Αν κρίνει κανείς από τα σχόλια που συνοδεύουν κάποια ανάρτηση μας ή σχόλιο μας γύρω από το θέμα των παράνομων μεταναστών στην Χώρα μας, όπου η ανικανότητα όλων των κυβερνήσεων διαχρονικά δεν την διαχειρίστηκε σωστά, βγάζει κανείς το συμπέρασμα ότι εμείς είμαστε φασίστες και ότι άλλο στρεβλό βάζει ανθρώπινος νους.
Πάνω σε αυτό το θέμα θα λέμε και θα διατυμπανίζουμε την άποψη μας και ας την σχολιάζουν έτσι όπως την σχολιάζουν διάφοροι καθισμένοι αναπαυτικά μπροστά στον υπολογιστή τους, χορτάτοι, βολεμένοι, με προοδευτικές ιδέες και σκέψεις.
Τους πληροφορούμε λοιπόν ότι βαδίσαμε με αυτούς τους ανθρώπους, μοιραστήκαμε την τελευταία μπουκιά από το ψωμί μας, τους προστατέψαμε από το κρύο, δώσαμε γάλα στα μωρά το οποίο αγοράσαμε με τα τελευταία χρήματα που είχαμε στην τσέπη μας για να πιούνε και όχι στα πλαίσια του ρεπορτάζ, αλλά σε συνθήκες που δεν είναι επί του παρόντος να αναφερθούν.
Αυτό όμως είναι άλλο και άλλο είναι να θέλω τους κυβερνόντες της Χώρας μου να νοιάζονται πρωτίστως για τον λαό τους, για τα παιδιά του λαού τους που πεινάνε, κρυώνουν, διψάνε.
Ξεκαθαρίζοντας μία και έξω αυτό το ζήτημα τα γραφόμενα και τα λεγόμενά μας δεν έχουν να κάνουν με αυτούς τους δυστυχισμένους ανθρώπους που πολύ πιθανόν στην μοίρα τους να βρεθούμε και εμείς, αλλά στην ανικανότητα των κυβερνήσεων που άφησαν το πρόβλημα να διογκωθεί.
Ζητώ λύση στο σοβαρό αυτό πρόβλημα και δεν με ενδιαφέρει πώς θα το λύσει η Κυβέρνηση και η κάθε Κυβέρνηση. Αν δεν μπορεί, να πάει στο σπίτι της.
Τώρα, όσο για τους βολεμένους που απλά κάθονται πίσω από έναν υπολογιστή χαρακτηρίζοντας φασίστες κάποιους που δεν συμφωνεί με την δική τους θεωρητικολογία, λυπάμαι. Μάλλον θα πρέπει να ξαναδούν την έννοια φασίστας-φασισμός, γιατί μάλλον είναι ποιο κοντά στην δική τους λογική.
Δεν σημαίνει πώς ότι δεν συμφωνεί μαζί μας είναι φασιστικό και απάνθρωπο.