Ο πρόεδρος του ΑΟΞ Κ. Ψωμάς παραχώρησε συνέντευξη στην ΗΧΩ ΤΗΣ ΘΡΑΚΗΣ και στον δημοσιογράφο Α. Παυλικιάνο ο οποίος κατέγραψε στην «εφ όλης», την διάθεση του προέδρου να παλέψει ακόμη περισσότερο για αυτήν την ιδέα, για αυτά τα πιστεύω που κάνουν τους Ξανθιώτες μία γροθιά.

Η ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ, ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΨΑΧΝΟΥΝ ΕΔΩ ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΑ ΟΙ ΞΑΝΘΙΩΤΕΣ;
ΚΑΠΟΙΟΝ ΝΑ ΤΟΥΣ ΕΝΩΣΕΙ;

Δεν θέλουμε να κουράσουμε με μία μακροσκελή εισαγωγή και ας αφήσουμε τον Πρόεδρο να μας ξεδιπλώσει την αγάπη του για αυτό που κάνει για τον ΑΟΞ, έχοντας συνοδοιπόρο τον Άγγελο Χασιώτη, προπονητή του ΑΟΞ και παλιό συμπαίκτη του.

Ζητήσαμε από τον πρόεδρο να μας πει δυο λόγια για εκείνον. Ας τον γνωρίσουμε

Ονομάζομαι Κωνσταντίνος Ψωμάς, γέννημα θρέμμα Ξανθιώτης. Ο πατέρας μου ήταν ο Σάκης Ψωμάς, παλαίμαχος ποδοσφαιριστής στον ΑΟΞ. Γεννήθηκα στην Ξάνθη, μεγάλωσα στην Ξάνθη, μέχρι και τα 18. Η σύνδεση μου με την ομάδα ξεκίνησε από την ηλικία των 12 ετών όταν πήγα στις ακαδημίες της ΠΑΕ, ΣΚΟΝΤΑ ΞΑΝΘΗ. Κάθισα στις ακαδημίες μέχρι και την ηλικία των 16 – 17 , έδωσα εξετάσεις και πέρασα στην Νομική στην Θεσσαλονίκη. Επέστρεψα για ένα έτος στην δεύτερη ομάδα στην ΠΑΕ και η 6αετής μου παρουσία, τελείωσε το 2010 που έφυγα για τις σπουδές μου. Τελείωσα την νομική και επέστρεψα στην Ξάνθη. Προσελήφθην για πρακτική στο Υπουργείο Δικαιοσύνης και από το 2017 βρίσκομαι στην Αθήνα. Έπεσε σαν κεραυνός εν αιθρία όλο αυτό το πράγμα με τον ΑΟΞ. Πάντα παρακολουθούσα την πορεία του, πώς πήγαινε και τεχνικά και διοικητικά και οικονομικά. Νομίζω ότι οι αναλύσεις δεν έχουν γίνει όπως έπρεπε και όλοι το προσέγγισαν ακροθιγώς. Το μεγάλο ζήτημα είναι το θέμα της πολυιδιοκτησίας. Θα μου πείτε αν έχει κάποιο νόημα τώρα. Δεν έχει, αλλά εάν για τους λάτρεις της ιστορίας όπως είμαι εγώ, δηλαδή για αυτό που παραλαμβάνουμε και για αυτό που αφήνουμε, είναι κάτι που η σημασία του είναι βαρύνουσα είναι μεγάλη. Νομίζω ότι μετά από το γεγονός της πολύ ιδιοκτησίας, μπαίνει σε μία δίνη. Ο Πανόπουλος φαίνεται ότι πουλάει σε έναν διαφανή επιχειρηματία, τελικά τα γεγονότα μας διέψευσαν. 16 Σεπτεμβρίου του 22 με μία ανακοίνωση της ΠΑΕ, δηλώνεται η μη συμμετοχή της στο πρωτάθλημα. Από εκεί και πέρα ξεκινάει όλο το βάσανο του ΑΟΞ. Διαλύθηκε η ομάδα, λύθηκαν τα συμβόλαια, φύγαν οι ποδοσφαιριστές, φύγαν οι ακαδημίες φύγανε στελέχη, φύγανε παράγοντες, προπονητές ακαδημιών, προπονητές πρώτης ομάδας, βοηθοί φυσιοθεραπευτές έφυγαν πολλά στελέχη και για να μην πω 100 άτομα, ένας σεβαστός αριθμός συμμετεχόντων στον οργανισμό.

