Σολομώντεια ή ορθή λύση από τον δήμαρχο;

Π. Λύρατζης: Σεβασμός στις αποφάσεις του τοπικού θεσμικού οργάνου

Σ. Μελισσόπουλος: Να βρούμε συναινετική λύση

Μ. Τσέπελης: Σας τα έλεγα. (Τι ακριβώς ουδείς γνωρίζει)

Τελικά όπως αποδείχτηκε από την πολύωρη συζήτηση του θέματος που προέκυψε για την κοινότητα Ευμοίρου με θέμα την Έγκριση παραχώρησης τμήματος κοινόχρηστου χώρου στην πλατεία Δημοκρατίας (εισηγητής Κυριάκος Παπαδόπουλος, Αντιδήμαρχος Ξάνθης) αναλώθηκε πολύτιμος χρόνος της συνεδρίασης και η αίσθηση που δόθηκε από αυτά που συζητήθηκαν ήταν ποιος από την αντιπολίτευση θα προσεταιριστεί το Εύμοιρο πολιτικά.

Σαφέστατα και το παρασκήνιο είναι πλούσιο.

Όλοι εντός και εκτός των τειχών γνωρίζουν ότι το Εύμοιρο καθορίζει σε μεγάλο βαθμό την εκλογική διαδικασία.

Η πρόεδρος του τοπικού συμβουλίου κα Φάκα με τις πρωτοβουλίες της έδωσε ζωντάνια στο δημοτικό ακίνητο που χρησιμοποιείτε και από τον πολιτιστικό σύλλογο, ο οποίος είχε την αξίωση να χρησιμοποιεί το ακίνητο του δήμου αποκλειστικά για λογαριασμό δικό του.

Σύμφωνα με πληροφορίες ο Πολιτιστικός Σύλλογος Ευμοίρου κρατούσε τα κλειδιά του ακινήτου αποκλείοντας όλους τους άλλους. Μοιραία η πρόεδρος του τοπικού ως εκπρόσωπος όλων των συμπολιτών της αποφάσισε να κάνει την διαχείριση του ακινήτου του δήμου που όπως προαναφέραμε ξεκίνησε δράσεις που συγκεντρώνουν στον χώρο νέους και γέρους.

Αυτό προφανώς και δεν άρεσε στον Τσέπελη και Μελισσόπουλο οι οποίοι έβλεπαν ότι ο Ηλιάδης, μέλος της διοικούσας παράταξης, «παίζει» πολιτική μπάλα στον οικισμό, αποφάσισαν με μπροστάρη τον Πολιτιστικό Σύλλογο να ανατρέψουν την πολιτική ισορροπία για λογαριασμό τους.

Το αποτέλεσμα ήταν να φτάσει η υπόθεση στον δήμαρχο και πολύ ορθά έδωσε το «οκ» ο Πολιτιστικός Σύλλογος να χρησιμοποιεί το ακίνητο βάση προγράμματος αλλά την ευθύνη του κτιρίου και της υπόλοιπης λειτουργίας του να την έχει το τοπικό συμβούλιο.

Θα πρέπει να επισημανθεί η θέση του Πασχάλη Λύρατζη ο οποίος στην παρέμβασή του ζήτησε από το Σώμα να σεβαστεί την όποια απόφαση του τοπικού γιατί εκφράζει όλους τους κατοίκους ως θεσμικό όργανο και όχι του πολιτιστικού συλλόγου που εκπροσωπεί συγκεκριμένα μέλη, κάτι που όπως ήταν φυσικό, θορύβησε τον Μ. Τσέπελη και τον Σ. Μελισσόπουλο.

Ο Μ. Τσέπελης προσπάθησε να διακωμωδήσει την όλη κατάσταση και ο Σ. Μελισσόπουλος ζήτησε να βρεθεί η ενδιάμεση λύση αντιλαμβανόμενος ότι δεν μπορούν να παιχτούν πολιτικά παιγνίδια με αυτό το κοινωνικό θέμα, κάτι που επεσήμανε ο Μ. Φανουράκης.

Αξίζει να επισημανθεί η κόσμια τοποθέτηση του Σ. Μελισσόπουλου ο οποίος προσπάθησε να παρουσιάσει τα πολιτικά του επιχειρήματα ζητώντας την «συναίνεση» και «συνδιαχείρηση» στην ουσία  του δημοτικού ακινήτου, αλλά ο Μ. Τσέπελης προκαλούσε την διακοπή του ειρμού της σκέψης του σε σημείο μάλιστα να αγανακτήσει και η ξεκάθαρη θέση του Π. Λύρατζη, έβγαλε από την δύσκολη θέση και τον Τσέπελη και τον Μελισσόπουλο οι προσπαθούσαν με έμμεσο τρόπο να δοθεί η πρωτοκαθεδρία στον πολιτιστικό σύλλογο.

Όπως και να έχει το όλο ζήτημα και οι όποιες αψιμαχίες και αν προηγήθηκαν ορθά το Σώμα αποφάσισε την κύρια ευθύνη να την έχει το θεσμικό πρόσωπο του τοπικού συμβουλίου.

Τέλος όλοι αντιλαμβάνονται ότι οι παρατάξεις ετοιμάζονται για τις επόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές όσο μακριά και αν είναι, χρησιμοποιώντας το οποιοδήποτε πρόσφορο πολιτικό μέσο – τέχνασμα- για να κερδίσουν την εύνοια των ψηφοφόρων.