Πρέπει να ομολογήσουμε ότι παρακολουθώντας την συμπεριφορά της Τουρκίας τα τελευταία πενήντα χρόνια η πολιτική της αγγίζει τον τυχοδιωκτισμό, ίσως γιατί δεν μπορούσε να κάνει διαφορετικά ή γιατί εμείς ως χώρα το επιτρέψαμε με δεδομένο ότι αυτή της η πρακτική «ξεσπούσε» και συνεχίζει να ξεσπά στην αδύναμη εξωτερική μας πολιτική η οποία εκπορεύεται ανάλογα με τα κομματικά συμφέροντα και όχι τα Εθνικά.
Μπορεί κάποιοι να θεωρούν ότι η συγκεκριμένη χώρα έχει μία σταθερή πορεία στην εξωτερική της πολιτική, όμως δεν είχε περισσότερες επιλογές με δεδομένο ότι τα εσωτερικά της προβλήματα μόνο με αυτό τον τρόπο θα μπορούσε να τα κρατήσει χαμηλά.
Είναι γεγονός ότι η επιθετική της εξωτερική πολιτική βοηθά πολύ στο να κρατά κάτω από το χαλί τα προβλήματα της.
Μόνο λειτουργώντας τυχοδιωκτικά θα μπορούσε να επιβιώσει σαν κρατική οντότητα με δεδομένο ότι από τα 70εκ. περίπου του πληθυσμού της, ο αμιγείς τουρκογενής πληθυσμός αγγίζει μόλις και μετά βίας τα 30εκ.
Δυστυχώς για την χώρα μας, δεν λειτουργήσαμε υπεύθυνα απέναντι στον τυχοδιωκτισμό της. Μόνο τους Κούρδους να προσεταιριζόμαστε στην εξωτερική μας πολιτική, θα είχε συμμαζευτεί.
Δυστυχώς, προσεγγίζαμε τους Κούρδους ως κομματικές κυβερνήσεις και όχι σαν Εθνικές.
Το κονδύλια μόνο του Υπουργείου Εξωτερικών στις ΜΚΟ να δαπανούσαμε την δεκαετία 1990-2000, ίσως όλο αυτό το σχέδιο εξισλαμισμού της Χώρας μας να μην υλοποιούνταν ποτέ και οι πρόσφυγες θα είχαν την φυσική τους ροή, που είναι τα αραβικά ομόθρησκα κράτη.
Η Τουρκία, όλα αυτά τα χρόνια, κινήθηκε ως τυχοδιώκτης πέτυχε τον έλεγχο των Κουρδικών φυλών, αλλά και την συμμετοχή της, με χρήματα Αραβικών κρατών στο σχέδιο εξισλαμισμού της Ευρώπης.
Αυτή την στιγμή η Τουρκία με αφορμή το μεταναστευτικό, ξεκαθαρίζει ως κλασικός τυχοδιώκτης τους λογαριασμούς της με την Ε.Ε. και η δική μας Χώρα η οποία χωρίς καμία Ευρωπαϊκή βοήθεια, προσπαθεί να σταθεί όρθια, βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο.
Μήπως είναι καιρός όλοι οι επικεφαλείς των κομμάτων να καθίσουν γύρω από ένα τραπέζι και να ξεκαθαρίσουν ποιοι θα είναι οι Εθνικοί Στόχοι αντί από τα έδρανα της βουλής να μας δείχνουν πόσο καλοί ρήτορες είναι, την ώρα που η Ελλάς κινδυνεύει;