Τι ήταν αυτό που μέσα από τα συντρίμμια της ΠΑΕ ο Κ. Ψωμάς μπήκε μπροστά. Είναι από μόνη της δύσκολη η περίπτωση του ΑΟΞ και περισσότερο κατά την δική μου εκτίμηση, πέρα από το αθλητικό, είναι και ένα δύσκολο κοινωνικό θέμα. Τι ήταν αυτό που έσπρωξε έναν νέο άνθρωπο, έναν επαγγελματία, έναν επιστήμονα να ασχοληθεί με την ομάδα;

Η εικόνα της καταστροφής μιας ομάδας, μιας ιδέας θα πω εγώ, που υπηρέτησε ο πατέρας μου, μιας ομάδας που και εγώ και ο αδερφός μου είμαστε στις ακαδημίες, μιας ομάδας που τόσα χρόνια, από το 67 μέχρι και σήμερα, βρισκόταν σε κάθε σπίτι εδώ στην Ξάνθη. Η εικόνα αυτής της καταστροφής, αυτού του πράγματος που είχα, θα ένοιωθα τρομερά άσχημα αν δεν έκανα κάτι. Ένοιωσα την ανάγκη να παρέμβω και με οποιοδήποτε κόστος και τρόπο, με θυσίες, προσωπικές και των συνεργατών μου, όλοι μαζί θυσιάσαμε πάρα πολλά πράγματα, να καταφέρουμε αυτό το πράγμα να το ξαναστήσουμε. Δεν μιλάμε απλά για μία ομάδα, 11 παιδιών που παίζουν. Μιλάμε για μια ολόκληρη ιστορία για μία ολόκληρη ιδέα. Γιατί αυτό είναι οι ομάδες, αυτό είναι το ποδόσφαιρο. Δεν υπάρχει τίποτα ποιο ευγενές στον κόσμο, το να παλεύεις για μία ιδέα για κάτι που πιστεύεις. Αυτό πίστευα, αυτό αγαπούσα, αυτό έκανα και θα κάνω ακόμη περισσότερα για αυτήν την ομάδα.

Να ξεκινήσουμε από αυτά που λέγονται ότι τώρα που η ομάδα ανέβηκε, ασχολούνται όλοι μαζί της. Βλέπουμε παράλληλα την Ξάνθη να αγκαλιάζει αυτή την προσπάθεια. Πιστεύεται ότι έλειπε μια σπίθα για να τους ξαναμαζέψει;

Κατ αρχάς δεν συμφωνώ με αυτήν την ρητορική, δεν το πιστεύω αυτό γιατί άνθρωποι που δεν έχουν έρθει στο γήπεδο, πάντα μας ρωτούσαν τι γίνεται με την ομάδα. Το να έρθεις στο γήπεδο είναι κάτι το επιπλέον, το ενδιαφέρον για την ομάδα υπάρχει. Από εκεί και έπειτα. Αυτό που ώθησε τον κόσμο να συσπειρωθεί, πιστεύω ότι είναι δύο πράγματα. Πρώτον η αναγνώριση μιας αγνής και μεθοδικής προσπάθειας που έγινε και δεύτερον, είναι η επιστροφή της ομάδας στο γήπεδο μέσα στην πόλη. Στο σπίτι της. Οφείλω να ομολογήσω ότι είμαστε σε ένα πάρα πολύ καλό στάδιο επικοινωνίας και επαφής.

