Αναστάσιος Τσορλίδης

«Το τρένο του χτές»

(Μικρό Παρίσι στις παρυφές της Ξάνθης)

 

 

«Μπορεί να έχουν περάσει τριάντα ολόκληρα χρόνια αλλά θα μου μείνουν αξέχαστες

οι πολιτικές συγκεντρώσεις του κυρίου Φαϊκογλου στην περιοχή μας και ειδικά αυτές που έγιναν παραμονές Εθνικών εκλογών του 1985.

Η εξέδρα είχε στηθεί στο περίπτερο του κυρ Γιάννη, ακριβώς μπροστά στον πιο εμπορικό δρόμο της συνοικίας μας, την οδό Δράμας. Βασικός τροφοδότης για την προεκλογική συγκέντρωση ήταν το καφενείο του κυρίου Κόλια, που βρισκόταν ακριβώς πίσω από το περίπτερο. Ένα τραπέζι πάνω σε ένα ξύλινο βάθρο, σαν αυτά που είχαν οι δάσκαλοι τα παλιά χρόνια στις σχολικές τάξεις, δημιουργούσαν το κεντρικό σκηνικό στο οποίο θα έβγαζε το πολιτικό του λόγο ο υποψήφιος βουλευτής. Ακριβώς πίσω από το τραπέζι δύο γιγαντιαίες αφίσες. Η μία ήταν του υποψηφίου και η άλλη του προέδρου της δημοκρατικής παράταξης. Πάνω σε δύο καρέκλες είχαν τοποθετήσει ένα διπλό κασετόφωνο που ήταν συνδεμένο με δύο «προπολεμικά» ηχεία που έβγαζαν απαίσιο ήχο

ανεξαρτήτως της ιστορικής σημασίας τραγούδια που ακούγονταν:

« Ο ήλιος ο πράσινος, ο ήλιος που ανατέλλει μας οδηγεί »

« Θα σε ξανάβρω στους μπαξέδες τρεις του Σεπτέμβρη να περνάς και

τσικουδιά στους καφενέδες τα παλληκάρια να κερνάς »

Πάνω στο τραπέζι οι συνεργάτες του υποψηφίου με τους υπαλλήλους του καφενείου έδιναν τη δική τους μάχη για τις μικροφωνικές εγκαταστάσεις.

Ο μικροφωνισμός ήταν τόσο έντονος που ήθελες δύο ολόκληρες μέρες για να συνέλθεις. Το σκηνικό συμπληρωνόταν από 2-3 καντίνες που σου έπαιρναν την μύτη μια και τα ωραία ξεκινούσαν μετά την προεκλογική ομιλία και αυτό το έζησα μόνο στις προεκλογικές ομιλίες του Αχμέτ Φαΐκογλου.

Με το που τελείωνε και έφευγε ο υποψήφιος, οι υπάλληλοι του καφενείου μας έβαζαν στην διαπασών τραγούδια του Ζαφείρη Μελλά (γέννημα θρέμμα Ξανθιώτης) καθώς και της Ρίτας Σακελαρίου. Ο κόσμος ήταν εκεί, δεν έφευγε, χόρευε και απολάμβανε τα εδέσματα από τις καντίνες παρέα με άφθονη μπύρα. Ήταν κάτι σαν πανηγυράκι για την περιοχή. Οι πολιτικές συγκεντρώσεις του Αχμέτ Φαϊκογλου έκρυβαν και μερικές εκπλήξεις για εμάς τα παιδιά. Οι συνεργάτες του υποψήφιου μας μοίραζαν σοκολάτες και καραμέλες κάτι το οποίο δεν το είχε κάνει κανένας υποψήφιος (χριστιανός ή μουσουλμάνος) ανεξάρτητα που όλοι γνώριζαν πως η συνοικία της Ρέμβης (Πούρναλικ) ήταν η πιο φτωχή συνοικία στην πόλη της Ξάνθης. Αυτό που δε θα ξεχάσω εκείνα τα χρόνια ήταν το γεγονός πως ο Αχμέτ Φαϊκογλου όλες τις πολιτικές του συγκεντρώσεις/ομιλίες στην περιοχή τις έκανε στην Ελληνική γλώσσα, ενώ υπήρχαν και άλλοι υποψήφιοι έλληνες μουσουλμάνοι που ξεκινούσαν και τελείωναν την ομιλία τους στην Τουρκική γλώσσα»

Ο Τσορλίδης Αναστάσιος γεννήθηκε στην πόλη της Ξάνθης το 1976.

