ΟΣΟ ΣΙΓΟΥΡΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΔΗΜΟΣΙΟΙ ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ ΟΤΙ Η ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΔΕΝ ΘΑ ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΤΟΥΣ ΝΑ ΕΡΓΑΣΘΟΥΝ ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ;
Έχουν κάθε δίκιο να αντιδρούν οι δημόσιοι υπάλληλοι σε ζητήματα όπως η άρση της μονιμότητας και της αξιολόγησης και ορθά δεν έχουν εμπιστοσύνη σε ένα ανορθόδοξο – μπαχαλοποιημένο – περιβάλλον – το οποίο καλείτε να αξιολογήσει και να απολύσει ακόμη τους δημοσίους υπαλλήλους στο ξαφνικό άνευ λόγου και αιτίας.
Αν ήθελε να αξιολογήσει την δημόσια διοίκηση και τους υπαλλήλους της η κυβέρνηση, ας ξεκινούσε από τον ΟΣΕ που προκάλεσαν και τόσους θανάτους.
Με λίγα λόγια επειδή όλο το σύστημα δημόσιας διοίκησης ξεκινώντας από τους υπουργούς και τους παρατρεχάμενους τους και φτάνοντας στον τελευταίο δημόσιο υπάλληλο που είναι κλητήρας στην Κολοπετινίτσα, θα πρέπει αυτός ο μπούσουλας που θα στηθεί για την αξιολόγηση και απόλυση αν απαιτηθεί τον δημοσίων υπαλλήλων, να έχει ορίζοντα εφαρμογής τουλάχιστον για μία 15ετία- αυθαίρετο το νούμερο – και μετά να υιοθετηθεί αφού καλλιεργηθεί αυτή η κουλτούρα στους νεοπροσλαμβανόμενους. Αυτό σημαίνει ότι δεν δηλώνεις σε μία νύχτα ότι θα άρεις την μονιμότητα αναθεωρώντας νόμους του 1911 σε 2 μήνες, κάτι που δείχνει προχειρότητα και σίγουρα όχι την ηρεμία της κοινωνίας που βάλλεται πανταχόθεν.
