαμβάνοντας μάλιστα υπόψη ότι η Ευρώπη είναι η ταχύτερα θερμαινόμενη ήπειρος παγκοσμίως.
Με βάση τα στοιχεία, η χώρα μας κατατάσσεται στην 19η θέση παγκοσμίως ως προς τον κίνδυνο λειψυδρίας. Η στάθμη των φραγμάτων είναι σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα, ενώ ενδεικτικό είναι πως τα αποθέματα στην Αττική έχουν μειωθεί πάνω από 50% σε σχέση με το 2022.
Υπό τα δεδομένα αυτά, αποφασίστηκε ένας ολιστικός τρόπος αντιμετώπισης του ζητήματος απέναντι στον κατακερματισμό, μεταξυ διαφορετικών φορέων, που υπάρχει σήμερα. Η κυβέρνηση πρόκειται να προχωρήσει σε ριζική αλλαγή του μοντέλου διαχείρισης των υδάτων στη χώρα, σε ένα πιο λειτουργικό σύστημα, με μεγαλύτερη αποδοτικότητα και περισσότερες επενδύσεις.
Σ’ αυτή την προσπάθεια θα αξιοποιηθούν οι νέες τεχνολογίες, καθώς και συμπληρωματικοί τρόποι παραγωγής νερού, όπως η αφαλάτωση.
Οι πέντε βασικοί άξονες του σχεδιασμού είναι:
- Το νερό είναι και θα παραμείνει δημόσιο αγαθό, όπως προβλέπει το Σύνταγμα και η νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας
- Βιώσιμες εταιρείες ύδρευσης, άρδευσης και αποχέτευσης, με στόχο αποδεκτό κόστος για όλες τις χρήσεις
- Ολιστικός σχεδιασμός και κεντρική διαχείριση όλων των αναγκαίων έργων, μικρών και μεγάλων
- Κατεπείγουσες πρωτοβουλίες τους επόμενους έξι μήνες, σε συνδυασμό με εκστρατεία ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης των πολιτών
- Νέες τεχνολογίες και συμπληρωματικοί τρόποι παραγωγής νερού (αφαλάτωση, ανακύκλωση και επαναχρησιμοποίηση)
Οι παραπάνω άξονες αναμένεται να εξειδικευτούν στο αμέσως επόμενο διάστημα.
Ο σχεδιασμός θα θέσει, επίσης, τις βάσεις για την υλοποίηση έργων που έχουν ήδη δρομολογηθεί ή μελετώνται. Σήμερα είναι σε εξέλιξη περισσότερα από 1.200 έργα διαχείρισης και αξιοποίησης υδάτων, εκ των οποίων 1.090 αφορούν στην ύδρευση και 237 την άρδευση.
Σημειώνεται ότι τα έργα αυτά έρχονται να προστεθούν στα 278 που έχουν ήδη ολοκληρωθεί από το 2019 έως σήμερα.
Ωστόσο, είναι προφανής η ανάγκη περαιτέρω επενδύσεων και πιο συντεταγμένης προσπάθειας για την αντιμετώπιση αυτού του μεγάλου, κοινωνικού και εθνικού ζητήματος.
