ΜΗΠΩΣ ΗΡΘΕ ΩΡΑ ΝΑ ΣΥΖΗΤΗΘΕΙ Η ΠΡΟΤΑΣΗ  ΜΩΡΑΙΤΗ;

 

Μήπως πρέπει πραγματικά να τιμηθούν οι ήρωες σε αυτόν τόπο;

 

Ειλικρινά δεν γνωρίζουμε προς τα πού ρίχνει τα βέλη του ο πρόεδρος του ΕΒΕ λέγοντας ότι το πρωτόκολλο θα έπρεπε να προβλέπει πώς πρώτοι καταθέτουν στεφάνι οι εκπρόσωποι (συγγενής) των νεκρών ηρώων,  δεύτεροι οι ανάπηροι πολέμου και μετά το πολιτικό συρφετό;

Εδώ συμφωνούμε με τον Στέλιο Μωραίτη.

Διαφορετικά τι νόημα έχει όλη η εκδήλωση η οποία στηρίζεται σε αυτούς που έχασαν την ζωή τους ή τραυματίσθηκαν για να προστατεύσουν τα ιερά και όσια της πατρίδος;

Ενώνουμε το δικό μας ερώτημα ή θέση αν θέλετε με αυτή του προέδρου του Επιμελητηρίου και συμπληρώνουμε. Οκ ο Υπουργός Εσωτερικών έγραψε το πρωτόκολλο και βάζει τελευταίους τους ανθρώπους που έδωσαν το αίμα τους για την πατρίδα να καταθέσουν στεφάνι σαν ένδειξη σεβασμού των αγώνων τους, ο Αντιπεριφερειάρχης που έχει την ευθύνη του πρωτοκόλλου  δεν μπορεί να το αλλάξει;

Δεν μπορεί να πρωτοτυπήσει;

Είναι βέβαιο ότι κανένας δεν θα τον «μαλώσει». Και ναι γιατί όχι, ο Σωματάρχης να δώσει το στεφάνι στους ανθρώπους που έδωσαν τα πάντα για να είμαστε εμείς λεύτεροι σήμερα. Εκτιμούμε ότι η τιμή στον στρατηγό να δώσει το στεφάνι στους απογόνους των ηρώων για να το καταθέσουν θα είναι ύψιστη.

Η Αθήνα, πολύ σωστά σημειώνει στην ανακοίνωση του ο πρόεδρος του ΕΒΕ μετράει τα πάντα σαν «ψηφαλάκια». Άλλωστε δεν είναι τυχαίο που οι νεότερες γενιές των πολιτικών κατάντησαν την χώρα όπως την κατάντησαν γιατί τους λείπει η Εθνική Συνείδηση, όμως δεν θα μπορούσαν οι πολιτικοί να δώσουν το ελάχιστο σε αυτούς που πολέμησαν για την πατρίδα; Σε αυτούς που μάτωσαν και τις οικογένειες τους;

Μήπως τελικά μετά από αυτήν την πρωτοβουλία του Στέλιου Μωραίτη – δεν έχει σημασία αν την πιστεύει ή όχι. Σημασία έχει ότι δημοσιοποίησε την σκέψη του και δίνει τροφή στους Έλληνες πολιτικούς να σκεφτούν για λίγο τι έδωσαν σε αυτούς που πολέμησαν και στις οικογένειες τους.

ΤΙΠΟΤΕ.

Εκτός από ορισμένους τυχερούς που πήραν μία ψωροσύνταξη όλοι οι άλλοι πέθαναν ή πεθαίνουν στην ψάθα.

Μήπως είναι καιρός η πολιτεία να δώσει προτεραιότητα σε αυτούς που έδωσαν την ζωή τους ή τα μέλη του σώματός τους για να «πολιτικαντεύουν» σήμερα αυτοί;

Μήπως πρέπει πραγματικά ηθικά και υλικά να τιμήσουν τους απογόνους αυτών των ανθρώπων;

Τέλος, μήπως θα πρέπει να ξαναδούνε το όλο θέμα απόδοσης τιμών σε ανθρώπους που έδωσαν την ζωή τους ή μέλη του σώματος τους για την ελευθερία της πατρίδας;