Το βίντεο που έπαιξε από το μνημείο των … νεκρών της ΕΡΤ, και τις βρισιές και τα μαργαριτάρια του Τσακνή κατά της άλλης “λαικιάς” αγωνίστριας του ΣΥΡΙΖΑ που καβαλούσε τα κάγκελα,  είναι η τρανή απόδειξη ότι πλέον η άλωση στην κοινωνία από “καταπιεσμένους” λαϊκιστές  που μέχρι τώρα φορούσαν τον μανδύα του καλλιτέχνη, ( και κύριος είδε αν από όλους αυτούς τους βολεμένους στην ΕΡΤ “καλλιτέχνες”,  κάποιο έργο είναι δικό τους ή είναι κλεμμένο από ανθρώπους άσημους που πραγματικά αγαπούν την τέχνη όπως το στοίχο, την φωνή και την μουσική) δείχνει αυτό ακριβώς. Δηλαδή την ποιότητα των ανθρώπων που έχουν αναλάβει να ηγηθούν της ενημέρωσης και του πολιτισμού στον τόπο. 

Αλήθεια πριν στήσουν ανδριάντες στους λαϊκιστές της ΕΡΤ , κάποιος από  τους βολεμένους, ρώτησε πόσα παίρνουν οι δημοσιογράφοι με 20 χρόνια στο ρεπορτάζ του δρόμου και αν κάποιος από τα συνδικαλιστικά όργανα σκέφτηκε ποτέ να στήσει ανδριάντα σε δημοσιογράφους που έχασαν την ζωή τους την ώρα της δουλειάς τους; Όχι βέβαια αυτά συμβαίνουν μόνο στην ΕΡΤ του ΣΥΡΙΖΑ.

Α.Π.

Γράφει ο Γιώργος Μιχαηλίδης

Η Δευτέρα –και πρώτη εργάσιμη του Ιουλίου- δεν είχε και πολλά για να ασχοληθεί κανείς ειδησεογραφικά: το… τρίτο ημίχρονο του συνεδρίου της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, η συζήτηση στην Βουλή για την Οικονομία και οι φωτιές που έκαιγαν στην Μάνη. Ευτυχώς υπάρχουν και τα viral.

Ένα βίντεο λοιπόν αρκούσε για να γεννήσει πληθώρα σκέψεων για το πού ήμασταν και πού βρεθήκαμε. Το «κομβικό» αυτό… γεγονός, λοιπόν, είναι το βίντεο όπου ο πρόεδρος της ΕΡΤ, Διονύσης Τσακνής θέτει εαυτόν εκτός ιματίων και λέει στην Ραχήλ Μακρή να βγάλει τον σκασμό.

«Μπορείς να βγάλεις τον σκασμό;», «Σκάσε!», «Σκάσε επιτέλους», «Σκάσε!» ήταν οι τέσσερις φορές που της ζήτησε να παύσει να διακόπτει την εκδήλωση αποκαλυπτηρίων του μνημείου των «νεκρών της ΕΡΤ».

Η Ραχήλ Μακρή με το ίδιο, γνωστό και απαράλλακτο ύφος της, εξέφραζε τα πιστεύω της μην αφήνοντας κανέναν να μιλήσει και κατήγγειλε την διοίκηση της ΕΡΤ πως είναι φερέφωνο της κυβέρνησης και προπαγανδιστικό σκοτεινό εργαλείο. Αν μη τι άλλο, αν μπορεί κάποιος να της καταλογίσει κάτι θετικό αυτό είναι πως δεν αλλάζει γνώμη και τόσο εύκολα. Ωστόσο από την χθεσινή εκδήλωση πρέπει να κρατήσουμε ορισμένα πράγματα πέραν των τεσσάρων «σκάσε».

Πρώτον: Η προσέλευση του κόσμου στην συγκεκριμένη εκδήλωση ήταν δηλωτική δύο πραγμάτων. Αφενός όσοι ξαναβρήκαν την δουλειά τους δεν ενδιαφέρονται για… μνήμες και πανηγύρια και αφετέρου όπως διαβάσαμε στο Twiter, «στα αποκαλυπτήρια του μνημείου πήγαν όλοι όσοι βλέπουν ΕΡΤ».

Δεύτερον: Το μνημείο αυτό καθ” αυτό αποτελεί αμφιλεγόμενο δημιούργημα καθώς εάν αφαιρέσεις το ιδεολογικό βάρος που κουβαλά, μοιάζει με κάποιον φουκαρά που προσπαθεί να βγει από χαλασμένο γεμάτο ασανσέρ εν μέσω καύσωνα…

Τρίτον: Οι «νεκροί της ΕΡΤ» αποτελούν άλλο ένα ταμπού που όσο δεν σχολιάζεται και δεν καταρρίπτεται εν τη γενέσει του τόσο διαιωνίζεται ως μύθος. Εντάξει, είναι αλήθεια πως πολλοί από τους μύθους της Μεταπολίτευσης έχουν πλέον ξεθωριάσει και ορισμένοι αναζητούν νέα αφηγήματα, ωστόσο το να φλομώνουμε τον κόσμο με δήθεν ηρωικά παραμύθια που δεν έχουν καμμία ιδεολογική βάση, εξυπηρετούμε μόνο τον λαϊκισμό.

  • «Νεκροί της ΕΡΤ» δεν υπάρχουν γιατί δεν μπήκε κανένα τανκ στο Ραδιομέγαρο.
  • «Νεκροί της ΕΡΤ» δεν υπάρχουν γιατί δεν βασανίστηκε κανείς από παρακρατικούς.
  • «Νεκροί της ΕΡΤ» δεν υπάρχουν γιατί το να χάνει την ζωή του από φυσικά αίτια άσχετα με το εργασιακό καθεστώς στην ΕΡΤ δεν τον κάνει ήρωα. Δυστυχώς.
  • «Νεκροί της ΕΡΤ» δεν υπάρχουν γιατί η έκφραση και μόνο αποτελεί ύβρι προς αυτούς που έχασαν την ζωή τους για την Δημοκρατία σε αυτήν την γωνιά του πλανήτ