ΤΕΛΙΚΑ ΤΙ ΘΕΛΟΥΝ ΟΙ ΞΑΝΘΙΩΤΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΛΗ ΤΟΥΣ;

Γράφει ο Αλέξανδρος Παυλικιάνος

Το ερώτημα που έθεσε ο Β. Παπαδόπουλος μέσω της «ΗΧΩ», δεν είναι καθόλου μα καθόλου ρητορικό, με δεδομένο ότι η πραγματικότητα δείχνει, εκ του αποτελέσματος, τις λάθος πολιτικές επιλογές των Ξανθιωτών ψηφοφόρων.

ΠΡΕΠΕΙ ΟΙ ΞΑΝΘΙΏΤΕΣ ΨΗΦΟΦΌΡΟΙ ΝΑ ΑΝΑΘΕΩΡΉΣΟΥΝ ΤΙΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΤΟΥΣ;
ΤΟ ΝΤΟΠΙΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΝΑ ΒΑΛΛΕΙ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ;
ΤΟ ΜΟΝΟ ΣΙΓΟΥΡΟ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΚΑΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ Ο ΚΑΤΗΦΟΡΟΣ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ, ΝΑ ΠΑΨΕΙ ΝΑ ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΙ ΤΑ ΥΓΙΕΙ ΚΑΙ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΑ ΜΥΑΛΑ.

Μέχρι σήμερα τα τελευταία 20 με 30 χρόνια όσοι παρακολουθούν την πορεία της πόλης, καταγράφουν μία φθίνουσα πορεία για να φτάσουμε στο σήμερα να καταγράφεται μία πόλη σε ευθεία πορεία, κάτι σαν καρδιογράφημα σε ετοιμοθάνατο.

Ξεκινώντας από την εικόνα του νομού συνολικά και καταλήγοντας στους δήμους που απαρτίζουν τον νομό, σε όλες τις γωνιές, καταγράφουμε αρνητικά αποτελέσματα.

Η πάλαι ποτέ «ζωντανή» Ξάνθη που έσφυζε από ζωή από άκρη σε άκρη, θυμίζει ένα απέραντο νεκροταφείο από δράσεις και ιδέες ακόμη και για τα αυτονόητα.

Οι δράσεις έμειναν ακίνητες σαν την ταινία του Αγγελόπουλου και οι ιδέες θάφτηκαν σε κλειδωμένα συρτάρια κάποιου στην Νομαρχία, τους Δήμους και τα βουλευτικά γραφεία.

Όσο για τα βουλευτικά γραφεία, έχουν κλειδωμένες τις πόρτες και ανοίγουν κάθε προεκλογική περίοδο ή για να κάνει κάποιο ρουσφέτι ο κάθε βουλευτής του κάθε κόμματος.

Ο κυβερνητικός βουλευτής απών και οι δε βουλευτές της αντιπολίτευσης, ανοίγουν διάπλατα τις πόρτες για να περάσουν οι ψηφοφόροι της μειονότητας, προσπαθώντας απλά να εκθέσουν την Χώρα στην οποία ζουν και ανατρέφουν τις οικογένειες τους.

Οι πολίτες του νομού και των δήμων, απλά μοιραία και άβουλα, ακολουθούν άκριτα, το πνεύμα της εποχής που έχει σαν πρόσημο την απραξία, την αποδοχή των όποιων πολιτικών αποφάσεων είτε σε βάρος τους και απλά το αποδέχονται στωικά, είτε σε βάρος άλλων συμπολιτών τους, που τους αφήνει παγερά αδιάφορους.

Πολιτικές προτάσεις από το ντόπιο γκουβέρνο που δεν γνωρίζουν το υπόβαθρο, δεν τους ενδιαφέρει που θα καταλήξουν και αν έχουν θετική ή αρνητική επίπτωση στην ζωή τους ή στην ζωή των οικείων τους.
Απλά, μοιραία και άβουλα, ενώ γνωρίζουν ότι στις πίσω από τις αποφάσεις, τις περισσότερες φορές, κρύβονται τα προσωπικά ή τα πολιτικά συμφέροντα αυτών που αποφασίζουν.

Σαφέστατα όλα αυτά οι πολίτες της Ξάνθης και οι δημότες των 4 δήμων τα γνωρίζουν, τα αποδέχονται και στην επόμενη ψηφοφορία θα επιλέξουν τα ίδια πρόσωπα που κρατούν την Ξάνθη στον μαρασμό όχι για να τον διώξουν από την πόλη, το χωριό τους ή τον νομό, αλλά για να έχουν να γκρινιάζουν στον καφενέ για την Μπρίκα που δεν έκανε τους κυκλικούς κόμβους στην παραλία, για τους δημάρχους που επιτρέπουν στα αδέσποτα να κυκλοφορούν ελεύθερα και να χαλούν την εικόνα του τίποτα της πόλης ή του χωριού τους.

Η απάντηση σε όλο αυτό, είναι ότι το πολιτικό προσωπικό πολύ σωστά πράττει, ακόμη και ο Μπαντάκ και ο Χατζηγγενέ που συνδιαλέγονται με εξωθεσμικούς παράγοντες οι οποίοι επίσημα θέλουν την διάλυση της Χώρας.

Δεν έχει καμία σχέση αν ο Χτζηγγενέ και ο Μπαντάκ και οι όμοιοι του, συνδιαλέγονται με τους εχθρούς της πόλης, του νομού και των χωριών τους. Τους ψηφίζουν.

Δεν έχει καμμία σημασία αν ο δήμαρχος επέλεξε για τον πολιτισμό – βαρύ πυροβολικό της πόλης- έναν συνεργάτη που με τις πράξεις του δηλώνει αναρχικός και άθεος, χωρίς να σέβεται τον κλασικό πολιτισμό της πόλης. Αυτόν οι πολίτες τον ψήφισαν και το ερώτημα παραμένει. ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΟ.
ΞΕΡΟΥΝ ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΘΕΛΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΑΓΟΥΣ ΤΟΥΣ ΟΙ ΞΑΝΘΙΩΤΕΣ;
ΞΕΡΟΥΝ ΝΑ ΤΟ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΟΥΝ; ΘΕΛΟΥΝ;