Η Δ.Ο.Υ. Ξάνθης και τα παράβολα του δημοσίου

Μας το μετέφερε Ξαθιώτης. «Είχα στην τσέπη μου δύο παράβολα αξίας 15 ευρώ. Πήγα σε κάποια άλλη υπηρεσία και μου είπαν ότι δεν θέλουμε παράβολα του δημοσίου αλλά χαρτόσημα του δημοσίου, πήγαινε στην εφορία να τα αλλάξεις». Παίρνει τα ποδάρια του ο Ξανθιώτης και πάει στο αντίστοιχο τμήμα της εφορίας και λέει στην υπάλληλο αφού της δίνει τα παράβολα ότι θέλει να τα αλλάξει με ίσης αξίας χαρτόσημα του δημοσίου. Η υπάλληλος που της χάλασε τον νιρβάνα ο κακός πολίτης και έπρεπε να την βάλλει να δουλέψει, του λέει ευγενικά αλλά βαριεστημένα. «Κύριε αυτά τα παράβολα δεν τα πήρατε από εμάς». Παραξενεμένος ο Ξανθιώτης την ρωτάει. «Τι εννοείται»; Απαντά και πάλι βαριεστημένα η υπάλληλος της εφορίας της Ξάνθης στον ενοχλητικό πολίτη. «Από άλλη πόλη τα πήρατε κύριες». Απαντά ο Ξανθιώτης που πήρε το μήνυμα της ενοχλημένης υπαλλήλου της εφορίας στον δεύτερο όροφο. «Ναι βρέθηκα προχθές στο κράτος της Καβάλας και τα πήρα. Μάλλον δεν είναι Ελλάδα εκεί και δεν περνούν εδώ». Αγέρωχη η υπάλληλος που δεν έκρυβε τον εκνευρισμό της συνέχισε. «Λυπάμαι κύριε δεν μπορώ να τα ανταλλάξω με χαρτόσημα ίσης αξίας».

«Γιατί ρώτησε» ο αφελής πολίτης – πελάτης αυτής της Χώρας που έβλεπε ότι η ώρα περνούσε αλλά η αρμόδια υπάλληλος δεν είχε καμιά διάθεση να ασχοληθεί μαζί του αλλά κυρίως δεν είχε καμία απολύτως διάθεση να τον εξυπηρετήσει.

«Γιατί έτσι μας είπε ο διευθυντής». Είπε και πέταξε τα παράβολα του δημοσίου πάνω στο γκισέ.

Για να μην σας ζαλίζω, ο πολίτης – πελάτης, πήγε στον διευθυντή ο οποίος πήγε στο γραφείο της υπαλλήλου και του εξήγησε η υπάλληλος ότι ο πολίτης πελάτης που έδωσε τα δεκαπέντε ευρώ  στο κράτος δεν μπορεί να τα αλλάξει με άλλο δημόσιο έγγραφο – χαρτόσημο ίσης αξίας γιατί … έτσι… Είπε κάτι για υπουργεία, για διευθυντές και χίλιες δύο άλλες αηδίες που σκοπό έχουν να υποχρεώσουν τον πολίτη πελάτη αυτού του άντρου καταλήστευσης  των πολιτών,  με την ανοχή των υπαλλήλων, οι οποίοι, σημειωτέων δεν έχουν πρόβλημα αν υφίσταται την ταλαιπωρία οι πολίτες γιατί αυτοί μεταξύ τους εξυπηρετούνται οπότε δεν υπάρχει λόγος να παρέμβουν για τους πολίτες οι οποίοι ταλαιπωρούνται. Αυτή είναι μία διαπίστωση.

Τελικά ο Ξανθιώτης πολίτης – πελάτης, πλήρωσε άλλα δεκαοκτώ ευρώ για να πάρει τα χαρτόσημα και τα παράβολα του δημοσίου των 15 ευρώ του έμειναν αμανάτι γιατί λέει, για να πάρει τα χρήματα των 15 ευρώ πίσω έπρεπε να κάνει αίτηση, να εγκριθεί και αν δεν χρωστούσε στο δημόσιο να του επιστραφούν. Δηλαδή πιάσε το αυγό και κούρευτο.

Η ουσία είναι ότι ο πολίτης πλήρωσε 32 ευρώ στο κράτος για να κάνει δουλειά δεκαοκτώ ευρώ, δέχτηκε την βαριεστημένη συμπεριφορά της υπαλλήλου όπου σημειωτέον ο ίδιος την πληρώνει με τον ιδρώτα του, η οποία τον μέτρησε ως κουνούπι που τόλμησε να της χαλάσει τον νιρβάνα και έχασε τον πολύτιμο χρόνο του προσπαθόντας να βρει άκρη με την γραφειοκρατεία.

Βέβαια ο καθένας μπορεί να βγάλει πολλά συμπεράσματα. Αυτό το αφήνουμε σε σας.