Χθές στα πλαίσια του ρεπορτάζ βρέθηκα σε μία εκδήλωση.
Παρόντες όπως είναι φυσικό ήταν και οι τρείς βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ Ξάνθης
Τους προσπέρασα καλημερίζοντας όσους φίλους και γνωστούς συνάντησα πρίν ξεκινήσει το ρεπορτάζ, εκτός από τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ τους οποίους εννοείτε δεν καλημέρισα γιατί απλούστατα δεν με καλημερίζουν και δεν με θεωρούν “δικό” τους δημοσιογράφο κατά δήλωση του ενός εκ των τριών.
Οπότε δεν λες καλημέρα σε αυτούς που επιδεικτικά σου γυρίζουν την πλάτη ή βγαίνουν στην εκπομπή σου και σου λένε στον «αέρα» ότι εκβιάζεις τον ΣΥΡΙΖΑ για να του τα «πάρεις».
Προφανώς αυτός ο βουλευτής της Ξάνθης ξέχασε ότι το έπραξε αυτό και εννοείται ότι επιφυλάσσομαι παντός νομίμου δικαιώματός μου για αυτήν την συμπεριφορά του. Υπάρχουν άλλωστε τα ηχητικά ντοκουμέντα.
Εν πάση περιπτώσει, δεν καλημέρισα τον συγκεκριμένο βουλευτή, ο οποίος θεωρεί προφανώς ότι είναι κάτι διαφορετικό από τους υπόλοιπους Ξανθιώτες. Σημειωτέον ότι η μέχρι τώρα πορεία μου στον δημόσιο λόγο, αποδεικνύει ότι σέβομαι τον θεσμό τον οποίο υπηρετεί.
Ο εν λόγω βουλευτής με ειρωνικό τρόπο και γελώντας, είπε ειρωνικά την καλημέρα του σε μένα, θέλοντας προφανώς να με χαρακτηρίσει αγενή.
Άλλωστε στεκόταν μπροστά στην πόρτα της αίθουσας που θα ακολουθούσε η εκδήλωση και μοιραία έπρεπε να περάσω από μπροστά του, πράγμα που έκανα αλλά εσκεμμένα, για τον παραπάνω λόγο, δεν καλημέρισα τον βουλευτή και εννοείται ότι δεν είναι στις προθέσεις μου να καλημερίζω ανθρώπους οι οποίοι λειτουργούν με αυτό τον τρόπο.
Τέλος θα πρέπει να καταλάβει ο κ. βουλευτής ότι είναι δικαίωμα μας να λέμε καλημέρα σε όποιον εμείς θέλουμε, σεβόμαστε και εκτιμούμε εκτός… αν… άλλαξε το πολιτικό καθεστώς της Χώρας μας και είμαστε υποχρεωμένοι να λέμε καλημέρα σε κάθε μορφή εξουσίας που συναντάμε, για να μην βρεθούμε στην…Σιβηρία.
Με εκτίμηση Αλέξανδρος Παυλικιάνος
