Καθηγητές και Δήμος προπονούν τους νέους σκουπιδιάρηδες;
Διαφορετικά τι να σκεφτεί κανείς όταν βλέπει τόσο μαζεμένο σκουπίδι στο γυμνάσιο της οδού Αλικαρνασού δίπλα από τα γήπεδα μπάσκετ;
Μεταξύ των γηπέδων μπάσκετ και γυμνασίου υπάρχει ένα χώρισμα γύρω στο ένα μέτρο που είναι γεμάτο σκουπίδι προφανώς από τους μαθητές του γυμνασίου.
Δείγμα πώς οικογένεια, γυμνάσιο και δήμος πάνε χέρι χέρι δίνοντας το κακό παράδειγμα στους αυριανούς πολίτες πώς ακριβώς να διαχειρίζονται τα σκουπίδια τους.
Προφανώς διδάσκουν όλοι μαζί στα παιδιά ότι οι «νεκροί» χώροι εφ όσον δεν χρησιμοποιούνται, μπορούν κάλλιστα να μετατραπούν σε σκουπιδότοπο.
Αυτός ο χώρος είναι βρωμισμένος εδώ και πολλά χρόνια, δείγμα της παιδείας που διδάσκουμε όλοι μαζί όπως σχολείο, οικογένεια και δημοτική αρχή.
Είναι απορίας άξιο. Άντε και τους μαθητές δεν καταφέραμε να τους διαπαιδαγωγήσουμε, όμως δεν κυκλοφορούν στον προαύλιο χώρο του σχολείου καθηγητές;
Οι άνθρωποι της καθαριότητας δεν βλέπουν πέρα από την μύτη τους;
Θα μπορούσε κανείς να γράψει πολλά όμως η εικόνα μιλά από μόνη της και απλά επιβεβαιώνεται αυτό που όλοι μεταξύ μας λέμε αλλά δεν κάνουμε τίποτε.
Δεν μπορούμε να κάνουμε την Ξάνθη καλλίτερη γιατί απλά δεν θέλουμε.
Ο καθένας στον χώρο του αν έβαζε ένα λιθαράκι κάτι θα γινόταν.
Τα παιδιά τα έχουμε μάθει να μην είναι νοικοκύρηδες, να μην σέβονται το περιβάλλον, να μην εκτιμούν αυτά που τους δίνονται και η ευθύνη είναι ξεκάθαρα δική μας.
Φταίμε γιατί δεν κάναμε καμία απολύτως προσπάθεια για να μάθουμε εμείς οι ίδιοι και αυτά να τα μεταφέρουμε στα παιδιά μας.
Αποδεικνύεται στην πράξη πώς αν δεν έχουμε χωροφύλακα πάνω από το κεφάλι μας δεν γίνεται τίποτε.
Άραγε μήπως πρέπει η διεύθυνση του σχολείου να πληρώσει πρόστιμο γιατί έγινε η αιτία να ρυπάνει έναν χώρο που δεν της ανήκει;
Άραγε μήπως στις επόμενες εκλογές να μην εκλεγόταν από εμάς η νυν δημοτική αρχή γιατί δεν προστατεύει τους δημότες και λειτουργεί στην λογική της συγκράτησης της εκλογικής της πελατείας δεν επιβάλλει τον νόμο που λέει ότι όποιος βρωμίζει πληρώνει;
Τέλος, μήπως είναι καιρός και μείς οι γονείς, να καθίσουμε στα θρανία για να μάθουμε ότι πρέπει να μάθουν τα παιδιά μας;
