Η αιολική ενέργεια θα διπλασιαστεί ως προς την εγκατεστημένη ισχύ παγκοσμίως τα πέντε επόμενα χρόνια σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιοποίησε το Παγκόσμιο Συμβούλιο Αιολικής Ενέργειας (GWEC).

Μοχλοί της μεγέθυνσης της αιολικής ενέργειας θα είναι η Κίνα και οι ΗΠΑ.

Αναλυτικότερα, η παγκόσμια εγκατεστημένη αιολική ισχύς στο τέλος του 2015 ήταν 433 Γιγαβάτ. Το 2020 προβλέπεται ότι θα αγγίξει τα 792 Γιγαβάτ χάρη στα μέτρα μείωσης των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα που εφαρμόζουν διάφορες χώρες στον κόσμο.

Τον Δεκέμβριο στο Παρίσι σχεδόν 200 χώρες πέτυχαν μια ιστορική συμφωνία μείωσης των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα από το 2020, με στόχο την συγκράτηση της ανόδου της μέσης παγκόσμιας υπερθέρμανσης κάτω από δύο βαθμούς Κελσίου σε σύγκριση με την Προβιομηχανική Εποχή.

Ο Στηβ Σώγιερ, γενικός γραμματέας του GWEC, δήλωσε σχετικά ότι «η συμφωνία του Παρισιού απαιτεί το 2050, αν όχι νωρίτερα, ένα ενεργειακό σύστημα μηδενικών εκπομπών, άνθρακα αν θέλουμε να συγκρατήσουμε την άνοδο της μέσης παγκόσμιας θερμοκρασίας κάτω από τους δύο βαθμούς Κελσίου σε σύγκριση με τα προβιομηχανικά επίπεδα. Το 2015, οι ΑΠΕ με πρώτη την αιολική ενέργεια ωρίμασαν και ηγούνται της διαδικασίας μετασχηματισμού του ενεργειακού κλάδου. Η αιολική ενέργεια είναι πλέον μια βασική μορφή ενέργειας, η οποία παρέχει ανταγωνιστική, αξιόπιστη και καθαρή ενέργεια που τροφοδοτεί την οικονομική ανάπτυξη, μειώνει τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα, δημιουργεί νέες θέσεις εργασίας και οικονομικούς κλάδους και ενισχύει την ενεργειακή ασφάλεια».

Σύμφωνα με την έκθεση αναδυόμενες αγορές υπάρχουν στην Αφρική, Ασία και Λατινική Αμερική. Στην Ασία εκτός από την Κίνα, ανάπτυξη αναμένεται να σημειωθεί σε Ινδονησία, Βιετνάμ, Φιλιππίνες, Πακιστάν και Μογγολία.

«Σε αυτήν την κοσμογονία που σηματοδοτεί η παγκόσμια μετάβαση σε ένα καθαρό ενεργειακό μοντέλο, το οποίο παράλληλα με την αναχαίτιση των συνεπειών της κλιματικής αλλαγής, συμβάλλει σε οικονομική ανάπτυξη και δημιουργία θέσεων εργασίας, η απουσία της πατρίδας του Αίολου εξακολουθεί να προκαλεί αρνητικές εντυπώσεις» σχολιάζει η ΕΛΕΤΑΕΝ.

«Στην Ελλάδα οι ΑΠΕ εξακολουθούν να αντιμετωπίζονται ως ανεπιθύμητη παρενέργεια και υπάρχει τάση συρρίκνωσης και όχι ανάπτυξης εξαιτίας της απουσίας πολιτικής βούλησης και έλλειψης οραματικού μακροχρόνιου ενεργειακού σχεδιασμού» υποστηρίζει ο κυριότερος επιστημονικός φορέας εκπροσώπησης της αιολικής ενέργειας στην Ελλάδα.