ΔΟΞΑ ΤΟ ΘΕΟ ΝΑ ΛΕΜΕ

Οι αστυνομικοί καλούνται να εφαρμόσουν δύσκολους νόμους και δικαστικές αποφάσεις που αφορούν μικρά παιδιά

ΕΥΓΕ ΣΤΗΝ ΟΜΑΔΑ ΔΙΑΣ ΗΣ ΞΑΝΘΗΣ ΠΟΥ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΙ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ

ΡΕΠΟΡΤΑΖ

Γίναμε μάρτυρες, σε σκηνή, που παραπέμπει στην σκληρή πραγματικότητα και που πρέπει να δοξάζουμε το όνομα Του Μεγαλοδύναμου, που οι δικές μας οικογένειες, σήμερα, αύριο δεν γνωρίζουμε, δεν ζουν αυτές τις καταστάσεις.

Αστυνομικοί της ομάδας ΔΙΑΣ κλήθηκαν σε περιοχή της Ξάνθης στον αστικό ιστό, εξ αιτίας ενός νεαρού ζευγαριού που το παιδάκι 4-5 ετών στην αγκαλιά της μαμάς που ήταν άρρωστο έπρεπε να μεταφερθεί στην Θεσσαλονίκη σε ειδικούς γιατρούς. Ο εν διαστάσει σύζυγος, ήρθε στο σπίτι για να πάρει την πρώην σύζυγο και το παιδί, να τους μεταφέρει στην Θεσσαλονίκη με το αυτοκίνητό του με την δικαιολογία να μην ταλαιπωρηθούν, πράγμα που η πρώην σύζυγος, αλλά και το παιδί που έλεγε «μαμά δεν θέλω», δεν το επιθυμούσαν (προφανώς η πρώην σύζυγος έκανε το κουμάντο της).

Η ομάδα ΔΙΑΣ της Ξάνθης,  έφθασε στα πρώτα λεπτά της διαμάχης του εν διαστάσει ζευγαριού γιατί ο σύζυγος, «έσπασε» την δικαστική απόφαση, που έπρεπε την τρέχουσα εβδομάδα να μείνει μακριά από το παιδί και άρα, έπρεπε σύμφωνα με την εισαγγελική απόφαση να συλλάβουν τον πατέρα για παραβίαση δικαστικής απόφασης.

Όμως, ο πατέρας, εξήγησε στους αστυνομικούς, οι οποίοι τον άκουσαν ομολογουμένως με πολύ μεγάλη προσοχή και κατανόηση που έλεγε ότι αφού διαθέτει το αυτοκίνητο, να το πάει ο ίδιος στην Θεσσαλονίκη συνοδεία της μητέρας του για να μην ταλαιπωρηθεί με τα λεωφορεία και τα ταξί, σε κάτι που δεν συμφωνούσε η μητέρα, προβάλλοντας το επιχείρημα ότι το δεκαήμερο που είχε την φροντίδα του, σύμφωνα με την δικαστική απόφαση, θα μπορούσε να το πάει στους γιατρούς της Θεσσαλονίκης με το αυτοκίνητό του.
Εκεί ο πρώην σύζυγος δεν είχε κάποια δικαιολογία να προβάλλει προς τους αστυνομικούς οι οποίοι έπρεπε εκείνη την ώρα να επιβάλλουν, όπως και επέβαλαν τον νόμο, αλλά εκείνη την ώρα «διάβαζε» κανείς στα σκεφτικά πρόσωπα των τριών αστυνομικών της ΔΙΑΣ που αντιμετώπιζαν το περιστατικό, έχοντας μπροστά τους μία μάνα που αποφάσισε να πάει το παιδάκι της στους γιατρούς της Θεσσαλονίκης με λεωφορείο, τον πατέρα που έλεγε ότι πρέπει αυτός να πάει το παιδί και την μάνα στην Θεσσαλονίκη με το ΙΧΕ αυτοκίνητό του για να μην ταλαιπωρηθεί το παιδί, και από την άλλη οι τρεις αστυνομικοί – γονείς και αυτοί – από την μία καταλάβαιναν ότι το βρέφος έπρεπε να μετακινηθεί στους γιατρούς της Θεσσαλονίκης με ασφάλεια και χωρίς ταλαιπωρία και από την άλλη η δικαστική απόφαση – νόμος – ότι ο πατέρας δεν έπρεπε να πλησιάσει το παιδί.

Καταγράφοντας την συμπεριφορά και των τριών αστυνομικών – γονιών – στο περιστατικό, θα πρέπει να πούμε ένα εύγε στον επικεφαλής της ομάδας και τα στελέχη που αντιμετώπισαν με τόση ψυχραιμία και ευαισθησία ταυτόχρονα, το όλο περιστατικό, γνωρίζοντας πώς στην τελική, το παιδί είναι αυτό που πληρώνει τις αποφάσεις των γονιών.

Εύγε στους αστυνομικούς της ΔΙΑΣ Ξάνθης.

Σε αυτές τις δύσκολες περιπτώσεις τις καθημερινότητας, οι κακοπληρωμένοι, απαξιωμένοι αστυνομικοί από το πολιτικό σύστημα, δείχνουν το μεγαλείο ψυχής. Δείχνουν ότι πρώτα από όλα είναι άνθρωποι, γονείς, εφαρμοστές των δικαστικών αποφάσεων.

Εγώ προσωπικά, (δύσκολα χρησιμοποιώ αυτή την φράση) δεν ξέρω πώς θα διαχειριζόμουν αυτό το περιστατικό, όταν γονείς βάζουν ποιο μπροστά τα δικά τους «θέλω» από την ασφάλεια, την υγεία και την ψυχική γαλήνη ενός βρέφους.

Ναι είναι από τις πολύ δύσκολες περιπτώσεις που αντιμετωπίζουν καθημερινά οι αστυνομικοί μας, που μόνο το φιλότιμο τους κρατά στο πλευρό των πολιτών.
Άραγε, το πολιτικό σύστημα, διαθέτει ανθρωπιά (;) για να τους στηρίξει έτσι όπως τους αρμόζει;