Οι δύο μονομάχοι και τα ξεθωριασμένα 1000 χρώματα της Ξάνθης
Από ότι μαθαίνουμε κάποιοι που έχουν την αυτοδιοίκηση για σπορ και επαγγελματισμό, στεναχωρήθηκαν με την κατάθεση του συνδυασμού του υποψηφίου δημάρχου Πασχάλη Λύρατζη.
Κάποιοι, δεν μπορούν ακόμη να δεχθούν, για δικούς τους λόγους, ανεξάρτητες δημοτικές κινήσεις Ξανθιωτών, οι οποίοι πέταξαν την κομματική ταυτότητα και απλά θέλουν μέσα στο δημοτικό συμβούλιο να υψώσουν μία φωνή από την Ξάνθη για την Ξάνθη.
Μία φωνή που μέσα στο Δημοτικό Συμβούλιο να μιλάει για τα προβλήματα της Ξάνθης και όχι για τα προβλήματα της πολιτικής επιβίωσης του δημάρχου και του επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης ή της πολιτικής προβολής του κάθε φωνασκούντα δημοτικού συμβούλιου, ανούσια, μόνο και μόνο για την αυτοπροβολή του.
Όπως πληροφορούμεθα «σόγια» και φατρίες στην ανατολική πλευρά του δήμου Ξάνθης, ακολουθούν τους δύο «μονομάχους» για την διεκδίκηση του δήμου σε έναν προσωπικό αγώνα αλληλοεξόντωσης μεταξύ τους με λάφυρο την πολυθρόνα του δημάρχου.
Οι δύο μονομάχοι ουδόλως νοιάζονται για τα προβλήματα της Ξάνθης, αλλά νοιάζονται για το προσωπικό τους πρεστίζ και για την φιλοδοξία τους που κατάντησε ματαιοδοξία.
Στο τέλος, είναι βέβαιο ότι θα χαθούν από την συνείδηση των Ξανθιωτών γιατί απλά δεν νοιάζονται για τους Ξανθιώτες αλλά για το «ΕΓΩ» τους.
Είναι βέβαιο ότι οι Ξανθιώτες δεν θα ανεχθούν μέχρι τις εκλογές το μέλλων των παιδιών τους να γίνει μία αρένα για την πολιτική επιβίωση των δύο «μονομάχων». Δεν θα ανεχθούν οι πλάτες τους να γίνουν γήπεδο που μπορούν οι πολιτικοί και αυτοδιοικητικοί να αυτοσχεδιάζουν την πολιτική εξόντωση των αντιπάλων τους λεηλατώντας το μέλλων των Ξανθιωτών και των γενεών που ακολουθούν.
Οι δύο «μονομάχοι» έχουν επιδοθεί σε έναν αγώνα εξόντωσης ο ένας του άλλου με κοντάρια τα χρήματα, τις γνωριμίες, τους εκβιασμούς και τις «λυκοφιλίες».
Δεν γνωρίζουν ότι απλά στο τέλος, θα αλληλοεξοντωθούν και οι θέσεις τους με την βούληση των Ξανθιωτών, θα παραχωρηθούν σε πραγματικούς αγωνιστές όπως ο Πασχάλης Λύρατζης και τα Ξανθιωτόπουλα που τον ακολουθούν και παλεύουν για ένα καλλίτερο αύριο χωρίς μεγάλα «μπάτζετ», γνωριμίες και «λυκοφιλίες».
Τα παιδιά του Πασχάλη Λύρατζη προερχόμενα από τον κόσμο του μόχθου, του αγώνα και της αγωνίας που πορεύονται στην πόλη – της Ξάνθης- που τα χίλια της Χρώματα θολά, ξεθωριασμένα φιλοξενούν μονομαχίες που με προμετωπίδα το χρήμα και όλα όσα προείπαμε, θέλουν να κερδίσουν τον δημαρχιακό θώκο όχι για να υπηρετήσουν τους Ξανθιώτες αλλά το υπέρμετρο ΕΓΩ τους και φυσικά την υστεροφημία τους.
Αλήθεια, όλη αυτή η εικόνα, αρέσει στον λαό της Ξάνθης που εδώ και εκατοντάδες χρόνια ζει, πορεύετε και δημιουργεί;
Ποιες δυνατότητες δημιουργίας υπόσχονται οι δύο «μονομάχοι»; Ποιες δυνατότητες καθαρής πόλης δίνουν;
Ποιες δυνατότητες έντιμης διευθέτησης των κοινόχρηστων χώρων του δήμου εγγυώνται αφού ήδη έχουν κλειστεί συμμαχίες;
Ποιες εγγυήσεις δίνουν ότι κάθε γειτονιά της Ξάνθης θα έχει την παιδική χαρά της και τον παιδικό σταθμό της όταν ο ένας επί 25 χρόνια ήταν ο νούμερο ένα, το δεξί χέρι όλων των δημάρχων που πέρασαν από την Ξάνθη και στο τέλος μέσα στην πρωταγωνιστική του πορεία χάθηκαν παιδικές χαρές, παιδικοί σταθμοί, κολυμβητήρια και πάρκα και ο άλλος, απλά τα άφησε κλειστά και ζητάει από τους Ξανθιώτες να του δώσουν την ευκαιρία για μία ακόμη τετραετία, για να τα ανοίξει;
Και τώρα αφού απέκτησαν την οικονομική άνεση – δεν λέμε ότι την απέκτησαν από την άσκηση των καθηκόντων τους ως δημοτικοί άρχοντες – αλλά λέμε ότι, με όχημα την οικονομική τους άνεση, την κομματική ταυτότητα, τα προσωπικά τους θέλω, θάβουν το μέλλων της Ξάνθης.
Αλήθεια οι Ξανθιώτες με την ψήφο τους, θα πνίξουν φωνές, όπως του Πασχάλη Λύρατζη και των Ξανθιωτόπουλων που τον ακολουθούν;
