Αυτή τη φορά η Ξάνθη να βγάλει δήμαρχο (εξομολόγηση αγανακτισμένης μητέρας)
Απαίτηση πλέον των ενεργών δημοτών της Ξάνθης είναι σε αυτές τις εκλογές η πόλη της Ξάνθης να βγάλει δήμαρχο.
Φτάνει πια λένε αγανακτισμένοι οι ενεργοί συνδημότες μας με το παραμύθι Δροσερό, Κιμέρια και Πούρναλικ. «Φτάνει πια», μας λέει αγανακτισμένη μητέρα που μόλις κατέβηκε από το τραίνο έχοντας ένα αγοράκι πέντε ετών δίπλα της, ένα μωρό στο καροτσάκι και μία βαλίτσα χειρός. Τα ταξί να λείπουν από την πιάτσα, το ταβερνάκι κλειστό για να καλέσει κάποιον συγγενή, και το μουρμουρητό της άτυχης γυναίκας να πηγαίνει σύννεφο, «τώρα πώς θα πάω στο σπίτι»; Μας λέει αγανακτισμένη. Ταξί δεν έχει, αστικό δεν έχει,… Καλά να πάθω» … μουρμούριζε και έσπρωχνε το καροτσάκι με το βρέφος στον γεμάτο χαλίκια δρόμο μέχρι να φτάσει στο σπασμένο πεζοδρόμιο σε μια προσπάθεια μετά το ταξίδι της να πάει στο σπίτι της.
Κάποιοι θα πουν ειρωνικά … υπερβολές. Δοκιμάστε να κινηθείτε από τον Σταθμό προς την πόλη χειμωνιάτικα χωρίς ταξί στην πιάτσα, χωρίς αστικό, χωρίς φώτα και το ταβερνάκι στο σταθμό κλειστό. Όχι απλώς σκοτεινά. Θεοσκότεινα. Αλήθεια όλο αυτό το σκηνικό τι σχέση μπορεί να έχει με το Δροσερό ή τα Κιμέρια;
Αυτοί λοιπόν που ψηφίζουν στο Δροσερό και τα Κιμέρια πιστεύεται πώς αν εκλεγούν στο δημοτικό συμβούλιο θα σκεφτούν τον κάτοικο της πόλης που δεν έχει μια παιδική χαρά στην γειτονιά του για να παίξει το παιδί του ή που ο μοναδικός παιδικός σταθμός απέναντι από το Αμοιρίδιο έκλεισε πριν γίνει το καινούριο και όλοι η περιοχή από τον Σιδηροδρομικό Σταθμό και πάνω πρέπει να πάει το βρέφος στον παιδικό της εξόδου της πόλης για τα Κιμέρια;
Επιτέλους οι Ξανθιώτες είναι αυτοί που ζουν σε μία πόλη χωρίς πεζοδρόμια, μία πόλη που δεν σέβεται τους πολίτες της.
Δεν μπορεί λένε οι αγανακτισμένοι ενεργοί συνδημότες μας, ο κάτοικος του Δροσερού να καταλάβει τι σημαίνει να θέλεις να πάς από τον Σιδηροδρομικό Σταθμό στο κέντρο της πόλης έχοντας βαλίτσες και τα παιδιά σου και να μην υπάρχει ένα αστικό ή ένα πεζοδρόμιο σωστά φτιαγμένο και φωτισμένο να κινηθείς με άνεση και ασφάλεια προς το σπίτι σου.
Αν επιχειρήσεις, λένε να πάς με τα πόδια και αν έχεις μικρό παιδί σε καροτσάκι τότε θα πληρώσεις για τις αμαρτίες της αποχής σου από την εκλογική διαδικασία. Τότε θα καταλάβεις τι σημαίνει να αποφασίζουν άλλοι που δεν γνωρίζουν και δεν βιώνουν τα ίδια προβλήματα με σένα για σένα και συ από τον καναπέ σου να περιμένεις να αλλάξει κάτι μέσα στην πόλη από τις ψήφους του Δροσερού και των Κιμερίων.
