Ψήφος ομογενών και οι «killer» των κομμάτων

 

Αλέξανδρος Παυλικιάνος

 

Πολύς ντόρος γίνεται τώρα τελευταία για την ψήφο των ομογενών εν όψη του νόμου περί δικαιώματος  ψήφου των αποδήμων που μένουν στο εξωτερικό αλλά πληρώνουν την εφορία τους στην Ελλάδα. Μάλιστα για αυτόν τον λόγο ο Κ. Μητσοτάκης  κάλεσε τους αρχηγούς των κομμάτων για να αποσπάσει την συναίνεση τους κάτι που δεν θα συνέβαινε σε καμιά χώρα της υφηλίου, πλην της Ουγκάντας που ακούει στο όνομα Ελλάδα.

Δεν θα γινόταν γιατί απλούστατα είναι αυτονόητο ότι οι Έλληνες πολίτες όπου και αν βρίσκονται σε όποια γωνιά του κόσμου και αν βρίσκονται  δεν παύουν να είναι Έλληνες Πολίτες και άρα δικαιούνται να ψηφίζουν τους σωτήρες τους – «νταβατζίδες», που αποφασίζουν για τους δικούς τους ανθρώπους που μένουν στην Ελλάδα αλλά και για την περιουσία τους που είναι στην Ελλάδα καθώς και για την εφορία που πληρώνουν στην Ελλάδα.

Βέβαια δεν θα ξεχάσει κανένας την συμπεριφορά των κομμάτων στα πέτρινα χρόνια της πολιτικής από το ΠΑΣΟΚ και την ΝΔ που είχαν μετατρέψει τα καφενεία της Ελλάδος σε μπλε και πράσινα και είναι διάχυτη η αίσθηση ότι το ίδιο προσπαθούν να κάνουν και τούτες τις μέρες που κυβερνούν τον τόπο προοδευτικοί τύπου Τσίπρα ή Μητσοτάκη.

Δηλαδή τις προηγούμενες δεκαετίες τα κόμματα του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, έχοντας εκπαιδεύσει ειδικούς κομματικούς «killer», είχαν μετατρέψει τις πόλεις της Γερμανίας όπου ζούσαν Έλληνες σε «μπλε και πράσινες». Δηλαδή δεν έφτανε η ξενιτιά στους Έλληνες του εξωτερικού, αλλά πήγαιναν από εδώ διάφοροι κομματικοί παράγοντες και τους φανάτιζαν υπέρ του ενός ή του άλλου κόμματος με αντάλλαγμα ένα εισιτήριο με το αεροπλάνο ή το λεωφορείο  για να έρθουν στην Ελλάδα και να ψηφίσουν

 

τον έναν ή τον άλλον και έβλεπες ολόκληρες Ελληνικές Παροικίες στο εξωτερικό να μην μιλούν μεταξύ τους.   Δηλαδή ότι ακριβώς γινόταν και στην Ελλάδα.

Αυτή την φορά, ποιος νόμος θα διασφάλιση απλά το δικαίωμα των Ελλήνων Πολιτών να ψηφίζουν χωρίς τον κομματικό μανδύα;

Θα πιάσουν δουλειά πάλι τα κομματικά «κοράκια»;

Μάλλον αυτό διαφαίνεται  μιας και δεν χρειάζεται τα κόμματα να βάλλουν το χέρι στην τσέπη για να πληρώσουν εισιτήρια προκειμένου να ταξιδέψουν οι απόδημοι στην Ελλάδα από το εξωτερικό με σκοπό να ψηφίσουν το κόμμα που πληρώνει το εισιτήριο.

Τώρα που  θα ψηφίζουν οι Έλληνες στα Προξενεία ή με επιστολή ή με eimail μάλλον τα πράγματα θα είναι χειρότερα και ο ανέξοδος φανατισμός ακόμη μεγαλύτερος.

Κανένας δεν γνωρίζει μέχρι που μπορούν να φτάσουν τα κόμματα της Ελλάδος για να κερδίσουν ανέξοδα έστω και μία ψήφο. Μπορεί π.χ. κομματικό στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ ή της ΝΔ να πάρει τηλέφωνο ακόμη και στην Μέρκελ – λέμε τώρα – προκειμένου να διοριστεί σε δουλειά στο δημόσιο ομογενής του Εξωτερικού και γιατί όχι και στον Τράμπ – λέμε τώρα.

Ακριβώς αυτό θέλουμε να τονισθεί ότι τα στελέχη των κομμάτων είναι ικανά να κάνουν τα πάντα ακόμη και την διχόνοια να σπείρουν (σε αυτό έχουν εντρυφήσει) για να κερδίσουν μία ψήφο, μετατρέποντας τους Έλληνες του Εξωτερικού σαν τα μούτρα μας που το πρωί ψηφίζουμε και το βράδυ μουντζώνουμε τους εαυτούς μας.

Μήπως είναι προτιμότερο να αφήσουμε τους ανθρώπους στην ησυχία τους με το σκεπτικό ότι οι κομματικοί killer θα βρουν τρόπο να τους φανατίσουν;