Πικρές αλήθειες. 42 χρόνια ακούμε το ίδιο παραμύθι από το πολιτικό σύστημα

 

Επί 42 χρόνια, ακούμε το ίδιο παραμύθι από τους Έλληνες πολιτικούς και βλέπουμε τα ίδια κροκοδείλια δάκρυα  από τους ευρωπαίους ηγέτες συντροφιά με του κάθε εξ Ελλάδος ηγετίσκου, να βρέχουν τα ακριβά χαλιά των σαλονιών τους.

Εδώ και 42 χρόνια, η μεγαλόνησος ματώνει και κανενός το αυτί δεν ιδρώνει από τους ενταύθα πολιτικούς φωστήρες, οι οποίοι, ποτέ δεν άπλωσαν το χέρι, πιστοί στο κομματικό τους καθήκον, βουτηγμένοι μέσα στην ανικανότητα τους, να στηρίξουν τους Έλληνες της Κύπρου.

Από το πρωί όλα τα μεγάλα κανάλια παίζουν δηλώσεις των επικεφαλής των κομμάτων δηλώσεις συμπάθειας για αυτήν την κατάσταση που επικρατεί στο νησί της Αφροδίτης.

42 χρόνια το πολιτικό σύστημα της Ελλάδος δεν αδελφώθηκε με τους κύπριους, δεν μάτωσε μαζί του, δεν πόνεσε δεν έκλαψε.

Το ίδιο, συνεχίζει το πολιτικό σύστηνα εδώ και 42 χρόνια να κάνει, με την Θράκη και την Μακεδονία.

Οι πολιτικοί ταγοί του τόπου, δεν έσφιξαν όλοι μαζί τα χέρια σε γροθιά για να απαιτήσουν από την διεθνή κοινότητα  να αρθεί η αδικία από το νησί. Ο Ελληνικός Λαός θα τους έλεγε όχι;

Γιατί; Ποιες πολιτικές σκοπιμότητες στην Ελλάδα εξυπηρετεί αυτή η κατάσταση;

Γιατί δεν πήραν τα όπλα οι αρχηγοί της Ελλάδος να διώξουν τον κατακτητή; Φοβούνται; Θα χάσουν την βόλεψη τους; Ή μήπως δεν θα τους ακολουθήσει ο Ελληνικός Λαός στον ιερό τούτο σκοπό; Το έκανε για εκατοντάδες χρόνια, γιατί να μην το κάνει τώρα;

Άρα δεν είναι θέμα του Ελληνικού Λαού αλλά θέμα των πολιτικών του ταγών.

Δυστυχώς το πολιτικό σύστημα της Ελλάδος δεν έκανε καν μία Εθνική επιτροπή η οποία πιασμένη χέρι χέρι με τους αδελφούς Ελληνοκύπριους, να κυνηγήσει έστω και νομικά την απομάκρυνση των κατακτητών από την Κύπρο.

Άραγε το ίδιο θα κάνουν οι πολιτικοί ταγοί του τόπου αν οι Τούρκοι καταλάβουν ένα νησί ή κομμάτι της Θράκης και μετά καθίσουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων;

Θα γυρίσουν την πλάτη από το νησί του Αιγαίου ή από την Θράκη; Θα αφήσουν την Τουρκία να οδηγήσει τα πράγματα στην τράπεζα των διαπραγματεύσεων αφήνοντας την ακρωτηριασμένη Ελλάδα να ματώνει όπως γίνεται στην Κύπρο;

Ποτέ δεν είναι αργά αρκεί να αγαπάτε τούτον τον τόπο που λέγετε Ελλάδα.