Συλλαλητήρια για την Γάζα. Για την γενοκτονία των Ελλήνων πότε;
Γράφει ο Αλέξανδρος Παυλικιάνος
Διαβάζουμε ότι στην γειτονική Καβάλα, πολίτες, κάτω από τον μανδύα κάποιων συνδικάτων υλοποίησαν πορεία διαμαρτυρίας και συλλαλητήριο υπέρ της γενοκτονίας των Παλαιστινίων, σημειώνοντας ότι ο αριθμός των νεκρών παιδιών, ανέρχεται στις 60.000 και ορθά πράττουν.
Η αλήθεια είναι ότι οι υπόλοιποι Έλληνες που χαρακτηρίζονται κάπως περίεργα από τους «προοδευτικούς» που κόπτονται για τα δικαιώματα των πολιτών της Γάζας, εθελοτυφλούν, μπροστά στο ξεκλήρισμα ολόκληρων γενιών της Χώρας μας. Γενιές που είναι καταδικασμένες στην ανεργία, την μετανάστευση και της χαμένης προσωπικότητας, χωρίς την παραμικρή αντίδραση των κάθε λογής «προοδευτικών», αγκυλωμένων σε μία περίεργη και ακατανόητη ιδεολογία.
Οι δε εναπομείναντες σε αυτή τη Χώρα, κυρίως ηλικίες που δεν μπορούν να μεταναστεύσουν, είναι κολλημένοι σε διάφορα κομματικά «ντουλάπια». Ελπίζοντας αφελώς σε ένα θαύμα για ένα καλύτερο μέλλων, που φαντάζει ζοφερό και άθλιο, αλλά χωρίς να ταράξουν την δική τους γαλήνη.
Αιτία για όλα αυτά τα δεινά που έχουν βρει την παρούσα γενιά των Ελλήνων, με καταδικασμένη την επόμενη, με άγνωστο το μέλλον της μεθεπόμενης (σημερινά εγγόνια), είναι οι επιλογές ενός διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος, που με τις αποφάσεις του διαχρονικά, ξεκληρίζει μία, μία τις γενιές.
Δυστυχώς, οι άνθρωποι που αγωνίζονται για τα δικαιώματα πολιτών ξένων χωρών και ορθά πράττουν, αδιαφορούν για τα δεινά που έχει σπείρει στον τόπο μας ένα αδίστακτο πολιτικό σύστημα.
Αυτός είναι και ο λόγος που τα όποια συλλαλητήρια τους, στερούνται παλμού, στερούνται συμμετοχής των απλών ανθρώπων του λαού. Ο λαός, έχει ξεκάθαρα την αίσθηση ότι είναι προδομένος όχι μόνο από το πολιτικό σύστημα, αλλά και από τις ίδιες τις συλλογικότητες που δήθεν πονούν για το κακό που έχει βρει τους λαούς σε κάθε γωνιά, αλλά τον λαό που είναι δίπλα τους και ξεκληρίζεται μέρα τη μέρα δεν τον βλέπουν και δεν τον ακούν.
Αυτή είναι η Ελλάδα μας και ο κόσμος της.
Υπάρχουν πολίτες που φοβούνται ή έχουν «βολευτεί» και πολίτες που καίγονται για την δημοκρατία σε άλλες χώρες, ξεχνώντας την δική τους χώρα, που κάθε μέρα όλο και περισσότερο βυθίζεται σε ένα τέλμα χωρίς πάτο.
