Πριν δέκα χρόνια παίχτηκε η μεγαλύτερη τραγωδία της χώρας μετά την μεταπολίτευση.
“Αγάπη μου έκλεισα τις τράπεζες” αναφώνησε ως άλλος ΙΟΥΛΙΟΣ ΚΑΙΣΑΡ ο ανεκδιήγητος ΓΙΑΝΗΣ που έπαιζε τον ρόλο του υπουργού οικονομικών. Κατακαλόκαιρα οι πολίτες σερνόταν και στοιβαζόταν έξω από τις Τράπεζες για να εξασφαλίσουν 50 ευρώ από το δικό τους “κομπόδεμα”.
Η κίνδυνος απώλειας των καταθέσεων έφθασε στο σημείο μηδέν, η αξιοπρέπεια της Ελλάδας στα τάρταρα. Η αντιμετώπιση του πολίτη μέσα σε τριτοκοσμικές συνθήκες με πισωγύρισμα της χώρας και χρέωσης με το αχρείαστο μνημόνιο κόστους 100 δις.
Και ως επιβράβευση για το καταστροφικό του έργο έρχεται ο Έλληνας ψηφοφόρος και στέλνει τον ΓΙΑΝΗ στην βουλή με την ιδιότητα του αρχηγού κόμματος (ΕΚΛΟΓΕΣ 2019).
Σήμερα δέκα χρόνια μετά, λόγω του εκλογικού νόμου της απλής αναλογικής, ο ΓΙΑΝΗΣ ευελπιστεί να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο στην διακυβέρνηση της χώρας μετά τις επόμενες εκλογές σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις.
Επί αιώνες πορευόμαστε με μνήμη χρυσόψαρου.
…Κι έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον να θυμηθούμε αυτή την πικρή ιστορία, αυτό το έγκλημα που έγινε σε μια ευρωπαϊκή χώρα εξαιτίας των λαθών της τότε κυβέρνησης. Να θυμηθούμε τι έλεγαν τότε, τις ουρές για να πάρει ο κόσμος 60 ευρώ από τα λεφτά του, τα τεράστια προβλήματα στις επιχειρήσεις, και τον διεθνή εξευτελισμό.
Είναι τέλος Ιουνίου 2015. Λίγα 24ωρα πριν ο πρωθυπουργός έκανε διάγγελμα περιγράφοντας την κατάληξη της δικής του αποτυχημένης οικονομικής πολιτικής και οδηγώντας την Ελλάδα σε ένα αχρείαστο δημοψήφισμα. Ένα δημοψήφισμα που άνοιξε τον ασκό του Αιόλου, οδήγησε στο ταπεινωτικό «όχι» που έγινε «ναι», στην υπογραφή του χειρότερου μνημονίου και σε τρία χαμένα χρόνια.
Τις ημέρες εκείνες, 28,29 και 30 Ιουνίου ο κόσμος κατάλαβε πολύ καλά τι σημαίνει capital controls και πόσο ευτελισμό μπορεί να κρύβει η παραμονή επί ώρες στην ουρά ενός ATM για να πάρει κάποιος 60 ευρώ. Και μάλιστα με το φόβο μήπως αυτά τα χρήματα δεν τα βρει ποτέ…
Κι όμως οι κύριοι του συνονθυλεύματος θέλουν να επανέλθουν. Ποντάρουν στην αφέλεια των πολιτών, την αμνησία και το μίσος μέρους της κοινωνίας στο πρόσωπο του ΚΥΡΙΑΚΟΥ.
Μετά δέκα χρόνια δεν έχουν βρει πυξίδα, ούτε ιδεολογική αναφορά. Μας κουνούν το δάκτυλο μιλώντας ακόμα για το ΗΘΙΚΟ ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ. Για ένα διάστημα είχαν ένα γιάπη “γελωτοποιό” για αρχηγό με τον αλληλοσπαραγμό ως θεία δική να κυριαρχεί.
Ο μεγάλος μάγος της φυλής ΜΑΝΙΤΟΥ (ΤΣΙΠΡΑΣ) σε απόγνωση προσπαθεί με ταχυδακτυλουργίες να επανέλθει. Μόνο το 2015 δεν έχει σχέση με το 2025 όπως και η χώρα αντίστοιχα.
Υ.Γ.: Να μην ξεχνάμε και τον αρχιτέκτονα της ιστορίας τον νάρκισσο ΓΙΑΝΗ που θαύμαζε ο ΑΛΕΞΗΣ λόγω ανεπάρκειας και έλλειψης παιδείας.