Υπάρχει ανταποδοτικότητα μεταξύ του ΑΟΞ και του δήμου της Ξάνθης με δεδομένο ότι στις εγκαταστάσεις σας φιλοξενείτε κάποιους συλλόγους. Για να συνεχίζεται να τους φιλοξενείτε κάτι πρέπει να κάνει και ο δήμος;

Για να προσεγγίσουμε το θέμα των συλλόγων και το σημείο επαφής με τον δήμο ή οτιδήποτε θα πρέπει να εξηγήσουμε ποια ήταν η κατάσταση που επικρατούσε τόσα χρόνια. Το 2005 επί ιδιοκτησίας Πανόπουλου η ομάδα πήγε στα Πηγάδια. Ο ερασιτέχνης ο οποίος τότε είχε μόνο ποδοσφαιρικό τμήμα το οποίο ήταν έξω, δεν είχε καμία δραστηριότητα. Τότε λοιπόν, ο τότε πρόεδρος του ερασιτέχνη ο Π. Σιδέρης, είχε συμβληθεί με το δήμο της Ξάνθης, νομίζω τότε δήμαρχος ήταν Λάκης ο Στυλιανίδης, όπου έκανα μία σύμβαση χρησιδανείου που σημαίνει ότι παραχώρησε δωρεάν ο ΑΟΞ τα δώδεκα καταστήματα για τους συλλόγους στον δήμο Ξάνθης και ο δήμος Ξάνθης για αυτή την παροχή πλήρωνε το ρεύμα. Πλέον, αυτό το καθεστώς έχει αλλάξει. Κάναμε μία κουβέντα με τον δήμαρχο Στράτο Κοντό και αυτό που του έθεσα υπόψη είναι ότι πλέον, οι ανάγκες τις ομάδας έχουν μεταβληθεί. Άρα λοιπόν, θα πρέπει να γίνει μία καινούρια συζήτηση να επαναπροσδιορίσουμε το καθεστώς, παραμονής και κατά την δική μου άποψη και αυτό είναι το ορθό, να γίνει μία προγραμματική συνάντηση με φορείς των συλλόγων παρουσία του δημάρχου και εκπροσώπων από τον ΑΟΞ. Προτεραιότητά μου είναι, να μείνουν οι σύλλογοι στα καταστήματα.

Από πού αντλεί έσοδα ο ΑΟΞ;

Αυτή την στιγμή οι κύριοι πόροι της ομάδας είναι ο κόσμος της, οι τοπικοί επιχειρηματίες, οι τοπικοί επαγγελματίες και ο φίλαθλος κόσμος της Ξάνθης. Τα εισιτήρια διαρκείας, τα μεμονωμένα εισιτήρια, οι χορηγίες και οι διαφημίσεις.

Να πάμε λίγο στα διαρκείας. Οι άνθρωποι που θα πάρουν διαρκείας, συμμετέχουν σε συνελεύσεις γίνονται μέλη; Τι ισχύει;

Μαζί με την διάθεση των διαρκείας υπάρχουν και αιτήσεις για όποιον επιθυμεί να γίνει μέλος του Σωματείου.

Στην Γενική Συνέλευση, σαν μέλη έχουν δικαίωμα λόγου;

Εννοείτε. Και από την ημερομηνία που θα εγκριθεί η αίτηση τους και θα γίνουν μέλη του Σωματείου θα έχουν, μετά την παρέλευση ενός έτους, το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι.

Τι λέτε στους επικριτές αυτής της προσπάθειας;

Θα ξεκινήσω από το εξής. Και σαν επαγγελματίας, επειδή είμαι δικηγόρος, προσωπικά αλλά και τώρα που τυγχάνω πρόεδρος του ΑΟΞ, εμένα μου αρέσει η κριτική. Την θέλω την κριτική, θέλω την καλοπροαίρετη κριτική όμως. Αυτό το πράγμα, εμένα προσωπικά με βελτιώνει. Βλέπω τα λάθη μου και προσπαθώ να τα διορθώσω. Με την κακοπροαίρετη κρατική και τους έχοντες προκατειλημμένη αρνητική διάθεση, μπορώ να σας πω με περισσή ταπεινότητα, προσπαθώ να μην δίνω σημασία . Προσπαθώ να είμαι προσηλωμένος στο να βοηθήσω και να προασπίσω τα συμφέροντα της ομάδας.

