Σαν παλιό σινεμά Γράφει ο Αλέξανδρος Παυλικιάνος
Και για όσους ανησύχησαν αν ο Χ. Μέτιος εξακολουθεί να είναι ο επικεφαλής της Μείζονος αντιπολίτευσης μιας και από τότε που έχασε τις εκλογές, η παρουσία του στα μέσα ενημέρωσης, είναι σποραδική και σίγουρα δεν είναι έντονη.
Με δεδομένο ότι πρέπει να ασκεί έλεγχο στην διοίκηση της Περιφέρειας, η δεύτερη αντιπολιτευτική του δράση, ένα χρόνο και κάτι στην αντιπολίτευση, ο λαός της ΑΜΘ θα περίμενε να ήταν πιο ενεργός και η κριτική, επειδή άσκησε διοίκηση, να μην περιορίζεται μόνο σε μία ή δύο ανακοινώσεις – καταγγελίες.
Καταλαβαίνουμε ότι ξαφνικά έχασε την διοίκηση εκεί που ήταν σίγουρος για την νίκη του, όμως καλός ή κακώς είναι στην αντιπολίτευση και ο ρόλος του είναι να προστατεύσει τα συμφέροντα των πολιτών της Περιφέρειας από τυχόν λάθη και παραλείψεις της διοίκησης. Ας το πάρει απόφαση και ας προστατεύσει τους πολίτες της Περιφέρειας.
Οκ και κάπου εδώ το τερματίσατε κύριε Χατζηαντωνίου. Το να κουβαλήσεις εκπαιδευμένα γεράκια στην Ξάνθη για να «διώξεις» ή σκοτώσεις τα περιστέρια, δεν τιμά την λογική του μέσου Ξανθιώτη.
Μπορεί να εξυπηρετεί κάποιους ψηφοφόρους σας γιατί βαριούνται να καθαρίσουν τα μπαλκόνια τους και ναι, είναι μία πολιτική σκοπιά και άποψη.
Από αυτό το σημείο όμως, μέχρι να φέρεται «εκτελεστές» γεράκια για να καθαρίσετε την πόλη, μάλλον ανταποκρίνεται στα δικά σας ένστικτα και στην λογική «ότι εμποδίζει τελειώνει»
Όταν θεωρείς τα πάντα δεδομένα αιφνιδιάζεσαι
Η περίπτωση με την μονή της Αγίας Αικατερίνης του Όρους Σινά είναι μία απόδειξη ότι στην Αθήνα θεωρούσαν ότι είχαν δέσει τον γάιδαρο τους
Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής επί ημερών Γεραπετρίτη είναι ότι θεωρούμε ως δεδομένα πρόσωπα και καταστάσεις. Κάτι που φυσικά δεν ισχύει στην διεθνή διπλωματική σκηνή όπου τα πάντα αλλάζουν ακόμη και μέσα σε μία νύχτα. Η περίπτωση με την μονή της Αγίας Αικατερίνης του Όρους Σινά είναι μία απόδειξη ότι στην Αθήνα θεωρούσαν ότι είχαν δέσει τον γάιδαρο τους. Και πλέον ακόμη και φανατικοί υποστηρικτές της κυβέρνησης Μητσοτάκη τις τελευταίες ημέρες έχουν αρχίσει σιγά-σιγά να μιλούν για αστοχίες στο διπλωματικό πεδίο. Μάλιστα από την εξέλιξη με την Μονή αιφνιδιάστηκε και ο Αρχιεπίσκοπος Ιερωνυμος, ο οποίος είχε λάβει μήνυμα από το Μαξίμου, μετά την τελευταία επίσκεψη Αλ Σίσι στην Αθήνα, ότι «όλα κανονίστηκαν και προχωράει ο εξωδικαστικός συμβιβασμός μεταξύ του αιγυπτιακού κράτους και της Μονής». Τώρα πλέον όλο το σύστημα τρέχει και δεν φτάνει. Όμως διπλωματικοί κύκλοι, προειδοποιούν ότι από ένα άλλο κράτος της Βορείου Αφρικής, γειτονικού με την Λιβύη, έρχεται νέα κρυάδα. Ο λόγος για την Λιβύη και τον στρατάρχη Χαφτάρ, που στο υπουργείο Εξωτερικών τον θεωρούν δεδομένο. Ο Χαφτάρ έχει βρει -μέσω του γιου του- άκρη με την Τουρκία και είναι έτοιμος να δώσει το «οκ» ώστε το Λιβυκό Κοινοβούλιο να εγκρίνει το παράνομο Τουρκολιβυκό μνημόνιο. Πολύ φοβάμαι ότι πάλι θα τρέχει ο Γεραπετρίτης και δεν θα σβήνουν οι φωτιές. Και ως φαίνεται θα δικαιωθεί ο Κοτζιάς που σε μία εκδήλωση παρουσία του Βενιζέλου (που χαμογελούσε με σαρδόνιο ύφος) τον Δεκέμβριο του 2024 του είχε πει ότι «είστε άπειρος και δεν ξέρετε από διπλωματία».
