Οι νεκροί της χώρας, στην δίνη του πολιτικού συστήματος.

Δυστυχώς για μία ακόμη φορά, τα ιερά και όσια της πατρίδας, έγιναν  υποχείριο της πολιτικής επιβίωσης του συστήματος που διαφεντεύει την πάλαι ποτέ Ελλάδα.

Σαφέστατα και η κυβέρνηση γνώριζε ότι θα ξεσηκωθεί θύελλά αντιδράσεων από την αντιπολίτευση και όμως έφερε για ψήφιση ένα νομοσχέδιο που δεν αφορά τα θέλω των πολιτών.

Η αντιπολίτευση, παρασυρμένη από την εν ψυχρό εκτέλεση των δρόμων που θυμίζουν το ένδοξο παρελθών της Χώρας, παραμονές της 28^ης Οκτωβρίου, λίγο μετά από την παύση του πατέρα που έκανε απεργία πείνας για τον χαμένο του γιό στα Τέμπη,  απαγόρεψε στην ουσία στους υπόλοιπους γονείς των 57 νεκρών να ακολουθήσουν το παράδειγμα του Ρουτση που κατά κοινή ομολογία, που ακούγεται ακόμη και από τα ίδια της τα στελέχη, βρήκε τον «μάστορη» της.

Η δε  αντιπολίτευση, απαίδευτα σκυλάκια, μπήκαν στον χορό και έδειξαν για μία ακόμη φορά πώς κυβέρνηση και αντιπολίτευση, για το μόνο που νοιάζονται, είναι η δική τους επιβίωση και όσο για την επιβίωση των πολτών, σε προσεχή νομοσχέδια ίσως ρίξουν ακόμη κανένα ψίχουλο και σε αυτούς.

Κατά τα άλλα, το πολιτικό σύστημα, σύσσωμο, με τον δικό του τρόπο και τα δικά του βήματα μέσα από «παράθυρα» της ενημέρωσης, καταργεί ένα –  ένα τα ηθικά και  εθνικά όρια, έχοντας προ πολλού καταρρίψει τα όρια της αξιοπρέπειάς των πολιτών,  της υγείας, της παιδείας και φυσικά της επιβίωσης.

Α.Π.