ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ
ΞΑΝΘΗΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΘΕΩΡΙΟΥ
κ.κ. Π Α Ν Τ Ε Λ Ε Η Μ Ο Ν Ο Σ
Παρασκευή 22-08-2025 Ἑσπερινός εἰς τήν πανηγυρίζουσα Ἱερά
ΩΡΑ: 19:00-21:00 Μονή Παναγίας Καλαμοῦς.
Σάββατο 23-08-2025 Θεία Λειτουργία εἰς τήν πανηγυρίζουσα Ἱερά
ΩΡΑ: 07:30-10:30 Μονή Παναγίας Καλαμοῦς.
ΩΡΑ: 19:00-20:30 Ἑσπερινός εἰς τό πανηγυρίζον Ἱερόν
Παρεκκλήσιον Ἁγίου Κοσμᾶ Μύκης.
Κυριακή 24-08-2025 Θεία Λειτουργία εἰς τήν Ἱερά Μονή
ΩΡΑ: 07:00-10:30 Παναγίας Καλαμοῦς.
Τρίτη 26-08-2025 Ἑσπερινός εἰς τό πανηγυρίζον Ἱερόν Παρεκ-
ΩΡΑ: 19:00-20:30 κλήσιον Ἁγίου Φανουρίου παραλίας Ἐρασμίου.
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
«ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΧΩΡΙΣ ΟΡΙΟ»
Αφορμή για να πει ο Κύριος την σημερινή παραβολή του σκληρόκαρδου δούλου, ήταν η ερώτηση του Αποστόλου Πέτρου «Κύριε πόσες φορές να συγχωρήσω τον αδελφό μου, εάν εξακολουθεί να μου κάνει κακό;» Το συνηθισμένο όριο για τους Ιουδαίους ήταν τρεις φορές. Ο Πέτρος πιστεύοντας ότι το υπερακοντίζει και φθάνει σε ύψη μακροθυμίας, το υπερδιπλασιάζει προτείνοντας «έως επτά φορές;» Ο Χριστός του απαντά «ου λέγω σοι έως επτάκις, αλλά έως εβδομηκοντάκις επτά», δηλαδή απεριόριστα.
Στην παραβολή που διηγήθηκε ο Χριστός χαρακτηριστικές είναι οι αντιθέσεις. Κάτ’ αρχήν, της διαφοράς του χρέους: Ο ένας δούλος, προφανώς κάτοχος υψηλής θέσεως και αρμοδιοτήτων στο βασίλειο ώφειλε στο βασιλιά ασύλληπτα μεγάλο ποσό, «μύρια τάλαντα», περίπου δέκα εκατομμύρια σημερινά ευρώ, που είχαν όμως τότε πολύ μεγαλύτερη αγοραστική αξία. Ο άλλος δούλος, υφιστάμενος στον προηγούμενο από την τάξη των μικρών και αδυνάτων, ώφειλε ένα ασήμαντο ποσό, εκατό δηνάρια, περίπου είκοσι ευρώ, δηλαδή χιλιάδες φορές λιγότερο.
Η δεύτερη αντίθεση φθάνει σε υψηλότερη οξύτητα: Ο μεν βασιλιάς «σπλαγχνισθείς» χαρίζει στον μεγαλοθεσίτη δούλο το υπέρογκο ποσό που καταχράσθηκε και τον ελευθερώνει. Ο ευεργετηθείς όχι μόνο δεν δείχνει την ελάχιστη κατανόηση στο συνδουλό του, που του ζητά λίγη πίστωση χρόνου, άλλα τον βάζει στη φυλακή, «έως ου αποδώ το οφειλόμενον», του στερεί κάθε ελευθερία. Και το τρίτο σημείο: Αυτή την σκληρότητα την δείχνει «μόλις βγήκε» από την τραγική θέση, στην οποία είχε οδηγήσει τον εαυτό του, μόλις είχε απολαύσει την ασύγκριτη μεγαλοψυχία του «Κυρίου του».
Μέσα στο πεντακάθαρο φως της παραβολής αυτής φαίνεται ζωηρά τι φοβερή υποκρισία δείχνουμε, όταν την μια στιγμή ικετεύουμε, «Κύριε, μακροθύμησον επ’ εμοί» και «δεν θέλουμε» να συγχωρήσουμε τον αδελφό μας για κάτι μικρό – η έστω «μεγάλο» στα δικά μας μάτια.
ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