Είναι πλέον ιδιαίτερα προφανές για κάθε Έλληνα πολίτη, ότι υπάρχει ισχυρός προβληματισμός κατά πόσο η Ελληνική πολιτεία, ως χώρα ή έθνος, θα μπορέσει να επιβιώσει στην πορεία των χρόνων που έρχονται!!
Η πολιτική ηγεσία του κράτους κυβερνώσα και μη ευρίσκεται πλέον σε μια πλήρη ανακολουθία , κυβερνητικής και ελεγκτικής πολιτικής ασκούμενη κατά τις επιταγές του Συντάγματος.
Οι μεν κυβερνώντες προκειμένου να κυβερνήσουν σε καθημερινή προσέγγιση πέφτουν συνεχώς σε ανακολουθίες. Επιδεικνύουν άγνοια , προχειρότητα, ακόμη δε και αδιαφορία για ορθολογική διαχείριση των δημοσίων θεμάτων.
Ο Υπουργός επί της παιδείας θεωρεί το επιβληθέν πρόσθετο κόστος στην ιδιωτική παιδεία ως πενταροδεκάρες.
Ο φονταμενταλισμός της αριστεράς ιδεοληψίας σε όλο του το μεγαλείο.
Ο ΥΠ. Επικρατείας προσπαθεί να συνεχίσει πελατειακά, δεσμεύοντας τα ΜΜΕ υπό την απόλυτη κομματική του κηδεμονία. Επιχειρεί να χειραγωγήσει την τηλεοπτική ενημέρωση, γνωρίζοντας ότι ευρίσκεται σε αντίθεση προς τις επιταγές και τους κανόνες της ΕΕ.
Ο ΥΠ. Εργασίας προτάσσει το βράδυ υπουργικές του αποφάσεις για τις εργατικές αποζημιώσεις και συντάξεις. Εξερχόμενος την επομένη εκ του Κυβερνητικού Στρατηγείου διαγράφει τις αποφάσεις της προηγούμενης βραδιάς.
Ο Αναπληρωτής ΥΠ. Οικονομικών εμπαίζει τους Έλληνες ιδιοκτήτες ότι δεν αυξήθηκε ο ΕΝΦΙΑ. Παραταυτα επιβάλλεται η φορολόγηση με αντικειμενικές αξίες του 2007.
Η κυβερνητική εκπρόσωπος διατυπώνει με τα παρρησίας την άποψη ότι τα μέτρα είναι σκληρά, άδικα, τα οποία και εξαναγκαζόμαστε να επιβάλλουμε στον Ελληνικό λαό. Άρα εφαρμόζουν μέτρα για την ανάπτυξη της χώρας που δεν πιστεύουν ότι μπορεί να πραγματοποιηθεί.
Και ο Πρωθυπουργός στέκεται σιωπηλός στο απυρόβλητο για όλα αυτά ως να είναι συντονιστής έργου και παίχτης μιας άλλης ομάδας. Λάθη επί Λαθών. Ανακολουθία, αβεβαιότητα, ασυνέπεια και δημιουργία περαιτέρω αναξιοπιστίας από φίλους Ευρωπαίους αλλά και μη φίλους. Λείπει πλέον από το κυβερνητικό έργο ο μπούσουλας καθώς και από το πρωθυπουργικό περιβάλλον. Οι δε Έλληνες πολίτες αντιλαμβανόμεθα ότι οι κυβερνώντες πέρασαν από τον λαϊκισμό της προεκλογικής προσφοράς παροχών, στον λαϊκισμό του ψέματος της μη πρόσθετης φορολογίας, της μείωσης συντάξεων και της μη μείωσης μισθών.