Πάμε να δούμε λίγο από ποια τμήματα αποτελείται ο ΑΟΞ και ποιος είναι ο σχεδιασμός;

 

Αυτή την στιγμή έχουμε στις ακαδημίες περίπου στα 220 παιδιά τα οποία κατά την διάρκεια αυτής της χρονιάς, έκαναν προπονήσεις στο γήπεδο του ΑΟΞ, στα γήπεδα της ΕΠΣ και στο Λε Σαλέ. Από την νέα χρονιά, οι προπονήσεις θα περιοριστούνε στο Λε Σαλέ και ορισμένα τμήματα στα γήπεδα της Ένωσης και κάποια τμήματα μπορούν να κάνουν και εδώ στο γήπεδο. Πλέον οι ακαδημίες μπαίνουν σε έναν νέο τρόπο λειτουργίας. Ανέφερα στους υπευθύνους των ακαδημιών και τους έδωσα το στίγμα της διοίκησης. Οι προπονητές θα πρέπει να βλέπουν και την εικόνα της απόδοσης στο σχολείο να υπάρχει δηλαδή μία συνάφεια μεταξύ σχολείου και ακαδημίας. Ο κάθε προπονητής θα παρατηρεί και θα μιλάει με τους δασκάλους για να βλέπει την πορεία του παιδιού και στα μαθήματα. Το πρώτο είναι αυτό. Το δεύτερο είναι, να καλλιεργήσει την ιδέα του ΑΟΞ ΣΤΟ ΠΑΙΔΊ. Μέσα από την αφήγηση μιας ιστορίας το να γίνει αντιληπτό, το ποια ομάδα είναι αυτή, τι έχει καταφέρει και ούτω καθ’ εξής. Νομίζω ότι μέχρις ενός σημείου το έχουμε καταφέρει. Έχει πάρα πολύ δρόμο ακόμη . Οι ακαδημίες είναι ένα πάρα πολύ δύσκολο κομμάτι και σε αυτό το πράγμα, σύμμαχοι και είναι ένας συγκερασμός προσώπων και καταστάσεων. Παίζουν τεράστιο ρόλο και οι γονείς και εμείς τους γονείς τους θέλουμε δίπλα και κοντά. Προσανατολιζόμαστε να γίνει μία συζήτηση μέσα από τους υπευθύνους των ακαδημιών και τους προπονητές, ώστε οι γονείς των παιδιών που είναι στις ακαδημίες, να γίνουν και μέλη του Σωματείου.

Έχετε να προσθέσετε κάτι άλλο κ. Πρόεδρε;

Ναι και τελειώνω. Μπορεί οι ομάδες οι μεγάλες να είναι εταιρείες, όμως, αυτές ανήκουν στον κόσμο τους.

 

 

 

Τον λόγο πήρε ο προπονητής της ομάδας, Άγγελος Χασιώτης ο οποίος ξεκίνησε την κουβέντα του από το σημείο της απάντησης του προέδρου αναφορικά με την καλοπροαίρετη κριτική λέγοντας:

Όταν είσαι επαγγελματίας κάθε μέρα που τελειώνεις την δουλειά σου, κάνεις αυτοκριτική, άρα οι εξωτερική κριτική είναι ένα ακόμη μάτι στην κρητική που ήδη έχεις κάνει εσύ. Το μόνο που μπορούμε να αφαιρέσουμε από την κριτική, γιατί θεωρώ ότι η κριτική έχει σαν σκοπό την καλυτέρευση του αντικειμένου, οφείλεις να έχεις ανοιχτά τα αυτιά και τα μάτια για να βελτιώνεσαι.

Δυο κουβέντες για σας.

