Ξέφυγε Ο Ερντογαν

Ξέφυγε τελείως από τα όρια της λογικής ο πρόεδρος της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν,  ο οποίος εγκλωβισμένος στα δικά του προβλήματα ακολουθεί για μία ακόμη φορά την γνωστή τακτική των προκατόχων του που λέει ότι όποτε η Τουρκία είχε εσωτερικά προβλήματα τα έστελνε προς το Αιγαίο.

Αυτή την φορά αμφισβητώντας την συνθήκη της Λωζάννης διεκδικεί τα νησιά του Αιγαίου.

Προβλήματα του; Ένα αποτυχημένο (;) πραξικόπημα που η αντιπολίτευση δεν κρύβει πλέον την αίσθηση που σέρνετε από την πρώτη στιγμή, ότι δηλαδή ο ίδιος ο Ερντογάν έβαλε το «χέρι» του, προκειμένου να «καθαρίσει» το πολιτικό σύστημα από τους Κεμαλιστές, τους οποίους βέβαια, με πρωταγωνιστή τον σφαγέα, εμπνέει στην Χώρα μας πολλούς προοδευτικούς τουρκολάγνους.

Ένας άλλος σημαντικός λόγους και είναι ο κυριότερος,  που κάνουν τον Ερντογάν να ανοίγει θέμα Αιγαίου, είναι ότι ακόμη δεν ξεκαθάρισαν οι μεγάλοι παίχτες, Αμερική και Ρωσία το θέμα της δημιουργίας ή όχι Κουρδικό κράτος στο υπογάστριό της.

Είναι απορίας άξιο, λίγες μόνο ημέρες μετά την συνάντηση του Τούρκου προέδρου με τον Πρωθυπουργό της Χώρας, να «σκάει» αυτό το θέμα. Τι έγινε στην συνάντηση; Τι ακριβώς ειπώθηκε στην μία ώρα μεταξύ τους; Ουδείς γνωρίζει.

Μετά από λίγο «σκάνε» ευθέως οι απατήσεις Ερντογάν για τα νησιά του Αιγαίου και η κυβέρνηση απαντά στις τρέλες του Ερντογάν με «ψιθύρους» και μέσω κύκλων.

Πόσο συμβατό με την διεθνή πρακτική είναι αυτό, την στιγμή μάλιστα που ο Υπουργός Εθνικής Αμύνης οργώνει την Θράκη και φυσικά τον Έβρο όπου είναι οι Μεραρχίες οι οποίες θα αποκρούσουν οποιαδήποτε επιχείρηση κατά της Χώρας μας;

Σύμπτωση, τυχαίο;

Και μέσα σε όλο αυτό έχουμε ένα παραλήρημα από τον ανιστόρητο επίτροπο Χάν, ο οποίος έβαλε ατζέντα Τσάμηδων στον Ελληνοαλβανικές σχέσεις. Τυχαίο;

Επιτέλους υπάρχει κυβέρνηση η οποία προστατεύει τα Εθνικά θέματα; Ή μήπως δεν έχει χρόνο να ασχοληθεί με αυτά και θεωρεί ότι τα «θρησκευτικά» πουλάνε περισσότερο και τις εξασφαλίζουν περισσότερες ημέρες παραμονής στην εξουσία;

Πόσο βέβαιη είναι η κυβέρνηση ότι ο «τρελαμένος» Ερντογάν θα μείνει στα λόγια;

Η τακτική και η επιβίωση των ακραίων πολιτικών, όπως ακριβώς και της δικής μας, έχει σαν βάση την τρομοκράτηση του λαού, με αυτό το σκεπτικό, πόσο δύσκολο είναι ο «τρελός», να κάνει την κίνηση του και να αιματοκυλίσει το Αιγαίο;

Πόσο βέβαιοι είμαστε, αν υπάρχει  βούληση να αποφευχθεί κάτι τέτοιο;

Μήπως όλο αυτό είναι «μιλημένο»;