Επιστήμονες δεν είμαστε αλλά στα … 15;

 

Ειλικρινά χωρίς να μας νοιάζει αν κάποιοι από τους προοδευτικούς μας πουν οπισθοδρομικούς ή αγράμματους ή ότι άλλο σκαρφίζονται οι ντόπιοι ΣΥΡΙΖΑΙΟΙ της Ξάνθης για να μας χαρακτηρίσουν επειδή δεν συμφωνούμε μαζί τους,  αλλά, πόση ωριμότητα μπορεί να έχει ένα παιδί μόλις 15 ετών για να πάρει μία απόφαση ζωής;

Ειλικρινά σκέφτομαι με τρόμο αυτό που σήμερα ψήφισε η Βουλή χωρίς να λάβει υπ όψη της την επιστημονική κοινότητα, την θρησκευτική κοινότητα και βασικά την κοινωνία όλη.

Τελικά πόσους ψήφους μπορεί να πάρει η κυβέρνηση από την κοινότητα των τράνς για να βάλλει σε αυτήν την διαδικασία 15χρονα παιδιά; Το λιγότερο που θα μπορούσε να  χαρακτηρίσει κάποιος την ψήφιση αυτού του νομοσχεδίου,  είναι ότι ίσως και μακάρι να βγούμε ψεύτες, μια εν ψυχρώ εκτέλεση μιας παιδιάστικης ψυχής. Όταν αυτά τα 15χρονα τα οπλίζει με τον συγκεκριμένο νόμο που οι επιστήμονες σε ότι αφορά τον ψυχικό κόσμο των 15χρονων χαρακτηρίζουν όχι σωστό. Μία απόφαση ενός παιδιού που δεν μπορεί κανένας να προδικάσει ότι δεν θα το μετανιώσει αργότερα.

Ποιος γονιός θα αποδεχόταν σε αυτήν την ηλικία το παιδί του να αποφασίσει αυτό το πράγμα έστω και αν όλα συνηγορούν στην αλλαγή φύλλου;

Αν αύριο μεθαύριο το παιδί το μετανιώσει  τι θα γίνει;

Ποιος γονιός θα φέρει το βάρος μίας τέτοιας απόφασης που θα έπρεπε να την πάρει ένα ώριμο άτομο που αποφασίζει μόνο του για την υπόλοιποι ζωή του πολύ περισσότερο όταν αυτή είναι ακόμη μπροστά του;

Πόση ωριμότητα μπορεί να διαθέτει ένα 15χρονο παιδί;

Πώς ένα παιδί για να οδηγήσει μοτοποδήλατο πρέπει να γίνει 18 ετών και ένα παιδί μόλις 15 ετών σύμφωνα με τον νόμο, μπορεί να παίρνει τέτοια απόφαση;

Τελικά ποιος είναι ανώριμος;

Η Κυβέρνηση;

Ο γονιός που θα αποφασίσει ότι το παιδί του είναι σε θέσει να πάρει μία τέτοια σοβαρή απόφαση;

Έξω από το γεγονός ότι ειδικευμένοι επιστήμονες και παιδοψυχολόγοι εξέφρασαν τις αντιρρήσεις τους, η κοινωνία το ίδιο, μάλιστα εκφράστηκαν οι απόψεις της επιστημονικής κοινότητας οι οποίες λένε ότι πιθανών να δημιουργηθούν σε αυτά τα παιδιά ψυχολογικά προβλήματα. Γιατί η πολιτεία βάζει σε αυτήν την διαδικασία γονείς και παιδιά;

Δηλαδή πόσο αναγκαίο, εκτός από τον αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης, ήταν να μπει μία τέτοια διάταξη στο νομοσχέδιο;

Τελικά ποιοι είναι οι ανώριμοι της Χώρας; Οι κυβερνόντες; Οι γονείς αυτών των παιδιών; Η ανάγκη για ψήφους της κυβέρνησης(;) η οποία δεν διστάζει μπροστά σε τίποτα προκειμένου να ικανοποιήσει ένα μικρό ακροατήριο της σε σχέση με τον πληθυσμό της Χώρας;

Τι να πει κανείς. Η ανωριμότητας σε όλο της το μεγαλείο. Μετά περιμένουμε από την συγκυβέρνηση να αντιμετωπίσει με σοβαρότητα τα προβλήματα της Χώρας και της πλειονότητας του πληθυσμού.

Τέλος ένα απλό ερώτημα γιατί δεν αφήνουν να ενηλικιωθεί ο άνθρωπος και μετά να επιλέξει αυτό που θέλει;

Αλέξανδρος Παυλικιάνος