Πώς να επιτρέψεις να χαθεί κομμάτι της πατρίδας σου χωρίς να πέσει ντουφεκιά;   

Γιατί πλέον στην κοινή γνώμη της Θράκης είναι καταγεγραμμένο το γεγονός ότι  όλα δείχνουν μία κοινή πορεία προβλημάτων  με την Κύπρο;

Η μόνη διαφορά κατά την γνώμη μας είναι ότι εκεί έχουμε την κατοχή μιας χώρας εναντίων άλλης και μοιραία, αφού σιώπησαν τα πολυβόλα, θύμα και θύτης κάθισαν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Αυτό για την Κύπρο.

Στην Θράκη πάλι είναι διάχυτη η αίσθηση ότι κάποιοι στην Αθήνα παίζουν τον ρόλο του θύτη με θύματα τους απλούς Θρακιώτες πολίτες, Χριστιανούς και μουσουλμάνους.

Διαφορετικά δεν είναι δυνατόν μέλη της Τουρκικής κυβέρνησης να μπαίνουν στην Θράκη και να λειτουργούν σαν να είναι στα δικά τους χωράφια και η Αθήνα να μην μιλάει.

Δεν είναι δυνατόν κάποιοι τραμπούκοι, πληρωμένοι από το προξενείο, να πηγαίνουν στα Πομακοχώρια να τους εκβιάζουν, να ρημάζουν τις περιουσίες τους  να τους απειλούν παραδείγματος χάριν άλλωστε υπάρχουν καταγγελίες όπου κάποιοι τραμπούκοι τσιράκια του προξενείου απειλούσαν κατοίκους στα Πομακοχώρια λέγοντας πώς  όποιος στείλει τα παιδιά του στο νηπιαγωγείο θα τον σακατέψουν. Δεν είναι ψέμα ότι εκείνο τον καιρό κάηκαν, τουλάχιστον, αυτά εμείς γνωρίζουμε δύο ΙΧ πομάκων, που ήθελαν να στείλουν τα παιδιά τους στα δημόσια νηπιαγωγεία, το ένα κάποιοι το έκαψαν και στο άλλο έριξαν κάποιο καυστικό υγρό στον ουρανό του αυτοκινήτου προκαλώντας ζημιά και πολλά παρόμοια άλλα  περιστατικά που δεν είδαν το φώς της δημοσιότητας και τώρα με έμμεσο τρόπο η Αθήνα εφαρμόζει τα δίγλωσσα νηπιαγωγεία μετά από πάγιο αίτημα των μειονοτικών βουλευτων κατ εντολή της Άγκυρας.

Μοιραία ο καθένας σκέφτετε ότι στην Κύπρο στο κάτω κάτω της γραφής έγινε πόλεμος και μαζί με το αίμα των κυπρίων αδελφών, χάθηκαν και εκτάσεις, στην Θράκη όμως; Πώς να επιτρέψεις να χαθεί κομμάτι της πατρίδας σου χωρίς να πέσει ντουφεκιά;