Αβέβαιο το μέλλων των ψαράδων του Πόρτο Λάγος

Πόρτο Λάγος, οδοιπορικό στην μοναξιά και την αδιαφορία του κράτους

Την Κυριακή που ζωντανεύει το Πόρτο Λάγος βγάζουν
μεροκάματο και οι ψαράδες του.

Κάθε Κυριακή στην λαϊκή του Πόρτο Λάγος, στο λιμάνι, μαζί με τους πραματευτάδες, τους παραγωγούς και τους πωλητές, στην δυτική πλευρά του παζαριού του στέκουν τα καΐκια με την ψαριά τους για το δύσκολο, κουραστικό, γεμάτο αγωνία μεροκάματο, μακριά από την σκέπη της πολιτείας, σε μια προσπάθεια να στηρίξουν τις οικογένειες τους προτρέποντας τα μικρότερα μέλη να φύγουν από έναν τόπο που ρημάζει και μέσω των σπουδών τους να αναζητήσουν καλύτερο μέλλον.
Εκεί μέσα σε αυτόν τον καταιγισμό των σκέψεων και του ρεπορτάζ συναντήσαμε τον Βασίλη, πατέρα και Παναγιώτη Ζαχαρίου γιο μαθητή Λυκείου που μέσα στον παγωμένο ήλιο του Φλεβάρη, προσπαθούσαν να πουλήσουν τα ψάρια, φθηνά για την δύσκολη οικονομική συγκυρία που βιώνουν οι συμπολίτες μας, να φέρουν το μεροκάματο στο σπίτι. Ένα μεροκάματο γεμάτο πίκρα που αναδύεται μέσα από την αδιαφορία της πολιτείας για τους ψαράδες του μεροκάματου.
Μιλήσαμε πρώτα με τον Παναγιώτη που μας είπε ότι είναι 17 ετών και είναι μαθητής στο Λύκειο της περιοχής.
Από νωρίς το χάραμα, όταν δεν έχει σχολείο μαζί με τον πατέρα στο καΐκι, απλώνουν τα δίχτυα, τα μαζεύουν και πουλούν την ψαριά μαζί με τον πατέρα στο δύσκολο και πολλές φορές επικίνδυνο μεροκάματο όταν πιάνει «θάλασσα».
Τον ρωτήσαμε πως νοιώθει έναντι των άλλων συμμαθητών σου που εργάζεται σκληρά στηρίζοντας την οικογένεια «Δεν έχει διαφορά για μένα το κάνω από πολύ μικρός».
Πλησιάσαμε τον πατέρα Βαγγέλη Ζαχαρίου όπου μέσα από λίγες λέξεις μας μετέφερε την σκληρή πραγματικότητα που βιώνουν οι επαγγελματίες ψαράδες του Πόρτο Λάγους αφημένοι στην τύχη τους. «Έχεις το γιο σου δίπλα σου, τι νιώθεις τι λες»;
-Εγώ του λέω να φύγει από αυτό το επάγγελμα γιατί όσο πάει τα πράματα δυσκολεύουν τα ψάρια δεν έχουν τιμές, μας τα παίρνουν τζάμπα οι έμποροι, τα πετρέλαια ακριβά, στα δίχτυα ζημιές πολλές, δελφίνια, χελώνες, αποζημίωση δεν παίρνουμε καμία και όσο πάει έχει γίνει πολύ δύσκολη η δουλειά μας. Ναι είμαι περήφανος που ο γιός μου είναι δίπλα μου και αγαπάει αυτό που κάνει, όμως … ποιο το μέλλον του σε αυτό το επάγγελμα;

ΤΟΥΡΚΙΚΑ ΑΛΙΕΥΤΙΚΑ – ΠΟΣΟ ΜΕΓΑΛΗ ΖΗΜΙΑ ΚΑΝΟΥΝ;

Στην συνέχεια ο επιβεβαιώνει το γεγονός ότι τα Τουρκικά αλιευτικά ψαρεύουν μπροστά στην μύτη τους στην κυριολεξία και επειδή δεν διέπονται από την νομοθεσία της Ε.Ε. χρησιμοποιούν δίχτυα με μικρό μάτι καταστρέφοντας στην κυριολεξία την αλιεία της περιοχής αλλά, κανενός υπεύθυνου του κράτους το αυτί δεν ιδρώνει: «Έφτασαν στα 6 μίλια εδώ στο Πόρτο Λάγος στην Θάσο στην Μαρώνεια, έρχονται τα τουρκικά γριγρί και ψαρεύουν δεν τους πειράζει κανένας και δυστυχώς τα δικά τους «εργαλεία» δίχτυα, είναι τυφλά γιατί δεν είναι στην Ε.Ε. και άρα δεν τα ελέγχει κανένας, με αποτέλεσμα το «μάτι», στα δικά τους δίχτυα είναι τυφλά και τα «σκουπίζουν» όλα.

ΤΟΠΙΚΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΚΑΙ ΟΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟΣ ΗΡΘΕ; ΣΑΣ ΑΚΟΥΣΕ; ΜΕΤΕΦΕΡΕ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΣΑΣ ΣΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ;

ΕΡΩΤΗΣΗ: Ποιος από την πολιτεία προστατεύει το επάγγελμά σας;
-Δεν υπάρχει κανένας, δεν υπάρχουν, λυπάμαι που το λέω αλλά στο δικό μας το επάγγελμα δεν υπάρχει στήριξη από κανέναν. Είχαμε κάνει κάτι χαρτιά πριν από 7 μήνες για να πάρουμε μία αποζημίωση από τον κόβιντ αλλά ακόμα τίποτε.

ΤΟΠΙΚΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΚΑΙ ΟΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟΣ ΗΡΘΕ; ΣΑΣ ΑΚΟΥΣΕ; ΜΕΤΕΦΕΡΕ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΣΑΣ ΣΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ;

Μερικοί από αυτούς, βουλευτές και πολιτικούς, κάνανε κάποιες κινήσεις για την αποζημίωση λόγω κόβιντ είπαν ότι θα βοηθήσουν, το έκαναν θέμα στην βουλή όπως αποζημιώνονται οι αγρότες από την παγωνιά οι οποίοι και σαφώς παθαίνουν ζημιές και όλο και θα πάρουν κάποια αποζημίωση, εμείς τίποτε είτε μας τρυπάνε τα δίχτυα τα δελφίνια, είτε σε καμιά φουρτούνα χάνουμε τα δίχτυα μας τίποτε καμία αποζημίωση δε μας στηρίζει κάποιος.
Να μας εντάξουν και εμάς το δελφίνι και η χελώνα είναι προστατευόμενο είδος. Τα ζώα και εμείς τα αγαπάμε αλλά παθαίνουμε ζημιές

ΗΧΩ: Νέοι ψαράδες όπως οι νέοι αγρότες που τυγχάνουν στήριξη από τα προγράμματα, συμβαίνει το ίδιο και για τους νέους ψαράδες;
«Δεν δίνουν πλέον άδειες για νέους ψαράδες, θα πρέπει να είσαι σε νησί, να έχει κάτω από 500 κατοίκους να κάνεις αίτηση μόνο παραμεθόρια δηλαδή. Κανένας νέος δεν μπορεί να ασχοληθεί εκτός αν βρει κάποιο σκάφος μεταχειρισμένο και το αγοράσει μαζί με την άδεια του
ΗΧΩ: Υπεραλίευση στα χταπόδια

«Κανονικά είναι μέχρι 1000 κουτιά και άλλοι έχουν μέχρι 10.000 και 15.000 κουτιά είναι παράνομοι αυτό δυστυχώς δεν ελέγχεται μόνο αν απαγορευτεί το κουτί και βγούνε αυτά τα εργαλεία από την θάλασσα έξω. Αλλιώς δεν ελέγχεται. Για παράδειγμα ο ψαράς, δηλώνει στο λιμεναρχείο στίγμα για 1000 κουτιά, και σε δέκα μέτρα από την ακτή, μετά αφού δώσεις το στίγμα βάζεις άλλα 10.000 κουτιά και πολλές φορές κουτιά και νταούλια πιάνουν μέχρι και μισό μέτρο από την ακτή. Άλλωστε αυτοί που είναι παράνομοι έχουν και τους τσιλιαδόρους τους. Μόλις βγει το σκάφος του λιμεναρχείου για έλεγχο πέφτει «σύρμα» και όπως καταλαβαίνεις είναι δύσκολο να γίνει σοβαρός έλεγχος.

ΛΙΜΕΝΙΚΟ ΤΑΜΕΙΟ

«Πρέπει να γίνει εκβάθυνση στο λιμάνι να έρθουν σύγχρονα εργαλεία για το σωματείο, όπως γερανό, Κλαρκ να έρθουν στο σωματείο για να μπορέσουν να έρθουν και άλλα εμπορεύματα αλλά το κύριο να σκαφτεί ο δίαυλος. Τώρα είναι στα 6 μέτρα, να γίνει 9 και να τελειώσει. Γίνονται βήματα και η πρόεδρος είναι δραστηριά και προσπαθεί με ότι μέσα και δυνάμεις διαθέτει για να στηρίξει το λιμάνι».
ΤΕΛΗ ΕΛΙΜΕΝΙΣΜΟΥ
«Ναι, αυξήθηκαν υπέρογκα και όπως πληρώνουν τέλη κυκλοφορίας στα αυτοκίνητα πληρώνουμε και για τα καΐκια χωρίς να μας ενημερώσουν. Δεν μας δίνουν σημασία βγάζουν αποφάσεις χωρίς να έχουμε λόγο».
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΥΛΙΚΙΑΝΟΣ