ΑΤΟΜΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ

Μπήκε ο πόνος μου βαθιά

 και δεν υπάρχει λύση

 κι αντί να κλαίω δυνατά

 διάγραψα τη δύση.

 

Ψάξε να δει σε μια μεριά-την

την  πρόοδο και την χαρά

ψάξε να βρεις και μια καρδιά-να

να αντέχει και να μας χωρά.

 

Παραγεμίσαν τα μυαλά

από τα λόγια τα καλά

βγήκε το θύμα ένοχος

κι ο ποντικός στη φάκα.

 

Έγινε ο πόνος άτομο

μ’ ατομική ευθύνη

καθορισμένη διαδρομή

κατάντησε να γίνει.

 

Πλακώσαν τα ευχέλαια

τα ύδατα, πετρέλαια

για ένα μήλο κόκκινο

και πόλεμος θα γένει.

 

Εκείνοι που δοξάστηκαν

φύγαν γιατί κουράστηκαν

ξέμειναν τρεις γνωρίζοντες

να βλέπουν  τους ορίζοντες.

 

Εγώ δε γράφω ποιήματα

γιατί θέλω να ξέρω

αν όλα τα μηνύματα

θέλεις να σου τα φέρω.

(Θωμάς Βουγιουκλής,

101 οι ιοί

υιοί υιοθεσίας

αντίδοτο εκούσιο

της κάθε εξουσίας

Σύγχρονη Εποχή,2006)

 

Στέκομαι μπροστά σε μια οθόνη με την εξαφάνιση

μιας παρούσης εκκρεμότητας.

Εδώ, στα χρόνια που μας κληρώθηκαν,

καθημερινά θρασύτατα οι ψηφιακές βεβαιότητες

να δημιουργούν απτές αβεβαιότητες.

Πάντα θλιμμένη η χαραυγή της προσευχής μας.

Ο Θωμάς με θηριώδες ένστικτο έγραψε πρόσφατα ότι

«Αγαπώ τα ποιήματα αλλά Μισώ τους ποιητές

γιατί με προλαβαίνουν και γράφουν κάθε ωραίο

που ήθελα να πω εγώ!»

Και εγώ απέναντι του δηλώνω ότι τον αγαπώ

που μου δίνει τον ελεύθερο και αδέσμευτο χώρο

να εκφραστώ πάνω στα γραφόμενά του.

Αιματηρή όντως η διαδικασία της γραφής,

από την άλλη όμως αιχμηρή διάσταση και η ανάγνωση.

«Ατομική Ευθύνη»

Το ήθος του ποιήματός του βαθύτατα ερωτικό και συνάμα πένθιμο

σε οδηγεί σε άπειρες ανοιχτωσιές.

Όμως καθορίζει ένα σαφές δυναμικό πεδίο διάδρασης

και δημιουργικού διαλόγου.

Η άλλη όψη της κατασταλαγμένης δοκιμιακής ποίησής του.

Ευαίσθητα αναστοχαστικός στα ποιητικά του άλματα

με παπούτσια δρομέα αποστάσεων μετ’ εμποδίων

τα πλούσια ορυκτά της γλωσσικής του φαρέτρας.

Μαρτυρία συγγραφικής και αναγνωστικής απόλαυσης,

στους δρόμους της περιπλάνησης.

Αναπαριστά τον μεταιχμιακό  καιρό μας,

χωρίς εξάρσεις και πειράματα,

βασιζόμενος στην  ευρυμάθεια και την πολιτική του ορθότητα,

χωρίς περιφρόνηση των αισθήσεων και του συναισθήματος, μεταδίδοντας συγκίνηση και ερεθίζοντας την σκέψη.

Θωμά μου σε ευχαριστώ

Με εκτίμηση

Μιχάλης Σπανίδης

Εκδότης-Βιβλιοπώλης