Είμαι ο Χασιώτης Άγγελος, προπονητής ποδοσφαίρου, έχω τελειώσει σαν γυμναστής στην ακαδημία της Κομοτηνής, έχω όλα τα προπονητικά διπλώματα που χρειάζονται. Εργάζομαι και ως εξωτερικός συνεργάτης στην Νότιγχαμ φόρεστ στην Αγγλία, ήμουν 12 χρόνια προπονητής στον Ηρακλή Ζυγού και στις ακαδημίες και στην μεγάλη ομάδα και φέτος πρώτη χρονιά στον ΑΟΞ.
Πώς βλέπεις το έμψυχο υλικό της ομάδας;

Το ανέφερα σε μία πρόσφατη συνέντευξή μου ότι στο υπάρχων υλικό της Ξάνθης, του ΑΟΞ, υπάρχουν κάποιοι παίκτες που είναι πολύ υψηλού επιπέδου και για Γ Εθνική και αυτό δεν είναι καν συζητήσιμο, είναι αποδεκτό από όλη την ποδοσφαιρική κοινωνία όλης της Βορείου Ελλάδος και είναι παίκτες υψηλού επιπέδου. Το θέμα δεν είναι τι επιπέδου είναι ο παίκτης, το θέμα είναι σε τι κατάσταση βρίσκεται για την ανάλογη κατηγορία. Αν λοιπόν οι υπάρχοντες παίκτες ακολουθήσουνε στους ρυθμούς προπονήσεων κτλ γιατί μιλάμε για μία ερασιτεχνική κατηγορία, και άρα οι άνθρωποι είναι επαγγελματίες κάπου αλλού, οπότε δεν ξέρεις ποιος μπορεί να ακολουθήσει και ποιος όχι, τότε ήδη έχουμε μία πολύ μεγάλη βάση για να χτίσουμε πάνω σε αυτήν και όχι να κάνουμε μία ριζική ανακαίνιση στην ομάδα. Φυσικά έχουν γίνει κάποιες προσθήκες. Υπάρχουν συζητήσεις στα σκαριά με κάποιους άλλους , μπορώ να σας πω ότι το ρόστερ είναι σχεδόν κλειστό. Ένας προπονητής όταν ξεκινάει με μία νέα ομάδα, τα βλέπει όλα από την αρχή. Δεν μπαίνει στην διαδικασία να δει την προηγούμενη εικόνα.

Πιστεύεται ότι η ψυχολογία της ομάδας με την στήριξη των Ξανθιωτών, θα είναι θετικό για τους παίχτες;

Η κάθε ομάδα είναι ένας ζωντανός οργανισμός ο οποίος κάθε μέρα αλληλοεπιδράει είτε εσωτερικά είτε εξωτερικά. Το τεράστιο πλεονέκτημα αυτή την στιγμή του ΑΟΞ, είναι ότι η αλληλεπίδραση που έχει η ομάδα σαν ομάδα με τον κόσμο γύρω από την ομάδα και είναι οριακά τέλειο. Προφανώς και υπάρχουν μεγαλύτερες ή μικρότερες κρίσης . Αυτή η αλληλεπίδραση φάνηκε στους αγώνες μπαράζ που αν ρωτήσετε οποιονδήποτε άνθρωπο που είναι του χώρου του ποδοσφαίρου, σε πρώτο χρόνο όταν βγαίνεις από μία φυσούνε και «μιλάνε» και οι τοίχοι και ξαφνικά οι ορδές του κόσμου σε πνίγουνε, αντιλαμβάνεσαι ότι ήρθες κάπου διαφορετικά. Σε κάτι μεγάλο. Και ένας λόγος που κάποιοι παίκτες συμφώνησαν ή θα συμφωνήσουν με την ομάδα, είναι και αυτό που έζησαν, η εμπειρία του γηπέδου, έστω και από την κερκίδα τους ανατρίχιασε.

Ευχαριστήσαμε τον πρόεδρο του ΑΟΞ Κ. Ψωμά και τον προπονητή Άγγελο Χασιώτη για την συνέντευξη που παραχώρησαν και να ευχηθούμε επιτυχίες στο νέο ξεκίνημα της ομάδας.

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΥΛΙΚΙΑΝΟΣ