Τα επικοινωνιακά παιχνίδια με το μάθημα των θρησκευτικών και η κυβερνητική αναδίπλωση κατόπιν των αντιδράσεων, δείχνουν ότι στόχος δεν είναι ούτε ο σεβασμός των προσωπικών δεδομένων των πολιτών ούτε μια μεταρρυθμιστική αλλαγή στον κατηχητικό και ομολογιακό χαρακτήρα του μαθήματος, αλλά η θορυβώδης παρουσία κυβερνητικών στελεχών από «τηλεοπτικού άμβωνος». Το πρόβλημα παραμένει στη μονόπλευρη παρουσίαση του μαθήματος αντί μιας ολοκληρωμένης προσέγγισης της ιστορίας των θρησκειών.
Η ΔΗΜΑΡ θεωρεί ότι το μείζον είναι η επανατοποθέτηση των σχέσεων εκκλησίας κράτους με τον αναγκαίο διαχωρισμό τους. Αυτή είναι μια προοδευτική μεταρρύθμιση με ορίζοντα τον εκσυγχρονισμό της ελληνικής κοινωνίας.