ΑΛΛΟΙΜΟΝΟ ΑΝ Ο ΘΕΣΜΟΣ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ

 

Τώρα που ο κουρνιαχτός καταλάγιασε από την υλοποίηση της πρότασης του δημάρχου Ξάνθης σχετικά με την βράβευση των συμπολιτών μας από την δημοτική αρχή και που τόσο απασχόλησε τα ΜΜΕ και μερίδα του λαού της Ξάνθης, να θυμηθούμε λίγο τι είπαν οι επικεφαλής των παρατάξεων στο δημοτικό συμβούλιο και φυσικά, ποιο ήρεμα η δημοτική αρχή, να επανεξετάσει την θέση της, με δεδομένο ότι από την πλευρά των δημοτών καταγράφηκαν αρκετές ενστάσεις ως προς τα πρόσωπα και το έργο τους σε συνάρτηση πάντοτε με το τι αντίκτυπο είχε αυτό στην κοινωνία της Ξάνθης.

Είναι γεγονός ότι έτσι όπως έγινε η επιλογή των προσώπων και δεν γίνεται αναφορά σε αυτά καθ’ αυτά τα πρόσωπα αλλά στον τρόπο επιλογής τους και αυτό φυσικά έχει να κάνει με το αντίκτυπο στην κοινωνία των προς βράβευση συμπολιτών μας.

Εκτιμάτε ότι δεν θα ήταν κακή η πρόταση να γίνει μία διαπαραταξιακή επιτροπή (Δεν είναι απαραίτητο να είναι δημοτικοί σύμβουλοι. Εκτιμάτε ότι μέλη των παρατάξεων τα οποία θα είχαν χρόνο να διαθέσουν)- θα μπορούσε να  παρακολουθεί το έργο των προς βράβευση συμπολιτών μας, να ερευνά και με απτά στοιχεία και μη αμφισβητήσιμα να έρχεται μία ολοκληρωμένη πρόταση στο δημοτικό συμβούλιο. Ούτος ώστε όταν η πλειοψηφία αποφασίζει να έχει και εκείνο το ηθικό κόστος της επιλογής της.

Σαφώς και η βράβευση των συνδημοτών θα πρέπει να δημιουργεί πρότυπα και βεβαίως το Σώμα να ακούει αυτούς που καλούνται να βραβευτούν. Ο αριθμός ένας ή κανένας ή οι τέσσερις δεν έχει και τόση σημασία. Αρκεί αυτό το έργο που παράγεται να αγγίζει την κοινωνία της Ξάνθης.

Ακόμη ποιο χειρότερο είναι αυτό που είπε ο Ιπποκράτης Καμαρίδης. Δηλαδή αλλοίμονο αν η δημοτική αρχή χρησιμοποιεί τον θεσμό για να κάνει δημόσιες σχέσης. Είναι μία σοβαρότατη καταγγελία που από μόνη της τραυματίζει τον θεσμό.

Ο Θανάσης Ξυνίδης ανέφερε ότι τα προτεινόμενα πρόσωπα ανεξάρτητα από τις προσωπικές θέσεις του καθενός, θα πρέπει να είναι κοινά αποδεκτά από όλους και να αντικατοπτρίζεται αυτή η βράβευση στην κοινωνία, σημειώνοντας ότι πρέπει ο θεσμός να μην τραυματιστεί.

Η πρόταση Μπένη ήταν να προτείνετε ένα άτομο κάθε χρόνο και η εικόνα για την προσφορά του να είναι ξεκάθαρη και  στους δημότες, τονίζοντας ότι θα πρέπει η πρόταση στο πρόσωπο να συνοδεύεται αναλυτικά από το έργο του.

Αφού ο Ιπποκράτης Καμαρίδης εξέφρασε την άποψη του ότι η δημοτική αρχή μέσω αυτού του θεσμού προσπαθεί να κάνει τις δημόσιες σχέσεις της, βρίσκει αυτόν και την παράταξη του αντίθετη σε αυτήν την λογική, τονίζοντας ότι ο θεσμός θα πρέπει να δημιουργεί πρότυπα.

Ο Ν. Ανταμπούφης έθεσε θέμα πλειοψηφίας της διοικούσας παράταξης και όχι θέμα προσφορά και αξιοσύνης που διέπει αυτήν την λειτουργία, λέγοντας εμμέσως πλην σαφώς ότι η όλη διαδικασία πρέπει να βγει από αυτήν την λογική σημειώνοντας ότι το μέτρο χάθηκε και πρέπει η βράβευση να αποκτήσει κύρος στην κοινωνία, τονίζοντας  ότι πρέπει να μπουν κριτήρια. «Και στο κάτω κάτω της γραφής, σημείωσε,  αν δεν πληρούνται οι όροι και οι προϋποθέσεις, ας μην δοθεί το βραβείο».

Ο κ. Κολλάρος στην τοποθέτηση του κατηγόρησε την αντιπολίτευση για υποκρισία.

Όλα τα παραπάνω θα πρέπει να απασχολήσουν την δημοτική αρχή, να τα αξιολογήσει και φυσικά η ευθύνη της πρότασης και της βράβευσης ανήκει στην ίδια.

ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΗΝ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΣΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟΣΥΜΒΟΥΛΕΙΟ