Με αφορμή τη βραδυά ποίησης υπο το φως της αυγουστιάτικης πανσελήνου
πρόσφατα στον αρχαιολογικό χώρο των ΑΒΔΗΡΩΝ όπου μεταξύ άλλων
κορυφαίων και πρωτοπόρων στις επιστήμες, τα γράμματα, τις τέχνες έγινε
λόγος για τον ποιητή ΑΝΑΚΡΕΟΝΤΑ ο οποίος έφτασε στα ΑΒΔΗΡΑ απο την ΤΕΩ
της Ιωνίας, παραθέτω ως μπακλαβατζής παρά ζαχαροπλάσταις τρια ΄΄ λευκά
΄΄ ποιήματα. Τα αποκαλώ έτσι γιατί έχουν θέμα τους τη ζάχαρη.
Έξ άλλου δεν αποκλείεται να βρω μιμητές, ώστε μετά τις λευκές νύχτες,
να γίνουν της μόδας και τα ΄΄ λευκά ΄΄ ποιήματα.
Το  μαλλί της γριάς  –  Οι  κουραμπιέδες  –  Το  μίξερ.
Η συλλογή ολοκληρωμένη θα έχει τίτλο : Ύμνος στη ζάχαρη
Με τιμή
Στέλιος  Αρσενίου
Μπακλαβατζής παρά ζαχαροπλάσταις

ΟΙ ΚΟΥΡΑΜΠΙΕΔΕΣ
>
> Ιδανικοί για τσίπουρο, οι θαλασσομεζέδες,
> όνειρο κάθε γλυκατζή, όμως, οι κουραμπιέδες.
>
> Χαρίζουν στο λαρύγγι μας, λευκό που ξεχωρίζει,
> σαν ψήνονται η γειτονιά, ευχάριστα μυρίζει.
>
> Άχνη ζάχαρη απο πάνω, σαν το χιόνι απαλή,
> έχουνε οι κουραμπιέδες, πρόκληση μοναδική.
>
> Ποιητές και συγγραφείς, τους έχουνε υμνήσει,
> ποιός παραδοσιακός Ρωμιός, κουραμπιέ δεν έχει τιμήσει.
>
> Σ ενα μονάχα κουραμπιέ, δύσκολα μένουμε συνήθως,
> δείχνουμε λιτοδίαιτοι, Έλληνες δίχως ήθος.
>
> Χωρίς τριγλυκερίδια, πίεση και χολιστερίνη,
> σα φαρμακεία δείχνουμε, με δίχως ασπιρίνη.
>
> Παρασυρόμενοι λοιπόν, του δίνουμε να καταλάβει,
> Σπεύδει ενίοτε το ΕΚΑΒ, κάποιους να παραλάβει.
>
> Ασε δε που μοιάζουμε, φρεσκοασβεστωμένοι,
> μέσα στην άχνη ζάχαρη, είμαστε βουτηγμένοι.
>
> Λέγεται αδελφοποίηση, όταν οι ασπριτζήδες,
> βρεθούν δίπλα να στέκονται, με τους κουραμπιετζήδες.
>
> Πάραυτα την παγκόσμια, της ποίησης ημέρα,
> τους κουραμπιέδες λεύτερα, χωρίς καμμιά φοβέρα,
>
> τιμούμε SELFIES βγάζοντας, ζαχαροπλάστες – ποιητές,
> μιας και συμβαίνει νάμαστε, όλοι μας καταναλωτές.

Τ Ο  Μ Ι Ξ Ε Ρ

Όλα τα μηχανήματα, που με περιστοιχίζουν,
μέσα στο εργαστήριο, και τί δε μου θυμίζουν.

Γραμμάτια κι επιταγές, για να εξοφληθούν,
νυχθημερόν μετά κουπί, ν΄αξιοποιηθούν.

Περιττεύει να σας πώ, ό,τι τις λαμαρίνες,
λάτρεψα και αγάπησα, όσο τις μπαλλαρίνες.

