Πολλές φορές έχουμε όλοι αναρωτηθεί γιατι το Τουρκικο Προξενείο βρίσκεται στην Θράκη και αν χρειάζεται.
Οι απαντήσεις που δώθηκλαν πολλές και ανάλογα από ποιόν δώθηκαν.
Αν μεν απαντα στο ερώτημα η Άγκυρα για το τι χρειάζεται το Τουρκικο Προξενείο η απάντηση είναι απλή και χιλιοειπωμένη. Εξυπηρετεί τους Το’υρκους Πολίτες.
Αυτό καταρίπτεται γιατι σύμφωνα με την συνθήκη της Λωζάνης, που όλοι την μεταφράζουν κατά το δοκούν, δεν υπάρχουν Τούρκοι Πολίτες στην Θράκη παρα μόνον Έλληνες Πολίτες, μουσουλμάνοι το θρήσκευμα.
Άρα κακώς υπάρχει.
Με δεδομένα μάλιστα τα επίσημα έγγραφα του Τουρκικού Υπουργείου Εξωτερικών που χαρακτιρίζει την Θράκη σαν Ελληνική Επικράτεια και όχι μέρος του Ελληνικού Κράτους, αντιλαμβάνεται κανείς ότι αυτό από μόνο του είναι ένα θέμα αλλά δεν υπάρχει καμμία αντίδραση από το Ελληνικό ΥΠΕΞ.
Αυτό σε κάθε φυσιολογικά διοικούμενη Χώρα, από μόνο του θα επέφερε το «ξήλωμα» του Προξενείου.
Με το Τουρκικο Προξενείο στην Θράκη, επισημαίνετΑΙ Τουρκική παρουσία στην επικράτεια. Αυτό όσο δεν χαλάει τα πολιτικά παιφνίδια εξουσίας της Αθήνας δεν ενοχλεί.
Γιατι δεν ξηλώνεται τότε; Πολύ περισσότερο όταν κρατικοί λειτουργοί – ακόμη και Υπουργοί – παραδέχονται την μη σύνομη λειτουργία του στην Θράκη;
Τότε γιατι δεν «ξηλώνεται»;
Ένα βασανιστικό ερώτημα που καμία Ελληνική Κυβέρνηση δεν τόλμησε να απαντήσει και του κάθε Θρακιώτη το μυαλό πηγαίνει σε αυτόματα σε παιγνίδα συνομωσίας που πηγάζουν από την Αθήνα και συντηρούνται από τους τοπικούς εκλεκτούς της είτε χριστιανούς είτε μουσουλμάνους;
Είναι προδότες;
Δύσκολο να απαντηθεί αυτό το ερώτημα αφου σε όλους τους τομείς η πολιτική δεν είναι προδωσία.
Όταν πολιτικοί, με δικαστικές αποφάσεις, αποδεδειγμένα, έχουν προδώσει το Έθνος και πληρώνουν πολιτικά τα λάθη και τις παραλείψεις τους, άρα η προδοσία καθαρίζεται στην κολυμβήθρα του Σιλωάμ και οσο υπάρχουν δικαστές οι οποίοι ανέχονται να υφίσταται ο νόμος περί ευθύνης υπουργών και η βουλευτική ασυλία αυτό θα γίνεται ες αεί.
Στο ερώτημα γιατι δεν ξηλώνουν το Τουρκικό Ππροξενείο από την Κομοτηνη η απάντηση όσο και αν πονάει την Θρακιώτικη ψυχή, είναι απλή. Η ύπαρξη του, έστω και με τον μη νομιμο τρόπο λειτουργίας, βοηθάει την Αθήνα να πετύχει τους πολιτικούς της σκοπούς.
Οι τοπικοι άρχοντες, είτε από την μειονότητα, άσχετα αν νομίζουν ότι παίζουν το παιγνίδι της Άφκυρας, είτε από την πλειονότητα παίζουν το παιγνίδη της Αθήνας.
Μία Αθήνα που δεν κοιτάζει τι χρώμα και θρησκεία έχει η ψήφος που φτάνει στα γραφεία των κομμάτων.
Η Αθήνα θέλει την εξουσία και στο όνομα αυτης χρησιμοποιεί τις τοπικές ηγεσίες είτε μειονοτικές είτε πλειονοτικές.
Γιατι οι τοπικές ηγεσίες δεν αντιδρούν και δεν λένε όχι στην Αθήνα;
Η απάντηση είναι απλή. «Είναι γλυκιά η εξουσία».
Η λύση είναι να συνηδητοποιήσουν οι πολίτες της Θράκης το παιγνίδι που παίζει η Αθήνα εις βάρος τους και να αντιδράσουν επιλέγοντας τοπικούς άρχοντες όσο γίνεται ποιο καθαρούς και ποιο έντιμους. Είναι δύσκολο; Καθόλου. Όλοι λίγο π[ολύ γνωριζόμαστε. Μια χούφτα άνθρωποι είμαστε.
