Γράφει ο Αλέξανδρος Παυλικιάνος.

Μπορεί οι ελεγκτικές υπηρεσίες για την ανασφάλιστη εργασία να αναφέρουν κάποια νούμερα για την Ξάνθη τα οποία σε σχέση με την υπόλοιπη Ελλάδα ακούγονται θετικά όπως 1 στους 10 είναι ανασφάλιστους και να αποτυπώνει την μία πλευρά της ιστορίας, όμως το ρεπορτάζ λέει άλλα. Όπως παραδείγματος χάρη υπάρχουν επιχειρήσεις οι οποίες δραστηριοποιούνται εποχιακά που έχουν ασφαλισμένους 1 στους 10 και πάει λέγοντας.
Με δεδομένη την έλλειψη του ελεγκτικού προσωπικού, αυτό το συμπέρασμα βγαίνει με τους ελέγχους που γίνονται μέσα στο οράριο εργασίας των ελεγκτικών υπηρεσιών, με τις γνωστές τις ελλείψεις σε μέσα μετακίνησης τους με αποτέλεσμα οι έλεγχοι να περιορίζονται μόνα σε κεντρικά καταστήματα και επιχειρήσεις της Ξάνθης.
Δεν γνωρίζουμε αν στις ελεγκτικές αρχές αποτυπώνεται και η άλλη όψη της όλης ιστορίας που έχει σχέση με την εργασία, όπως δηλαδή αν καταβάλλονται οι εισφορές από την πλευρά των εργοδοσιών λόγω της έλλειψης πόρων και τζίρων γενικότερα, όπως η εργασία με τετράωρη απασχόληση που γίνεται πραγματική 8αωρη και πάει λέγοντας.
Δυστυχώς το θέμα εργασίας στην Ξάνθη, όπως και σε ολόκληρη την Ελλάδα, λόγω τον υφεσιακών μέτρων που συνυπογράφουν οι κυβερνήσεις με τους δανειστές κάθε λίγο και λιγάκι, το σλόγκαν που ακούγεται συχνά πυκνά σαν ανέκδοτο, θα πάψει να είναι σε λίγο καιρό: «Δεν φτάνει που δουλεύεις θέλεις να πληρώνεσαι κιόλας»;