Ακούμε και διαβάζουμε σχεδόν καθημερινά τους επαγγελματίες να γκρινιάζουν ότι πληρώνουν το κράτος σε βάρος της ποιότητας της ζωής τους.

Από τον προϋπολογισμό της Βουλής μαθαίνουμε ότι στο κράτος εισρέουν από φόρους πολλά δισεκατομμύρια.

Βλέπουμε ότι αντί για πενήντα βουλευτές έχουμε 300 και αντί για δέκα υπουργούς έχουμε περίπου 150 μαζί με τους υφυπουργούς, τους Γενικούς Γραμματείς και διαφόρους αυλοκόλακες που αμείβονται με χρυσάφι και ζουν ζωή χαρισάμενη.

Από την άλλη, διαβάζουμε ότι η κυβέρνηση αποφάσισε να μειώσει το κόστος διανυκτέρευσης των αστυνομικών, που τους κουβαλάει, θέλουν δεν θέλουν, από την Ξάνθη στην Αθήνα, «έπεσε» στα 30 ευρώ την βραδιά.

Το αν αυτοί που αποφάσισαν αυτό το πράγμα, έχουν κοιμηθεί σε ξενοδοχείο με 30 ευρώ, προφανώς δεν χρειάστηκε γιατί τα δικά τους ξενοδοχεία, μαζί με τις γκόμενες ή τους γκόμενους, τα πληρώνει ο Ελληνικός λαός.

Βέβαια, υπάρχουν τα ξενοδοχεία της «ξεπέτας» κατά Ομόνοια μεριά, αλλά εκεί, δεν γνωρίζει ο οικογενειάρχης αστυνομικός, που θα κοιμηθεί με τα 30 ευρώ που του δίνει το κράτος, αν θα ξυπνήσει την επομένη με αίτζ ή σύφιλη και η απορία στον μέσο σκεπτόμενο πολίτη έκδηλη. Μα είναι δυνατόν ένας υπουργός που το ένα πούρο του, που το πληρώνουν οι φορολογούμενοι, κοστίζει όσο μια υποχρεωτική διανυκτέρευση του Αστυνομικού που από την Ξάνθη τον «κουβάλησαν» στην Αθήνα για υπηρεσιακούς λόγους, να αποφασίσει κάτι τέτοιο;
Αλήθεια ο Χρυσοχοϊδης και οι συν αυτώ, πιστεύουν ότι ο Αστυνομικός που θα στερήσει το ψωμάκι των παιδιών του από τον οικογενειακό προϋπολογισμό για να συμπληρώσει την διανυκτέρευση του σε ένα αξιοπρεπές ξενοδοχείο, ότι θα κάνει καλά την δουλειά του;

Πιστεύει ο Χρυσοχοϊδης και κάθε Χρυσοχοϊδης, υπουργός ΠΡΟ-ΠΟ, ότι με αυτές τις συνθήκες, ο αστυνομικός και ο κάθε αστυνομικός, θα προσφέρει την αρμόζουσα προστασία στον πολίτη;

Αλήθεια, πιστεύει ο Πρωθυπουργός ότι κάτω από αυτές τις συνθήκες, οι πολίτες θα νοιώθουν ασφάλεια όταν ο ήδη κακοπληρωμένος αστυνομικός, αφήνει την δική του οικογένεια απροστάτευτη και με τραυματισμένο τον οικογενειακό του προϋπολογισμό, η Χώρα θα είναι ασφαλής απέναντι στο έγκλημα;

Και μάλιστα, κρατώντας «ενεργούς» τους αντιεξουσιαστές «γνωστούς αγνώστους» οι οποίοι έχουν στοχοποιήσει τους αστυνομικούς με τις «ευλογίες» σκοτεινών κέντρων αποφάσεων, βορά στους σχεδιασμούς αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης;

Το ερώτημα λοιπόν παραμένει. Αλήθεια πόσα – από αυτά που καταθέτει μέσω της ληστρικής Α.Ε. που ακούει στο όνομα ΑΑΔΕ ο φορολογούμενος πολίτης – μπορούν να λείψουν από τους εραστές της Εξουσίας;

Δηλαδή από τα δισεκατομμύρια που σπαταλά το πολιτικό σύστημα για ακριβά πούρα, γκόμενες ή γκόμενους που είναι και της «μοδός» ή χρηματοδοτώντας κολλητούς για να φτιάχνουν τάχα ασφαλείς δρόμους και γέφυρες που πέφτουν, δεν μπορούν να περισσέψουν πέντε δεκάρες και το κόστος του ξενοδοχείου αντί για 30 ευρώ να γίνει πενήντα;
Λέμε τώρα.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΥΛΙΚΙΑΝΟΣ