Με την απορία ζωγραφισμένη στα πρόσωπα τους οι Ξανθιώτες παρακολουθούν την κοκορομαχία του Δημάρχου της Ξάνθης Χ. Δημαρχόπουλου και του επικεφαλή της μείζονος αντιπολίτευσης Θ. Ξυνίδη, την ώρα που κάθε μέρα που περνά, γίνονται όλο και ποιο δυστυχισμένοι, ποιο αδύναμοι ποιο ευάλωτοι από τους εκτελεστές της εντολοδόχου κυβέρνησης η οποία απροκάλυπτα πλέον στηρίζει τα ξένα προς την Χώρα μας συμφέροντα.
Αντί να σκύψουν οι δύο πολιτικοί άνδρες στα προβλήματα των Ξανθιωτών και να προστατέψουν με πολιτικές την τοπική κοινωνία, επιδίδονται σε ανταλλαγή ύβρεων, πολιτικών αντιπαραθέσεων και που σύμφωνα με τα λεγόμενα τους, τελική κατάληξη αυτής της αντιπαράθεσης θα είναι η δικαστική αίθουσα.
Η τοπική κοινωνία βογκά από τις καθημερινές δυσκολίες που βάζει η κυβέρνηση, όπου ομολογουμένως είναι η ποιο σκληρή που πέρασε από την μεταπολίτευση και με μανδύα την κοινοβουλευτική δημοκρατία, παίρνει αποφάσεις που ούτε σε καθεστωτικά κράτη δεν παίρνονται.
Μία μικρογραφία της Ελλάδος είναι η Ξάνθη όπου αυτή την στιγμή δεν κινείται τίποτε στον χώρο της παραγωγής πολιτικής, επ’ ωφελεία των Ξανθιωτών και αντί αυτού, οι Ξανθιώτες, βλέπουν τους τοπικούς ταγούς, τους εκφραστές της άμεσης δημοκρατίας, να προσπαθούν μέσω της ανταλλαγής αιχμηρών δηλώσεων να αποφύγουν τις ευθύνες τους, σε μία προσπάθεια να καλύψουν την απραξία τους.
Δεν είδαμε την μείζονα αντιπολίτευση να προτείνει λύσεις για την φτώχια που κάθε μέρα μεγαλώνει στον δήμο, αλλά ούτε την διοίκηση του δήμου να θέλει να ακούσει τις όποιες προτάσεις, να τις τροποποιήσει και να τις εκτελέσει παίρνοντας και το ανάλογο ρίσκο, πολιτικό ή προσωπικό.
Δεν είδαμε την διοίκηση του δήμου να ρισκάρει για το καλό των πολιτών και έστω και ας βρεθεί ακόμη και απέναντι στην δικαιοσύνη.
Παρ όλο που δήμαρχος δηλώνει καθημερινά ότι είναι υπέρ της νομιμότητας των αποφάσεων, όμως δεν δίστασε, σύμφωνα με την καταγγελία της μείζονος αντιπολίτευσης, να «πειράξει» τα πρακτικά της συνεδρίασης της επιτροπής.
Αν η καταγγελία στέκει, τότε έχουμε έναν δήμαρχο ο οποίος δηλώνει μεν ότι δεν θα παρανομήσει έστω και για το καλό των Ξανθιωτών, όμως σύμφωνα με τον κ. Ξυνίδη, παρεμβαίνει σε αποφάσεις των συλλογικών οργάνων, προστατεύοντας ίσως, άγνωστο, κάποια ή κάποιων τα συμφέροντα.
Όμως αυτού του είδους οι καταγγελίες συνήθως ξεκαθαρίζουν στις δικαστικές αίθουσες.
Το ζητούμενο όμως είναι άλλο. Είναι το συμφέρων των Ξανθιωτών, η καθημερινότητα που σίγουρα δεν λύνεται βάφοντας τις διαβάσεις πεζών και γενικά κάνοντας διαχείριση της υπάρχουσας κατάστασης και με γνώμονα, η διοίκηση, να μείνει μακριά από το αδίκημα της «παράβασης καθήκοντος».
Δυστυχώς είναι η εποχή που οι Ξανθιώτες μαζί με τους υπόλοιπους Έλληνες πολίτες, βιώνουν αυτόν τον εξευτελισμό των πάντων, κυρίως όμως της προσωπικότητας τους λόγω της ανεργίας, της υποβάθμισης της υγείας στον νομό και της παιδείας. Ζητούν από τους τοπικούς διαχειριστές και αντιπροσώπους της άμεσης Δημοκρατίας, να κάνουν κάτι παραπάνω από την δικαιοδοσία τους και αυτό το κάτι παραπάνω, όταν είναι για το κοινό καλό, να νομιμοποιείται μέσα από το Δημοτικό Συμβούλιο.
Είναι καιρός η τοπική πολιτική ηγεσία, να πάψει να κρύβεται πίσω από την κυβερνητική ανυπαρξία.
Είναι καιρός να δημιουργήσει δυναμικές προς το συμφέρων των πολιτών.
Η τοπική ηγεσία μπορεί να δημιουργήσει προϋποθέσεις που μπορούν οι δημότες να αξιοποιήσουν και να παράξουν πλούτο.
Οι τοπικοί πολιτικοί ταγοί δεν έχουν παρά να ανοίξουν τα αυτιά τους σε αυτά που η τοπική κοινωνία λέει, να πάρουν ρίσκα και να νοιαστούν πραγματικά για όλους και έναν έναν ξεχωριστά.
Άλλωστε μία χούφτα άνθρωποι είμαστε στην Ξάνθη.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΥΛΙΚΙΑΝΟΣ
