Γράφει ο Αλέξανδρος Παυλικιάνος

Μαθαίνουμε ότι η πυρκαγιά στην Εύβοια και σε άλλες περιοχές της Χώρας άφησε πίσω κρανίου τόπους και απλά την επόμενη φορά που θα ξαναπιάσει φωτιά σε κάποια άλλη γωνιά της Ελλάδος, μετά από την καταστροφή, θα μετράμε τις πληγές, θα μοιρολογούμε και θα το επαναλάβουμε την άλλη φορά σε κάποια άλλη γωνιά που θα κάψει την χώρα μας ή που θα την κάψουν ώσπου να κάψουν και το τελευταίο δένδρο από τον τόπο μας και μετά απλά ο ένας θα κατηγορεί τον άλλο κατά τον προσφιλή τρόπο των Ελλήνων.

Εκτιμούμε ότι ήδη έπρεπε να είχαν μπει τα συνεργεία με τα βαριά οχήματα, ήδη έπρεπε να είχαν χαράξει οι υπάλληλοι του δασαρχείου τις αντιπυρικές ζώνες και ήδη έπρεπε να είχε αρχίσει η δενδροφύτευση. Δόξα το Θεό, εθελοντές και σχολεία που θέλουν, εκτός από τους κυβερνώντες, να στηρίξουν τον τόπο τους πολλοί.

Είναι πολλά και δύσκολα όλα αυτά;

Παλιότερα, τα βουνά τα έκαιγαν οι οικοπεδοφάγοι, πουλούσαν κανένα κομμάτι γης στους Έλληνες για να μπορέσουν να χτίσουν το κεραμίδι πάνω από το κεφάλι τους ή να χτίσουν κάποια βίλα μέσα στα δάση οι μερακλήδες γιατί δασαρχείο και κράτος ήταν ανίκανοι να ξεκαθαρίσουν τι και ποιος τόπος είναι δάσος και τι οικοδομήσιμη γη.

Το κράτος σε κάθε νομιμοποίηση έκοβε το σχετικό χαράτσι και όλα κυλούσαν μέλι γάλα. Είχαν και οι Μηχανικοί δουλειά με την νομιμοποίηση των αυθαιρέτων.

Μετά, ήρθε η οικονομική κρίση και σήμερα δεν χρειάζεται κανένας να κάψει καμία γη για να αποκτήσει το κεραμίδι πάνω από το κεφάλι του.

Εννοείται ότι όλη η ιστορία βόλευε και τους νωθρούς και βραδυκίνητους  υπαλλήλους του Δασαρχείου και όλα κυλούσαν ρολόι μέχρι που η οικονομική κρίση χτύπησε την πόρτα όλων και πάγωσαν όλα.

Τώρα  ο καθένας που διαθέτει πέντε παράδες μπορεί να αγοράσει έτοιμες βίλες, νομιμότατες και δεν έχει ανάγκη να κάψει τα δάση για να τα αποκτήσει.

Άρα οικοπεδοφάγους δεν έχουμε, πολίτες που να θέλουν να χτίσουν δεν έχουμε, μόνο οι υπάλληλοι των δασαρχείων έμειναν οι ίδιοι γιατί είτε έχουμε δάσος, είτε δεν έχουμε, αυτοί θα πάρουν τον μισθουλάκο τους και από εδώ πάνε και οι άλλοι.

Η πρώτη δουλειά που θα πρέπει να κάνει ο Μητσοτάκης είναι βγάλει τους καλοβαλμένους υπαλλήλους του δασαρχείου στα καμμένα, να σχεδιάσουν και να αρχίσουν την δενδροφύτευση.

Γνωρίζουμε ότι δεν θα πάρει τις ψήφους τους γιατί θα τους βάλλει να δουλέψουν αλλά δεν γίνεται κάθε φορά που θα καίγεται ένα δάσος να κλαίμε την μοίρα μας και οι υπεύθυνοι των δασών απλά να παίρνουν τον μισθό τους.