Γράφει ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΥΛΙΚΙΑΝΟΣ

Ένα ερώτημα που επανειλημμένα έθεσα σε όλους τους Υπουργούς όλων των κυβερνήσεων  που επισκέφτηκαν την Ξάνθη τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια.

Η απάντηση;  Άρες μάρες κουκουνάρες.

Οι Έλληνες πολιτικοί παρόλο που δέχονται την πίεση από την Ε.Ε. για την «εξυγίανση» της Χώρας, δεν έβαλαν ποτέ την Ε.Ε. μπροστά στην ευθύνη της και αυτό που προκαλεί έκπληξη είναι το γεγονός ότι η Ε.Ε. δεν κάνει καμία προσπάθεια να προστατεύσει το «χωράφι» της μετά και την «προτεκτορατοποίηση» της.

Δηλαδή, παρόλο που η Χώρα μας λόγο της ανικανότητας του πολιτικού προσωπικού, έχει μετατραπεί σε προτεκτοράτο των ισχυρών Ευρωπαϊκών Χωρών είναι απορίας άξιο γιατί δεν το προστατεύουν.

Φυσικά η δικαιολογία ότι δεν υπάρχει πολιτική ένωση, σαφώς και δεν ευσταθεί.

Όταν έχει κάποιος μία γελάδα και την αρμέγει ολημερίς θα πρέπει να μεριμνήσει να παραμείνει υγιής και ζωντανή για να μπορεί να την αρμέγει συνέχεια.

Οι κτηνοτρόφοι, δεν φροντίζουν ιδιαίτερα κάποιο ζωντανό όταν δεν έχουν να πάρουν μοσχαράκι και γάλα. Τότε την πάνε στον χασάπη για σφάξιμο.

Άρα να υποθέσει κανείς ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση πιστεύει ότι η Ελλάδα είναι τελειωμένη, την έχουν για «καθάρισμα» και θα έρθουν απλά να της πάρουν ότι της απόμεινε, δηλαδή τα πετρέλαια μέσω ενός πολέμου με την Τουρκία;

Αυτός είναι ο λόγος που η Ε.Ε. δεν προστατεύει τα σύνορά της; Δηλαδή με την στάση της θα επιτρέψει στην Τουρκία «χασάπη» να την σφάξει σαν την τελειωμένη αγελάδα; Και οι της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα έρθουν μετά πάνω από το σφαγμένο κρέας για να μοιραστούν τα κομμάτια της;

Τα συμφέροντα της Ε.Ε. είναι μεγαλύτερα από αυτά που βγάζει από την Ελλάδα «αρμέγοντάς» την;

Δηλαδή «τελειώνοντας» την Ελλάδα μετά από έναν πόλεμο με την Τουρκία θα έρθουν απλά να μοιραστούν ότι έχει το υπέδαφος;

Και μέχρι εκείνη την ώρα η Ελλάδα μόνη της θα προστατεύει τα σύνορα της Ε.Ε.  καραβοτσακισμένη;

Και εδώ είναι το έλλειμμα των πολιτικών της Ελλάδος οι οποίοι δεν φρόντισαν να ξεκαθαρίσουν με τους εταίρους της υποχρεώσεις τους  για την προστασία των συνόρων της Ε.Ε.

«Ωχαδερφισμός»; Άγνοια του κινδύνου; Ηλιθιότητα; Όλα αυτά διαχρονικά από τον Α. Παπανδρέου του «έξω από το ΝΑΤΟ και την ΕΟΚ» μέχρι το θα «σκίσω τα μνημόνια» του Τσίπρα.

Τελικά μήπως δεν φταίνε μόνο οι Ευρωπαίοι αλλά κυρίως η ανικανότητα του πολιτικού κόσμου διαχρονικά;