Πάντως το μίξερ πιό πολύ, φώλιασε στην ψυχή μου,
μια τσέχικη κατασκευή, συντροφιά παντοτεινή μου.

Στροφάρει ασταμάτητα, και γρήγορα κι αργά,
καθώς συνθέσεις μετατρέπει, άπαντα τα υλικά.

Μακλάρεν νοιώθω να οδηγώ, στις γρήγορες στροφές,
πιλότος πίστας φόρμουλα, μ ΄αισθήσεις στο διηνεκές.

Πλανόδιος αργότερα, όταν αργά στροφάρει,
σα νάναι αυτοκίνητο, που πάει να παρκάρει.

Το μίξερ θέλει χειριστή,καλά εκπαιδευμένο.
Είναι σαν το μικρό παιδί, το κακκομαθημένο.

Θέλει στο ραδιόφωνο, ν΄ακούει ΄΄όμορφη πόλη΄΄,
ν΄ακούει το Μουσόπουλο, κι ένα βιβλιοπώλη,

εκδότη που παράλληλα, έγινε ποδηλάτης,
συμπαρασύροντας πολλούς, όπως ο ιχνηλάτης.

Μίξερ με δείκτη ΙQ, μίξερ με νοημοσύνη
μίξερ που έγινε γνωστό, σ΄όλη τη Ρωμιοσύνη,

όταν απο τον κάδο του, έβγαζε που και που γλυκό,
ούτε λίγο ούτε πολύ, σιδηροδρομικό συρμό.

Πάραυτα, σήμανε ο καιρός, για να συνταξιοδοτηθώ,
κι έτσι το μίξερ του λοιπού, με λύπη ν΄αποχωριστώ.

ΤΟ ΜΑΛΙ ΤΗΣ ΓΡΙΑΣ
Βαμμένα κόκκινα μαλιά, έχουνε οι Ρωσίδες.
Τα πλέκουνε περίτεχνα, γουστόζικες κοτσίδες.

Τα βλέμματά μας προκαλούν, έχουμε παραισθήσεις,
στο δρόμο μας ενίοτε, με τέτοιες συναντήσεις.

Οι Μοίρες το θελήσανε, το κόκκινο το χρώμα,
κυρίαρχο για να γενεί, στο κόμμα και το στρώμα.

Πολλές κρεββατοκάμαρες, δίχως φως είναι διότι,
οι σύζυγοι δίπλα τους έχουνε, κόκκινο σηματοδότη.

Απο την ίδια τη βαφή, ασπριτζήδες με πινέλλα,
βάψανε όλη τη χώρα, βάζοντας παντού φουρνέλα.

Κι άντε νάχουν κόκκινα μαλιά, οι νέες το καταλαβαίνω.
Να… ξεσαλώσουν οι γριές, στο νόημα δεν μπαίνω.

Κόκκινο μαλί γριάς,  στα πανυγήρια, στις γιορτές,
να γλείφεσαι όταν το τρως, φωνάζουν οι πραματευτές.

Γνήσιο παραδοσιακό γλυκό, μπροστά πολύ απ τις Ρωσίδες,
είναι το κόκκινο μαλί, γνωστό απ τους πανυγηρτζήδες.

Μάλιστα αφ ότου γίναμε, πολίτες της Ευρώπης,
ώστε να γίνεται παντού, απ ό, τι λεν της… Πόπης…

συσκευασμένο το μαλί, είναι σε προθήκες μέσα,
γιατί η άτιμη γριά, ποτέ δεν είχε… μπέσα.

Στα πρότερα και στα στερνά, υπερ το δέον ζωηρή,
αν τύχει νάναι η γριά, νόστιμο είναι το μαλί.

Αντίθετα δεν τρώγεται, ούτε κι απο… αρχιαποστάτη,
όταν διαπιστώνεται, διαγωγή ΚΟΣΜΙΩΤΑΤΗ.

Στέλιος Αρσενίου
>