Στα πλαίσια της φιέστας που ετοίμασε στο αεροδρόμιο ο Πρωθυπουργός κ. Τσίπρας με την αποστολή 30 μεταναστών στο Λουξεμβούργο παρουσία του πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς, του υπουργό Εξωτερικών του Λουξεμβούργου Γιαν ‘Ασελμπορν, τον αναπληρωτή υπουργό για θέματα Μεταναστευτικής Πολιτικής Ιωάννη Μουζάλα, καθώς και τον Ευρωπαίο επίτροπο Μετανάστευσης Δημήτρη Αβραμόπουλο, χαρακτήρισε αυτήν την πρωτοβουλία για ταξίδι ελπίδας.
Δεν λέμε και ο συμβολισμός καλός και η πράξη καλή αλλά με όλον αυτόν τον συρφετό των ξένων και εγχώριων παρατρεχάμενων, θα γίνει και κανένα ταξίδι ελπίδας για τους Έλληνες πολίτες οι οποίοι νοιώθουν ξένοι στον τόπο τους γιατί κάποιοι φρόντισαν να χάσουν τις δουλειές τους, κάποιοι φρόντισαν να μεταναστεύσουν τα φωτεινά μυαλά τους και τέλος κάποιοι φροντίζουν να τους πάρουν τα σπίτια τους;
Απορία όλων σχεδόν των Ελλήνων οι οποίοι αν δεν είναι φουκαράδες, θα γίνουν, είναι, άραγε ο Πρωθυπουργός της Χώρας, με τόσο μεγάλη διαπραγμάτευση που κάνει για τους μετανάστες την κάνει και για τους Έλληνες; Γιατί αυτό το ταξίδι της ελπίδας για τους Έλληνες αργεί τόσο πολύ ενώ για τους μετανάστες υπάρχει ταξίδι ελπίδας;