Συμφωνίες που έχουν κόντρα τους λαούς δεν αντέχουν στο χρόνο

ΑΠΟ ΜΟΝΗ ΤΗΣ Η ΦΡΑΣΗ ΤΟΥ ΖΑΕΦ ΔΕΙΧΝΕΙ ΤΑΣΕΙΣ ΑΛΥΤΡΩΤΙΣΜΟΥ

Γράφει ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΥΛΙΚΙΑΝΟΣ

«Εμείς οι Μακεδόνες κι εσείς οι Έλληνες» ήταν μια φράση που επανέλαβε ο Ζάεφ κατά την υπογραφή της συμφωνίας στις Πρέσπες, η οποία ήταν ταπεινωτική για τους Έλληνες Μακεδόνες. Πόση ταπείνωση να αντέξουν με όλα όσα συμβαίνουν στη Χώρα αυτή την τελευταία 10ετία; Η ιστορία μας έμεινε από την οποία αντλούμε αισιοδοξία να ξεπεράσουμε τη σημερινή τραγική κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε. Και βέβαια οι άνθρωποι μπορούν να ξεχάσουν τι τους είπες ποτέ όμως δεν θα ξεχάσουν πως τους έκανες να αισθανθούν.

Με βάση την φράση του Σκοπιανού Πρωθυπουργού, η οποία από μόνη της κάνει τους Έλληνες να αισθάνονται ταπεινωμένοι, ο Τσίπρας, έπρεπε εκείνη την στιγμή, όσο και αν τον πιέζουν οι Αμερικάνοι και οι Γερμανοί αλλά και  η διείσδυση  της Τουρκίας, με όπλο την χρηματοδότηση και τον θρησκευτικό φονταμενταλισμό στο κράτος της Σκοπίων, να σταθεί και να ρίξει το βλέμμα του στον Ελληνικό Λαό. Αυτόν τον λαό που εκείνη την ώρα λειτουργούσε με βάσει το συναίσθημα  ντροπής την ώρα που ο Τσιπρας συνυπέγραφε την συμφωνία στις Πρέσπες  δια του Υπουργού του.

Κάτι αντίστοιχο λοιπόν γινόταν εκείνη την στιγμή από την πλευρά του παραπλανημένου για την καταγωγή του Σκοπιανού λαού. Και οι δύο λαοί νοιώθουν αυτήν την ώρα προδομένοι και ντροπιασμένοι.

Άρα η όλη κατάσταση δεν ευνοούσε για μία συμφωνία, την οποιαδήποτε συμφωνία. Όσο και αν η λύση της ήταν επιτακτική και για τους δύο. Σίγουρα ο Ζάεφ την ώρα της υπογραφής δεν ήταν σε καλλίτερη μοίρα από τον Τσίπρα.

Ο Τσίπρας βλέπει το αφήγημα περί καθαρής εξόδου από τα μνημόνια να μην “στέκεται” γιατί την σκληρή πραγματικότητα την ζούνε, σαν τον χειρότερο εφιάλτη τους, τα νοικοκυριά και ο Ζάεφ βλέπει το οικοδόμημα που κυβερνά και λέγετε Σκόπια ή FYROM ή όπως αλλιώς και αν λέγετε, να διαλύεται. Κανένας δεν αποκλείει, μέσα στον αντίστοιχο εκβιασμό που δέχτηκε από την Μέρκελ ο Τσίπρας, ο εκβιασμός από τους Αμερικάνους στον Ζάεφ να ήταν ακόμη ποιο σκληρός. Είναι βέβαιο ότι του είπαν. “Ή υπογράφεις ότι βρεθεί μπροστά σου ή βάζουμε τους Αλβανούς και τους Βουλγάρους και σε διαμελίζουν”. Βέβαια ήταν ποιο τυχερός από τον Έλληνα Πρωθυπουργό γιατί ο Τσίπρας του έδωσε όλα όσα δεν φανταζόταν. Όνομα, γλώσσα ιθαγένεια τι καλλίτερο από αυτό για τον Ζάεφ; Μένει να δώσει στον λαό του να το καταλάβει. Θα το καταφέρει; Γιατί ως γνωστόν οργή λαού οργή Θεού.

Υπάρχει πιθανότητα να γίνει κάτι αντίστοιχο, αφορμής δοθείσης με τους Έλληνες πολίτες; Ποτέ μην πεις ποτέ, όταν το συναίσθημα του λαού ποτισμένο με την οργή, σκεπάζει την λογική. Τότε όλα είναι πιθανά. Δείγμα η συμπεριφορά του πρώην Χρυσαυγίτη βουλευτή, ο οποίος, αν δεν ήταν προσχεδιασμένο όλο αυτό που είδαμε να διαδραματίζεται μέσα στην Βουλή,  μίλησε με βάση το συναίσθημα, για κατάλυση της Δημοκρατίας, της όποιας τέλος πάντων μπορεί η Ελλάδα να έχει με τους απογόνους της πάλαι ποτέ Σοβιετικής Ένωσης. Ο Μπαρμπαρούσης εκείνη την ώρα, είναι βέβαιο ότι μίλησε με βάση το συναίσθημα και βρέθηκε στην φυλακή. Δεν εξετάζουμε το ίσως μεμονωμένο συμβάν. Άλλωστε κάτι παρόμοιο γινόταν εκείνη την στιγμή έξω από την Βουλή από ανθρώπους που τους έπνιγε το άδικο άρα η ψυχραιμία δεν μπορούσε να λειτουργήσει καταλυτικά. Άρα λοιπόν, αν σε κάποια στιγμή ξεφύγει η κατάσταση από τον έλεγχο πώς θα το διαχειριστεί ο Τσίπρας; Θα βγάλει τα τανκς;

Άρα το τελικό συμπέρασμα είναι ότι για όλους τους λόγους Εθνικού Συμφέροντος υπεγράφη μία συμφωνία. Όμως  οι πολιτικοί που υπογράφουν αυτού του είδους τις συμφωνίες, δεν πρέπει να ξεχνούν ότι οποιαδήποτε παρόμοια πράξη και συμφωνία, θα πρέπει να έχει σαν γνώμονα το Εθνικό Συμφέρον και πάνω σε αυτήν την λογική,  οι εκάστοτε κυβερνήσεις υπογράφουν αποφάσεις που πονάνε τον λαό.

Στην προκειμένη όμως περίπτωση, η υπογραφεί Τσίπρα και Καμμένου είχαν σαν γνώμονα το Εθνικό Συμφέρων;

Η απάντηση είναι ΟΧΙ.

Τα δώσαμε όλα για να πάρουμε ΤΙΠΟΤΕ.

Άρα ναι σε μία συμφωνία με τα Σκόπια, αλλά αυτή θα πρέπει, πρωτίστως να εξυπηρετεί τα δικά μας ΕΘΝΙΚΑ ΣΥΜΦΑΙΡΟΝΤΑ.

Η “δημοκρατικότητα” και η φιλευσπλαχνία δεν χωρά εδώ. Άλλωστε ζήσαμε και ζούμε στο “πετσί” μας την “δημοκρατικότητα” με το μεταναστευτικό που σαν κύμα παρασέρνει στο διάβα του ότι ορθό υπάρχει στην λειτουργία και την συμπεριφορά του κράτους απέναντι στους Έλληνες πολίτες.