Σπούδασε στη σχολή Επιστημών και Υγείας όπου αποφοίτησε με άριστα,

έχει μεταπτυχιακό στις Πολιτικές Επιστήμες κι έχει αποκτήσει το diploma Α στην Τουρκική γλώσσα.

Έχει αρθρογραφήσει σε πολλές εφημερίδες και περιοδικά με θέματα

που αφορούν τα Α.Μ.Ε.Α. και την Υγεία.

Δραστηριοποιήθηκε από μικρή ηλικία υποστηρίζοντας τα δικαιώματα

των Α.Μ.Ε.Α. τόσο σε κοινωνικό επίπεδο όσο και σε Νομοθετικό.

To 2009 ήταν υποψήφιος Περιφερειάρχης Ανατολικής Μακεδονίας-

Θράκης. (Βάσει του Προεδρικού Διατάγματος 63/2005 (Α.Α) 20301-

13/10/2009)

Σήμερα εργάζεται στο Εθνικό Σύστημα Υγείας (κατόπιν προκήρυξης

Α.Σ.Ε.Π.)

Έχει συγγραφική δράση από το 2005.

Συγκεκριμένα:

  • Τίτλος βιβλίου: «Α.Μ.Ε.Α.» – Ημερομηνία έκδοσης 2005.
  • Τίτλος βιβλίου: « Ο ψυχισμός του ανθρώπου» – Ημερομηνία έκδο-

σης 2006.

  • Τίτλος βιβλίου: «Κάτω από το Φόρο… (ΠΟΥΡΝΑΛΙΚ) η συνοικία

της Ρέμβης στην πόλη της Ξάνθης» – Ημερομηνία έκδοσης 2008.

  • Τίτλος βιβλίου: «Η Ξάνθη και η συνοικία της Ρέμβης(Πούρναλικ)»

– Ημερομηνία έκδοσης 2013.

  • Τίτλος βιβλίου: «Το τρένο του χτες» (Μικρό Παρίσι στις παρυφέςτης Ξάνθης)».

Τι να πω και πόσο πολύ χώρο να αφιερώσω εδώ στον μεγάλο μου πια Τασούλη,

που να είναι ενδεικτικά της ευρυμάθειάς του και των ειδικών ενδιαφερόντων του;

Απαλλαγμένος από τα δεσμά του φορμαλισμού, της συμβατικότητας και της ενοχικής ανασφάλειας που άφησε το ‘81,

με αυτοειρωνεία και αυτοσαρκασμό,

μας μιλάει για ακόμη μια φορά με την γνωστή ιδιαίτερη δικιά του φωνή,

με αυθόρμητη ευαισθησία και ειλικρίνεια,

σε τόνο εξομολογητικό που είναι διάχυτος σε όλο του το πόνημα.

Και δεν μιλά κάνοντας απερίσκεπτες αναφορές και συζητήσεις,

αλλά κάνοντας χρήση της τεχνικής της έκθεσης της ίδιας της πραγματικότητας.

Έχοντας σαφή συνείδηση της αλήθειας δίνει ιδιαίτερη έμφαση στην ανάγκη του αναγνώστη να έχει στην διάθεσή του μια εικόνα του συγγραφέα και της πόλης

στην οποία περπάτησε και έζησε τα πρώτου γήινα χρόνια.

Με εκτίμηση

Μιχάλης Σπανίδης

 

Isbn:978-618-5206-09-3/Σχήμα:17χ24/Σελίδες:112/Τιμή:6,36

Untitled