Έναντι αυτής της αβελτηρίας των κυβερνώντων, ως προς την κρατική τους πολιτική, υπάρχει και η αξιωματική αντιπολίτευση. Ένας κομματικός σχηματισμός ο οποίος προσδοκά να είναι εν δυνάμει κυβερνητική εξουσία. Όμως είναι ένα κόμμα το οποίο σήμερα τουλάχιστον φυγοδικεί. Τους πλέον κρίσιμους μήνες που ζει και θα ζήσει από εδώ και στο εξής η χώρα, οι σοφοί πολιτικοί άνδρες της αξιωματικής αντιπολίτευσης, κατέφυγαν στη κομματική εσωστρέφεια προκειμένου να εκλέξουν νέο αρχηγό!! Ενώ μέσα σε λίγους μήνες έχουν χάσει πλήθος πολιτικών μαχών, ενώ ο Ελληνικός λαός και κυρίως η Νέα Γενιά γύρισε και σε αυτούς την πλάτη, μη προσερχόμενη να ασκήσει το εκλογικό της δικαίωμα αντί λοιπόν να προχωρήσουν στον αυστηρό έλεγχο της σημερινής κυβερνητικής πολιτικής ασχολούνται με εσωστρέφεια και εμφανή πολιτικά χτυπήματα. Έτσι οι διάφορες ομάδες ξεχύθηκαν η μια εναντίον της άλλης προκειμένου να αδράξουν την εξουσία.
Ενώ είναι υποχρεωμένοι να δώσουν εξηγήσεις στον Ελληνικό λαό για τα όποια λάθη και για όσα καλά ως κυβερνώντες επί σειρά ετών διέπραξαν, αδιαφορούν.
Ενώ είναι υποχρεωμένοι να προβληματιστούν να διερευνήσουν να προβληματίσουν σε περιφερειακά και κεντρικό συνέδριο τα μέλη τους, εντούτοις ομφαλοσκοπούν για το εάν το α ή β πρόσωπο είναι καταλληλότερο να γίνει ιδιοκτήτης αυτού του κομματικού σχηματισμού.
Εκτιμώμενο είναι ότι ο οποιοσδήποτε Έλλην πολίτης μπορεί να αναφωνήσει ότι « Μωραίνει ο Θεός όν βούλεται απωλέσαι».
Είναι διαπιστωμένο πλέον ότι η Ελλάδα ζει και θα συνεχίσει να ζει έναν εφιάλτη. Ίσως οι πολίτες έχουμε ακόμα την ψευδαίσθηση ότι ζούμε έναν ονειρικό εφιάλτη. Γεγονός όμως είναι ότι η Ελληνική πολιτεία βιώνει μια τραγική πραγματικότητα. Υπόλογοι για αυτό επί 40 χρόνια τώρα το σύνολο της πολιτικής μας ζωής. Οι οποίοι πολιτικοί κυβερνώντες και μη διαχρονικά υπηρέτησαν το πελατειακό σύστημα.
Είναι προφανές ότι και οι πολίτες αυτής της χώρας δεν είμαστε άμοιροι ευθυνών αυτής της εκτροπής. Ενστερνιστήκαμε και προσδεθήκαμε στην άλλη άκρη του σχοινιού του πελατειακού συστήματος εξουσίας. Το όλο πλέγμα είναι ένας γόρδιος δεσμός μπερδεμένος με πολιτικούς πολίτες, δημοσιογραφικό κόσμο και διαπλεκόμενους κερδοσκόπους. Όμως πλέον Μέγας Αλέξανδρος δεν υπάρχει, Πρέπει να λάβουμε υπόψιν ότι στον περίγυρο μας υπάρχουν η ΠΓΔΜ με τον Γκρουέφσκι καθώς και ο εξ ανατολών φίλος κύριος Ερντογάν, ο οποίος μόλις πρόσφατα απαίτησε εκ νέου την δημιουργία δυο ανεξάρτητων κρατών στην Κύπρο.
Είναι ιδιαίτερα επιβεβλημένο και εθνικά αναγκαίο οι δημόσιες προσωπικότητες αυτού του τόπου, πολιτικοί, πνευματικός κόσμος και επιχειρηματίες να αντιληφθούν την πραγματική διάσταση όπου οδηγείται η χώρα.
Οι καιροί ού μενετοί

Κ. Γεροντής Θεσ/νικη 22/10/15